Η εικόνα της πραγματικότητας στη λογοτεχνία αποτελεί θέμα ζηλευτό για τον ερευνητή, αλλά και δύσκολο. Γι' αυτό είναι πάντα ευχάριστο όταν βρίσκουμε σπουδαία δείγματα μιας τέτοιας έρευνας. Οπως, για παράδειγμα, το βιβλίο «Μίμησις» του Εριχ Αουερμπαχ, που κυκλοφόρησε το 2005 στα ελληνικά (εκδ. Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης, σε μετάφραση του Λευτέρη Αναγνώστου).

Ενα κεφάλαιο (από τα είκοσι, που διαθέτει το βιβλίο) θα παρουσιαστεί στην εκπομπή «Από τη σμίλη στο Γουτεμβέργιο» που θα μεταδοθεί σήμερα στις 12 το μεσημέρι από τον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ στα FM», που επιμελείται και παρουσιάζει η Αννεκε Ιωαννάτου. Ο κυνηγημένος από τη ναζιστική Γερμανία Αουερμπαχ έφυγε το 1935 και βρήκε καταφύγιο στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης και αργότερα, το 1947, μετακόμισε στις ΗΠΑ. Το έργο «Μίμησις» γράφτηκε μεταξύ του Μάη 1942 και του Απρίλη του 1945 μακριά από την πατρίδα του και με ελάχιστα μέσα. Διαπραγματεύεται βασικά έργα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας από τον Ομηρο (Η ουλή του Οδυσσέα) περνώντας από την αρχαία Ρώμη, τον ευρωπαϊκό Μεσαίωνα φτάνοντας στο Διαφωτισμό του 18ου αιώνα και μέσα από τον 19ο μέχρι και τις αρχές του 20ού σε μια συγκριτική λογοτεχνική ανάλυση.

Το κεφάλαιο, που θα παρουσιαστεί στην εκπομπή, αναφέρεται σε μια εξέγερση εξαθλιωμένων Ρωμαίων στρατιωτών των αυτοκρατορικών λεγεώνων στον 1ο αιώνα της χρονολογίας μας, καθώς και στο φαινόμενο του λούμπεν νεοπλουτισμού στη Ρώμη της ίδιας εποχής.

Στον Απόστολο Καλδάρα θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία», που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης την Κυριακή 11.00-13.00 στον «902 Αριστερά στα FM».

Δημιουργώντας στη συγκλονιστικότερη περίοδο του λαϊκού μας τραγουδιού, εκφράζοντας μέσα από τους μουσικούς του δρόμους και με τις ερμηνείες τραγουδιστών - ιερουργών και δασκάλων της ζωής, ο Απόστολος Καλδάρας εξέφρασε μια «έσω» Ελλάδα που ερχόμενη από πολύ μακριά αντιστεκόταν και αντιστέκεται σε ό,τι την ταπεινώνει, την ευτελίζει και τη μικραίνει.

Ενώνοντας στο έργο του «πετραδάκι - πετραδάκι» την εξέλιξη της μουσικής από το αρχαίο μέλος, τη δημοτική και τη βυζαντινή μουσική ως τους λαϊκούς δρόμους σε συνδυασμό με το σωστό λόγο, ο Απόστολος Καλδάρας υπήρξε ολοκληρωμένος δημιουργός που κατάφερε να είναι συνεχώς παρών στην μουσική του τόπου μας. Γεννημένος στη «νερομάνα» του λαϊκού μας τραγουδιού, τα Τρίκαλα, ο Απόστολος Καλδάρας μας έδωσε τραγούδια σμιλεμένα σ' «ένα βράχο φαγωμένο» για να αντιλαλεί κάθε σούρουπο η «μέσα» φωνή του λαού μας «φτιαγμένη» και αυτή από την γεμάτη λαϊκή αρχοντιά αξιοπρέπειά του «ας παν στην ευχή τα παλιά», το γεμάτο λαϊκή αξιοπρέπεια «άι σιχτίρ» του μπαγλαμά σε ό,τι μας ταπεινώνει και τη γεμάτο λαϊκή αξιοπρέπεια και περηφάνια χέρι που «σπάει το γυάλινο κόσμο» που δε χωράμε άλλο πια μέσα του.

Ο Απόστολος Καλδάρας γεννήθηκε στη «νερομάνα» του λαϊκού μας τραγουδιού, τα Τρίκαλα, τον Απρίλη του 1922 και «έφυγε» για να ξανασυναντηθεί με τον ταμπουρά του Μακρυγιάννη και τα μπουζούκια των αγγέλων των βυζαντινών τοιχογραφιών το 1990.