Αξιόλογα μουσικά αφιερώματα θα παρουσιάσει σήμερα η τηλεόραση του «902» στις εκπομπές «Δεν άνθισαν ματαίως» και «Τα παντελόνια είναι περίεργα ρούχα».

Στις 20.00 η εκπομπή «Δεν άνθισαν ματαίως» θα παρουσιάσει το πρώτο μέρος του αφιερώματος στον Στέλιο Καζαντζίδη. Γεννήθηκε το 1931 στη Νέα Ιωνία. Από δεκατριών χρόνων έμεινε ορφανός από πατέρα, με αποτέλεσμα να δουλέψει σκληρά για να ζήσει την οικογένειά του. Τα δυσκολότερα χρόνια του ήταν στο στρατό και η θητεία του στη Μακρόνησο. Ο δρόμος προς το τραγούδι «άνοιξε» όταν ένα από τα αφεντικά του, του δώρισε μια κιθάρα. Πρωτοτραγούδησε σε ταβέρνες και η λαμπρή του πορεία στο τραγούδι άρχισε το 1950. Το 1952 βγήκε ο πρώτος του δίσκος, αλλά η μεγάλη επιτυχία ήρθε με τον δεύτερο, «Βαλίτσες», του Γιάννη Παπαϊωάννου. Από τα τέλη του 1956 συνεργάζεται με την Μαρινέλλα, με την οποία καθιέρωσε ένα νέο στιλ στο πάλκο και τη δισκογραφία. Ακολουθεί μια οκταετία μέχρι το 1965 που τον φέρνει στο προσκήνιο του τραγουδιού.

Σταθμοί στην πορεία τους ήταν οι συνεργασίες με τους Μ. Θεοδωράκη, Μ. Χατζιδάκι, Στ. Ξαρχάκο, Γ. Μαρκόπουλο, Χρ. Λεοντή, Μ. Λοΐζο. Ιστορική υπήρξε η συνεργασία τους με τον Χρήστο Λεοντή στο έργο του «Καταχνιά», σε στίχους Κώστα Βίρβου. Ανάλογες ερμηνείες και στην «Πολιτεία» του Μ. Θεοδωράκη, με τα αθάνατα τραγούδια «Βράχο βράχο», «Καημός», «Παράπονο», «Μετανάστης», «Σαββατόβραδο», καθώς και στις συνθέσεις του Μ. Χατζιδάκι. Το 1962, για τις ανάγκες της παράστασης «Ομορφη πόλη» του Μ. Θεοδωράκη, έσμιξαν για πρώτη και τελευταία φορά στο ίδιο μικρόφωνο οι φωνές του Στ. Καζαντζίδη και του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Από τη δεκαετία του '60 ακόμη, ο Στ. Καζαντζίδης συγκρούστηκε με το κατεστημένο των δισκογραφικών εταιρειών και τη νύχτα. Ο πόλεμος που εξαπολύθηκε εναντίον του τον κράτησε έξω από τα στούντιο για εντεκάμισι χρόνια.

Στις 21.30 θα προβληθεί η εκπομπή «Τα παντελόνια είναι περίεργα ρούχα». Καλεσμένος της εκπομπής είναι ένας σύγχρονος Αλεξανδρινός δημιουργός, ο Νικήτας Βοστάνης. Συνθέτης αλλά και μουσικός, είναι ο εμπνευστής της συγκεκριμένης παράστασης - συναυλίας, που παρουσιάστηκε τον περασμένο χρόνο με επιτυχία. Η ορχήστρα αποτελείται από εννιά μουσικούς που παίζουν τραγούδια του Μάνου Λοΐζου, του Δημήτρη Παπαδημητρίου, του Νίκου Ξυδάκη, αλλά και του Αττίκ, του Ζωρζ Μουστακί, του Αρη Δαβαράκη και του Νικήτα Βοστάνη.

Λόγω της διαφορετικότητας και του ύφους των δημιουργών, πέντε ερμηνευτές (της παλιάς και της νέας «φρουράς») υποστήριξαν τα τραγούδια. Ο Γιάννης Ντουνιάς, η Αφεντούλα Ραζέλη, ο Κώστας Μάντζιος, ο Βαγγέλης Δούβαλης και ο Κώστας Κοντογιάννης. Στη συζήτηση που γίνεται, ο Νικήτας Βοστάνης εξηγεί και περιγράφει στον Πάρη Μήτσου τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έζησε και δημιούργησε ο ελληνισμός της Αλεξάνδρειας. Αναφέρεται και περιγράφει τα μαγαζιά, τους καλλιτέχνες, τις συναυλίες, αλλά και την καθημερινότητα των ανθρώπων σ' αυτήν την ιστορική πόλη. Πρόκειται για την πρώτη ενός κύκλου εκπομπών που συσχετίζει τόπους (πόλεις) με καλλιτέχνες και δημιουργίες.