Οι ανθρώπινες ανάγκες και οι αδυναμίες, κάθε δραστηριότητα και κάθε πτυχή της ζωής τα τελευταία χρόνια έχει γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης, αποτελώντας θέαμα του φτηνού τηλεοπτικού τοπίου, που επιλέγει ως πρώτη ύλη τον ίδιο τον άνθρωπο. Τα οικονομικά προβλήματα της λαϊκής οικογένειας βγαίνουν στο ...σφυρί, η ανάγκη για ένα αξιοπρεπή σπίτι, οι δυσκολίες σε μικροεπιχειρήσεις (εστιατόρια και ξενοδοχεία) αλλά ακόμη και ο τρόπος διαπαιδαγώγησης ενός παιδιού έχουν μετατραπεί σε τηλεοπτικό προϊόν, που παρουσιάζονται με όλες τις εξευτελιστικές για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια λεπτομέρειες από τα «ριάλιτι». «Ριάλιτι» εισαγόμενα, προϊόντα υποκουλτούρας, που στο μεγαλύτερο μέρος τους «γεμίζουν» το πρόγραμμα του «ALPHA».

Το νέο «φρούτο» της τηλεόρασης είναι ένα κατάπτυστο «ριάλιτι», κακέκτυπο εισαγόμενο προϊόν, το «Σούπερ νταντά». Σε αυτό εκμεταλλεύονται τα ανήλικα παιδιά και χρησιμοποιούνται ακουσίως, προκειμένου γονείς με τη βοήθεια ...ειδικού ψυχολόγου να βρουν λύση για το πώς θα διαπαιδαγωγήσουν, πώς θα μεγαλώσουν αλλά και πώς θα επιβληθούν στα ...ατίθασα παιδιά τους. Ετσι, ανήλικα εκτίθενται σωματικά όσο και ψυχικά με την προβολή της εικόνας τους στην οθόνη, με έντονο το ενδεχόμενο να προκληθεί ανεπανόρθωτη βλάβη στη μετέπειτα ψυχο-πνευματική τους ανάπτυξη.

Την ίδια στιγμή τα «ριάλιτι» που υποδεικνύουν ...λύσεις σε μικροεπιχειρήσεις, όπως τα εστιατόρια και τα ξενοδοχεία, παίζουν ακόμη και με τη δουλειά των εργαζομένων. Οι παρουσιαστές αυτών των κατάπτυστων εκπομπών ούτε λίγο ούτε πολύ ρίχνουν μεγάλο μέρος των ευθυνών για το χαμηλό τζίρο και τις οικονομικές αναποδιές στους εργαζόμενους, είτε αυτός είναι ο μάγειρας, είτε ο σερβιτόρος, είτε ακόμη και η καμαριέρα. Δε φτάνει που οι εργαζόμενοι υποχρεώνονται από τους εργοδότες τους να βγουν στο «γυαλί», δέχονται και τους εξευτελισμούς και τις προσβολές του εκάστοτε παρουσιαστή, που έχει αναγορεύσει τον εαυτό του ειδικό επί παντός επιστητού. Βέβαια, πουθενά δεν παρουσιάζεται η πλευρά του εργαζόμενου. Για παράδειγμα, στην περίπτωση καμαριέρας που δέχτηκε τις προσβολές της παρουσιάστριας για τη σκόνη που βρέθηκε στο κομοδίνο, δε ρωτήθηκε πόσα δωμάτια είχε εκείνη την ημέρα να καθαρίσει μόνη της, κάτω από ποιες συνθήκες, αν είναι ανασφάλιστη ή αν ο μισθός της καλύπτει τις ανάγκες της.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επικρατήσει η λογική ότι η τηλεόραση μπορεί να δώσει λύσεις στα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια και ότι οι ανάγκες της μπορούν να μετατραπούν σε φτηνό εμπορικό προϊόν. Η οικονομική ανέχεια, που οι ρίζες της βρίσκονται στις αντιλαϊκές και αντεργατικές επιλογές της εκάστοτε κυβέρνησης, η αδυναμία απόκτησης ενός ...νοικοκυριού που μοστράρεται στις ιλουστρασιόν σελίδες, αλλά και κάθε είδους ανάγκες που βγαίνουν στο σφυρί, δεν μπορούν και δεν πρέπει να τροφοδοτούν πλέον τέτοιου είδους εκπομπές.

Οσο η κατάσταση θα οξύνεται, όσο τα δικαιώματα των εργαζομένων θα χτυπιούνται ανελέητα, τόσο οι μεγαλοκαναλάρχες θα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να εισβάλλουν με τέτοιου είδους επικίνδυνα κατασκευάσματα στα σπίτια μας. Ακόμη, όλο και πιο εύκολα θα μπορούν να διαμορφώνουν και να υποτάσσουν πιο εύκολα συνειδήσεις. Η ζωή με δικαιώματα, η λαχτάρα για ένα καλύτερο αύριο δεν αποκτιέται από τον καναπέ ή ακόμη περισσότερο από τη διαρκή έκθεση στην οθόνη. Είναι τώρα περισσότερο αναγκαίο από άλλοτε η λαϊκή οικογένεια να πάρει την υπόθεση στα χέρια της και να απορρίψει στην πράξη τέτοιες αντιδραστικές εκπομπές χειραγώγησης, αποτρέποντας να μετατραπεί σε έρμαιο της ...τηλεοπτικής υποταγής.