Τι κακό κι αυτό: Ολη η γειτονιά κοιμάται και ξυπνάει με μια έγνοια: Να υπάρξει διαφάνεια!

Πάνω που οι άνθρωποι ετοιμάζονται να βγουν γυμνοί στο δρόμο για να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες, ότι δεν ανήκουν σ' αυτούς που μασάνε από δω κι από κει, κάποιος διαβάζει στην εφημερίδα του «εθνικού εργολάβου» ότι τελικά όλη αυτή ιστορία αν περπατήσει σωστά μπορεί να γίνει η κολυμπήθρα του συστήματος.

Μεγάλο πράγμα η διαφάνεια. Παράδειγμα, η «Αττική Οδός» χτες δημοσίευσε τον ισολογισμό της, μέγιστη πράξη διαφάνειας, κι έτσι μάθαμε ότι μπορεί να έχει 69 εκατομμύρια κέρδη το 2009, αλλά είχε και 330 εκατομμύρια ζημιά από προηγούμενα χρόνια, οπότε μείον τα κέρδη συνεχίζει να έχει ζημιά 260 εκατομμύρια. Αρα είναι προφανές πως πρέπει να αυξηθούν τα διόδια. Μεγάλη μάσα η διαφάνεια.

Τούτου δοθέντος, έχουν κανένα λόγο - οι άνθρωποι στις γειτονιές - να βγει καθαρό το σύστημα από αυτήν την ιστορία;

Κατά την «Αυγή» αυτό είναι το κύριο, το λέει μάλιστα και καθαρά: «Επαναθεμελίωση του πολιτικού συστήματος». Ωραία, αλλά γιατί αυτό να είναι αγωνία όσων βγάζουν με ιδρώτα το ψωμί τους; Δεν είναι αυτό το πολιτικό σύστημα που τους έχει γονατίσει; Γιατί πρέπει να το βοηθήσουν να σταθεί όρθιο; Για να μη σηκώσουν ποτέ κεφάλι οι ίδιοι;

Αλλες οι αγωνίες των ανθρώπων κι άλλες στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί μιλάνε πια απόλυτα καθαρά με γλώσσα ΠΑΣΟΚ, έτσι που ώρες ώρες νομίζεις πως βρίσκονται σ' έναν εσωτερικό ανταγωνισμό οι διάφορες ομάδες για ποια θα αποδειχτεί πιο κοντά στο ΠΑΣΟΚ. Ποια είναι η κοινή αγωνία τους; Κι αυτό το λένε: Μη βουλιάξει η πολιτική στην κοινωνική κρίση και κατευθυνθεί η οργή πουθενά παράξενα.

Ε, μια τέτοια αγωνία αξίζει να τους γίνει και εφιάλτης.

«Σαν κεραυνός», λέει, έπεσε η είδηση για τους μισθούς και τις αποζημιώσεις. Τι λες; Και μεις γιατί τα είχαμε μάθει τα μαντάτα από την πρώτη στιγμή; Θα φταίει που διαβάζαμε «Ριζοσπάστη», που τα έγραφε, γιατί το ΚΚΕ τα πρόβλεψε, την ώρα που αυτοί που δηλώνουν έκπληκτοι το κάνανε γαργάρα, για να πουλήσουν εκ των υστέρων συμπάθεια και εκτόνωση.

Μόνο που, κύριοι έκπληκτοι, η ανταγωνιστικότητα (δηλαδή η εξασφάλιση στο κεφάλαιο συνθηκών εκμετάλλευσης του εργάτη τέτοιων που να εκτινάσσουν τα ύψη τα κέρδη) είναι το άλφα και το ωμέγα όλων των πολιτικών που έχουν εφαρμοστεί μια δεκαετία τώρα και προβλέπεται να εφαρμοστούν και την επόμενη δεκαετία, εκτός και αν... Να μιλήσουμε γι' αυτό το «εκτός και αν» που πρέπει να γίνει για να μπει ένα σοβαρό εμπόδιο στο κυνήγι της ανταγωνιστικότητας; Α, λένε, όλα κι όλα, είπαμε να κλάψουμε για τους δυστυχείς εργάτες, αλλά μην τους βάζουμε και ιδέες.

Να βγουν όλα στη φόρα, λένε, και οι βίλες και τα «Καγιέν». Μα στη φόρα είναι, γνωστό είναι και πού μένουν και πώς κινούνται και πού ψωνίζουν και τι ψωνίζουν. Κι άντε και βγάλατε ορισμένους στη σέντρα, άλλαξε κάτι; Πάντα η κάθαρση και η διαφάνεια ήταν ο φερετζές για να συνεχίζεται η εκμετάλλευση.

Αυτό, την εκμετάλλευση των εργατών, δε θέλουν να πειράξουν. Γι' αυτό ταΐζουν κατά καιρούς το λαό με θέαμα κάθαρσης. Για να μη σκέφτεται πως αυτά που λείπουν απ' το τραπέζι είναι πολλά περισσότερα απ' όσα αντιστοιχούν στο «Καγιέν» ενός υπουργού κι έχουν γίνει κεφάλαιο που επενδύεται για εκμετάλλευση ακόμα περισσοτέρων εργατών. Αυτά που λείπουν απ' το τραπέζι δεν είναι μόνο το ψωμί, είναι ένας τεράστιος πλούτος που παράγεται καθημερινά - κι αυτές τις μέρες της κρίσης, πλούτος παράγεται από τα εκατομμύρια των εργαζομένων - αλλά δεν ανήκει στους παραγωγούς του.

Τα «άδεια κρατικά ταμεία» κρύβουν τα γεμάτα σεντούκια των κεφαλαιοκρατών.

Ετσι που κάθε σκερβελές να μπορεί να ξιφουλκεί αορίστως για το δημόσιο υπάλληλο που τα παίρνει, για να κρύβει - ο σκερβελές - ότι η ίδια του η ύπαρξη οφείλεται στην εκμετάλλευση εργατών.

Ασχετο: Οτι το κενό που αφήνει η βύθιση του ΣΥΝ έπρεπε να καλυφθεί γρήγορα ήταν από καιρό καθαρό. Οτι θα έμπαιναν στο παιχνίδι οι εφεδρείες ήταν επίσης καθαρό. Αλλά ότι θα ξεκινούσαν από τα ρετάλια δεν το περιμέναμε. Προχτές ήταν ένα λιβανιστήρι του Πρωτόπαππα που θυμήθηκε να γράψει για το ΠΑΜΕ και χτες ένας τύπος από τα βόρεια γνωστός επίσης από το θαυμασμό του για τη δημοκρατία που ανέτειλε στα Βαλκάνια όταν οι βόμβες έπεφταν στη Γιουγκοσλαβία. Για να δούμε ποιος θα είναι ο επόμενος...