φωτό

Στη μνήμη του σ. ΤΑΚΗ ΤΣΙΟΓΚΑ, η ΚΟΒ Λιβαδίου Ελασσόνας προσφέρει στο Κόμμα 300 ευρώ.

***

φωτό

Στις 27 Μάη συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από τότε που έφυγε από κοντά μας ο αγαπημένος μας σύζυγος, πατέρας και παππούς ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΑΦΤΟΥΛΗΣ. Γεννημένος στους Γόννους Λάρισας το 1925, πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Το 1944 οι Γερμανοί τον έπιασαν και έκλεισαν στις φυλακές «Παύλου Μελά». Το 1946 κατέφυγε στο ΔΣΕ όπου τραυματίστηκε βαριά. Επαναπατρίστηκε από την Πολωνία μαζί με την οικογένειά του και έμεινε στη Λάρισα.

Στη μνήμη του, η σύζυγός του Σοφία προσφέρει στο «Ριζοσπάστη» 50 ευρώ.

***

φωτό

Στις 19 Μάη έκλεισαν 2 χρόνια από τον πρόωρο θάνατο της λατρευτής μας συζύγου, μητέρας και γιαγιάς, ιατρού ΣΟΦΙΑΣ ΣΥΡΟΥ, το γένος ΚΑΡΑΛΗ.

Τιμώντας τη μνήμη της, προσφέρουμε 50 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Ραφήνας, και 50 ευρώ στην ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ για την ανέγερση του Μνημείου του ΔΣΕ στη Φλώρινα.

Ο σύζυγος, τα παιδιά και τα εγγόνια

***

Στη μνήμη των εκτελεσθέντων Πεντελιωτών, την Πρωτομαγιά του 1944, στην Καισαριανή. Επίσης, στη μνήμη του ΑΝΤΩΝΗ ΒΡΑΤΣΑΝΟΥ, διοικητή του μηχανικού του ΔΣΕ, ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΥ, μαχητή του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, της αγωνίστριας ΒΑΣΩΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ και του παιδιού της ΓΙΩΡΓΟΥ, του ΓΙΑΝΝΗ ΛΟΥΚΑΚΟΥ, που εκπαραθυρώθηκε στις φυλακές «Χατζηκώστα», και της αγωνίστριας ΒΑΓΙΑΣ ΨΥΤΑΚΙΔΟΥ, ο Βαγγέλης Χρύσουλας προσφέρει 50 ευρώ, στο παράρτημα της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Αμαρουσίου.

***

φωτό

Πέρασαν τρία χρόνια που έφυγε από κοντά μας ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΚΑΡΟΓΛΟΥ. Μια ζωή δοσμένη στον αγώνα, μια πορεία φωτισμένη με την πάλη για τα δίκαια του λαού ήταν ο δρόμος που επέλεξε να πορευτεί. Ο Χρ. Σκάρογλου διετέλεσε για πολλά χρόνια γραμματέας της ΚΟΒ Ελευθεριού - Κορδελιού και μέλος της ΑΕ Δυτ. Συνοικιών Θεσ/νίκης.

Στη μνήμη του η σύντροφός του Μαρία Σκάρογλου πρόσφερε μέσω της ΚΟ Ελευθεριού - Κορδελιού 150 ευρώ για το ΚΚΕ και 30 ευρώ για το «Ριζοσπάστη» και 20 ευρώ πρόσφεραν οι σύντροφοι στον αγώνα: Καλπακίδης Νίκος και Καπνιά Ασπασία.

***

φωτ.

Στις 18 Απρίλη 2010 «έφυγε» από κοντά μας ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ. Γεννημένος στη Σούρπη Βόλου το 1931, μπήκε από νεαρή ηλικία στην πολιτική δράση και μέχρι το τέλος της ζωής του αφοσιώθηκε αταλάντευτα στον αγώνα για το Κόμμα του, το ΚΚΕ. Υπήρξε, όμως και καλός οικογενειάρχης και η απουσία του μας άφησε μεγάλο κενό και πόνο.

