-- Κίνηση Κεφαλαίων: Είναι η ελευθερία κάθε κεφαλαιοκράτη να μετακινεί τα κεφάλαιά του εκεί που υπάρχει φθηνότερο εργατικό δυναμικό. Αυτό στοίχισε στην Ελλάδα τη μεταφορά επιχειρήσεων στις γειτονικές βαλκανικές χώρες με την επιδότηση του αστικού κράτους. Αποτέλεσμα ήταν και είναι η παραγωγική κρίση της χώρας με διόγκωση της ανεργίας. Ερωτάται, πού βρίσκεται ο πατριωτισμός;

-- Κίνηση εμπορευμάτων: Είναι η ελευθερία κάθε κεφαλαιοκράτη να εισάγει εμπορεύματα από κάθε σημείο του πλανήτη ανεξαρτήτως ομοειδών προϊόντων εσωτερικής παραγωγής για την αύξηση του εμπορικού κέρδους. Αποτέλεσμα ήταν και είναι η καταδίκη της εγχώριας αγροτικής κυρίως παραγωγής απούλητων προϊόντων και η αυξανόμενη φτώχεια των αγροτών.

-- Κίνηση υπηρεσιών: Είναι η ελευθερία της γραφειοκρατίας του αστικού κράτους να μετουσιώνει τις υπηρεσίες της από χώρα σε χώρα για να ξεπερνιόνται οποιαδήποτε εμπόδια στην απρόσκοπτη κερδοφόρα λειτουργία της κεφαλαιοκρατίας. Αποτέλεσμα ήταν και είναι η καταδίκη των ελληνικών κρατικών υπηρεσιών σε διεκπεραιωτή των αποφάσεων της ευρω-ενωσίτικης μεγαλοαστικής γραφειοκρατίας των Βρυξελλών με την εταιρική συναίνεση της ελληνικής κεφαλαιοκρατίας.

-- Κίνηση εργαζομένων: Είναι η ελευθερία των κεφαλαιοκρατών να εισάγουν πληθυσμούς αθλίων εξανδραποδισμένων εργατών για τη διασφάλιση φτηνού εργατικού δυναμικού σε επίπεδο δουλεμπορίου. Αποτέλεσμα ήταν και είναι η διάλυση του περιορισμένα οργανωμένου ελληνικού εργατικού κινήματος, η αύξηση της ανεργίας, η υπονόμευση έως κατάργηση κανόνων της εργατικής νομοθεσίας, η εμφάνιση δουλεμπορικών γραφείων ενοικιάσεως εργαζομένων και δουλεμπόρων εργολάβων με την παράδοση κρατικών υπηρεσιών.

Οι τέσσερις «ελευθερίες κίνησης» της Συνθήκης του Μάαστριχτ και ιδιαίτερα η τελευταία, απαραίτητες για το κεφάλαιο συντέλεσαν στη σημερινή άσχημη κατάσταση για τα λαϊκά στρώματα. Αποτελούν τη βάση της μεθοδευμένης κεφαλαιοκρατικής επιβολής με τη λεγόμενη «πολυεθνική», «πολυπολιτισμική» χαβούζα που μετέβαλε την Ελλάδα σε απόπατο των Βαλκανίων. Επιπλέον, χρησιμοποιούνται ως φόβητρο μεταφοράς των εναπομεινασών ελληνικών επιχειρήσεων σε γειτονικές χώρες με φτηνό εργατικό δυναμικό.

1) Κοινωνικοποίηση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής.

2) Κοινωνικοποίηση του εισαγωγικού κι εξαγωγικού εμπορίου, γη δημόσια, λαϊκή περιουσία.

3) Αντικατάσταση της καπιταλιστικής κρατικής γραφειοκρατίας με ανακλητούς υπαλλήλους στην αποκλειστική εξυπηρέτηση του λαού.

4) Ενώνει τον αγώνα Ελλήνων και μεταναστών εργατών ενάντια στον κοινό εχθρό, το μεγάλο κεφάλαιο.