«Παντού βλέπει κανείς αναταραχή για το οχτάωρο» (...) Οι εργάτες διαδήλωναν και τραγουδούσαν από τη Νέα Υόρκη μέχρι το Σαν Φρανσίσκο. Οι εφημερίδες, ομόφωνα και με μικρές διαφοροποιήσεις, δήλωναν ότι το κίνημα ήταν «κομμουνιστικό, ανατριχιαστικό και αχαλίνωτο». Δήλωναν ότι θα έφερνε «μείωση μισθών, φτώχεια και κοινωνική υποβάθμιση του Αμερικανού εργάτη», ενώ θα έσπρωχνε τους εργάτες σε «αλητεία και χαρτοπαιξία, βία, κραιπάλη και αλκοολισμό» (...)

Οι εφημερίδες και οι βιομήχανοι διέδιδαν ότι η 1η του Μάη ήταν η ημερομηνία που θα γινόταν μια κομμουνιστική εργατική εξέγερση, σύμφωνα με το μοντέλο της Παρισινής Κομμούνας.

Σ' αυτή τη θαυμάσια μέρα, την 1η Μάη του 1886, το σημερινό αφιέρωμα.

Μαζί, άρθρο του Φρίντριχ Ενγκελς για την Πρωτομαγιά στο Λονδίνο το 1890. Και ένα έγγραφο από το αρχείο του ΚΚΕ που αποκαλύπτει τι μέτρα πάρθηκαν για να οργανωθεί η απεργία της Πρωτομαγιάς του 1928.