Στη μνήμη του, προσφέρουμε 200 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Κουκακίου - Πλάκας.

Τα παιδιά του, τα εγγόνια του και η σύντροφός του

***

Φωτ.

Στη μνήμη της αγαπητής ΜΑΡΙΑΝΝΑΣ Παπουτσοπούλου - ΒΕΑΚΗ με την οποία ζήσαμε μαζί πολλές όμορφες και δύσκολες μέρες στους Ρ/Σ «Ελεύθερη Ελλάδα», «Φωνή της Αλήθειας» και στο παράρτημα στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία, προσφέρω 50 ευρώ στο «Ριζοσπάστη».

Ευανθία Αγγουράκη (Ψηλορείτη)

***

φωτ.

Συμπληρώθηκαν έντεκα χρόνια από το θάνατο του αγωνιστή ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΟΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗ, μέλους του ΚΚΕ. Γεννήθηκε στο Γαρδίκι Ομιλαίων Φθιώτιδας το 1909. Στα σπουδαστικά χρόνια του, στην Ανώτατη Γεωπονική Σχολή, οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ. Πολέμησε ενάντια στους φασίστες επιδρομείς το 1940-41 ως έφεδρος ανθυπολοχαγός. Τιμήθηκε με Αριστείο Ανδρείας. Στην κατοχή αγωνίστηκε από τις γραμμές του ΕΑΜ και εφεδρικού ΕΛΑΣ. Παράλληλα, ως γεωπόνος ανέπτυξε ιδιαίτερη δράση στους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς. Ελαβε μέρος στις μάχες του Δεκέμβρη το 1944, στη μάχη της Αθήνας. Η αντιστασιακή του δράση κατά την κατοχή και τον εμφύλιο αποτέλεσε αιτία να απολυθεί από την υπηρεσία του για πολλά χρόνια. Μετά τον εμφύλιο εντάχθηκε στην ΕΔΑ και στο Αγροτικό Κόμμα και ως το τέλος της ζωής του δεν έπαψε να αγωνίζεται αταλάντευτα ως μέλος του ΚΚΕ.

Στη μνήμη του, ο γιος του Θανάσης, η Μαρία Τουρβωλή και τα εγγόνια του Γιάννης και Βαγγέλης προσφέρουν στην ΚΟ Μυτιλήνης το ποσό των 50 ευρώ.

***

φωτό

Στη μνήμη της πολυαγαπημένης μας συντρόφισσας ΕΥΤΕΡΠΗΣ ΚΟΥΤΣΑΡΙΔΟΥ, μέλους της Εθνικής Αντίστασης και της Αντιφασιστικής Πρωτοπορίας, όπου έδρασε στην Αίγυπτο σαν σύνδεσμος, πιστής κομμουνίστριας μέχρι το τέλος της ζωής της, προσφέρουμε στο Κόμμα μας, το ΚΚΕ, 50 ευρώ.

«Το Σπίτι του Αγωνιστή»

***

φωτό

«Εφυγε» πρόσφατα από τη ζωή ο πολυαγαπημένος μου σύντροφος στη ζωή και στον αγώνα ΑΛΕΚΟΣ ΤΖΕΚΗΣ. Ο Αλέκος ήταν μέλος της Εθνικής Αντίστασης, γενναίος μαχητής του ΔΣΕ και αταλάντευτος κομμουνιστής μέχρι την τελευταία του πνοή.

Στη μνήμη του, προσφέρω στο Κόμμα μας 100 ευρώ, μέσω ΚΟ Ελληνικού.

Η σύζυγός του Χριστίνα

***

φωτό

Το Μάρτη του 2010 έφυγε από τη ζωή ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΟΥΚΑΣ. Ο σ. Παναγιώτης γεννήθηκε στο Σουφλί Εβρου, από φτωχή αγροτική οικογένεια. Εντάχτηκε από μικρός στην ΕΠΟΝ, πέρασε στον ΕΛΑΣ και το 1944 γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Το 1946 περνάει στο ΔΣΕ όπου αναπτύσσει γενναία δράση σαν σύνδεσμος και σαμποτέρ, όπου τραυματίζεται σε μάχες δύο φορές. Περνάει στη Βουλγαρία, όπου συνεχίζει τη δράση του στο ΔΣΕ σε βουλγάρικο έδαφος. Το 1950 περνάει στην Ουγγαρία και μετά στη Ρουμανία. Δουλεύει ενεργά για τη στήριξη της σοσιαλιστικής κοινότητας και είναι στέλεχος του ΚΚΕ. Με τον επαναπατρισμό του, συνεχίζει τη δράση του στην ΚΟ Βύρωνα. Ο σ. Παναγιώτης διακρινότανε για τη σεμνότητά, την ανιδιοτέλεια και το κομματικό του ήθος. Πάλευε με αυταπάρνηση για την υπεράσπιση των αρχών του Κόμματος. Παρά την κλονισμένη του υγεία τα τελευταία χρόνια, ο σ. Παναγιώτης μέχρι την τελευταία του πνοή μελετούσε το «Ρ» καθημερινά. Ενημερωνόταν και παρακολουθούσε τη δράση του Κόμματος.

Στη μνήμη του, προσφέρουμε 50 ευρώ στο Κόμμα μας.

«Το Σπίτι του Αγωνιστή»

***

φωτό

Ο ΝΙΚΟΣ ΛΟΥΛΟΥΔΗΣ γεννήθηκε στο Σπήλι Ρεθύμνου το 1922. Στις 19 Μάη 2010 συμπληρώθηκαν 4 χρόνια από το θάνατό του. Οργανώθηκε στο ΚΚΕ το 1939. Κατά τη μάχη της Κρήτης προσέφερε πολλές υπηρεσίες στους τραυματίες Ελληνες και Συμμάχους στο πρόχειρο Νοσοκομείο που δημιουργήθηκε στο Σπήλι μετά το βομβαρδισμό του Νοσοκομείου Ρεθύμνου. Μετά την κατάληψη της Κρήτης αποτέλεσε με τον Θ. Μαρκογιαννάκη τον πρώτο αντιστασιακό πυρήνα του ΕΑΜ. Στη συνέχεια ανέλαβε γραμματέας της ΚΟΒ ΚΚΕ Σπηλίου και αργότερα μέλος της Αχτιδικής Επιτροπής. Σε όλη την Κατοχή αγωνίστηκε για την απελευθέρωση συμμετέχοντας ενεργά στην Εθνική Αντίσταση, είτε για την επιμελητεία του αντάρτη είτε του εφεδρικού ΕΛΑΣ. Μετά την ιστορική μάχη των Ποταμών ως υπεύθυνος της ΕΤΑ προσέφερε τις υπηρεσίες του εφοδιάζοντας το λημέρι του ΕΛΑΣ στον Αγιο Γεώργιο με τρόφιμα και εφόδια. Για την πολύπλευρη πατριωτική του δράση μετά την απελευθέρωση εξορίστηκε στο κολαστήριο της Μακρονήσου (Γ' ΕΤΟ), από το καλοκαίρι του 1947 μέχρι το Φλεβάρη του 1950 όπου και έζησε όλη τη φρίκη. Η δικτατορία του 1967 δεν παρέλειψε να συλλάβει το δημοκράτη αγωνιστή και να τον κλείσει στο στρατόπεδο του Αγίου Παύλου Χανίων. Πιστός και αμετακίνητος στις αρχές του μέχρι την τελευταία του πνοή ως ενεργό μέλος του ΚΚΕ, της ΠΕΑΕΑ και της ΠΕΚΑΜ, έζησε αγωνιζόμενος «για το δίκιο και τη λευτεριά» τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του στο χωριό του Σπήλι.

Στην μνήμη του, προσφέρουν, μέσω της ΝΕ Ρεθύμνου ΚΚΕ, οι γιοι του, Μπάμπης και Ηλίας, το ποσό των 200 ευρώ στο ΚΚΕ και 200 ευρώ στην ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Ρεθύμνου.

***

Στη μνήμη του συζύγου μου ΙΑΚΩΒΟΥ ΜΗΝΑΪΔΗ, που έφυγε από τη ζωή το 2000, και στη μνήμη των γονιών μου: ΕΥΘΥΜΙΑΣ και ΣΠΥΡΟΥ, από Καρούτες Δωρίδος, προσφέρω στο ΚΚΕ 60 ευρώ για το μνημείο του ΔΣΕ στη Φλώρινα.

***

φωτό

Στη μνήμη του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΤΣΙΩΤΟΥ, η γυναίκα του Γεωργία, τα παιδιά του Παναγούλα και Νίκος, τα εγγόνια του Γεωργία και Αλέξανδρος, προσφέρουν 100 ευρώ στην ΝΕ Κορινθίας του ΚΚΕ .

Ο Αλέξανδρος Τσιώτος από τα νεανικά του χρόνια εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ και αργότερα στον ΕΛΑΣ. Κυνηγήθηκε και βασανίστηκε. Φυλακίστηκε καταδικασμένος σε θάνατο στην Ακροναυπλία, στις φυλακές «Αβέρωφ» και της Αίγινας. Βγήκε από τις φυλακές μετά από 15 χρόνια, το 1960. Το 1967 πιάστηκε και οδηγήθηκε στην Γυάρο. Συνέχισε να αγωνίζεται πιστός στις αρχές του σοσιαλισμού, παίρνοντας μέρος στο αγροτικό κίνημα και πρωτοστατώντας στη συγκρότηση του πρώτου Συνεταιρισμού στην περιοχή του τα Καρυώτικα Κορινθίας. Εζησε τη ζωή του χωρίς συμβιβασμούς πάντα στο πλευρό του ΚΚΕ και με το «Ριζοσπάστη» στο χέρι.

***

φωτό

Συμπληρώνονται φέτος 40 χρόνια από το θάνατο του κομμουνιστή αγωνιστή ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΕΦΟΥ του Ανδρέα, που γεννήθηκε στην Ελεούσα Ιωαννίνων το 1902 από αγροτική οικογένεια. Εξορίστηκε και φυλακίστηκε πολλές φορές. Πήρε μέρος στον ΕΛΑΣ και μετά από πολλές διώξεις κατέφυγε στο βουνό, το 1947, με τον ανιψιό του Ανδρέα Στέφο, για να πολεμήσουν ενάντια στο φασισμό και στην ντόπια αντίδραση. Μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ, βρέθηκε στη ΛΔ Ουγγαρίας, όπου συνέχισε τη δράση του στο Κόμμα. Εργάστησε σε εργοστάσιο κατασκευής ραδιοφώνων. Στα μέσα του 1960 ζητάει τον επαναπατρισμό του προκειμένου να βρεθεί κοντά στην οικογένειά του. Οι αρμόδιοι του ζητάνε τις υπογραφές των κατοίκων της Ελεούσας για να του δοθεί άδεια, λέγοντάς του πως δεν είναι πια αποδεκτός από τους συγχωριανούς του. Ομως, με την βοήθεια των κομμουνιστών του χωριού μαζεύονται οι υπογραφές. Αλλά, εκείνοι, για να γυρίσει πίσω του ζητούν να αποκηρύξει το Κόμμα και τον αγώνα του, κάτι που αρνείται να κάνει. Ετσι δεν του επιτρέπουν την επιστροφή στην πατρίδα. Το 1969 αρρωσταίνει και πεθαίνει στη Βουδαπέστη, μακριά από την οικογένεια και την πατρίδα, και κηδεύεται στο χωριό Μπελογιάννη.

Στην μνήμη του αξέχαστου θείου του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΕΦΟΥ, ο ανιψιός του Ανδρέας Στέφος και η οικογένεια του προσφέρουν στο ΚΚΕ 100 ευρώ, μέσω της ΚΟΒ Ελεούσας.