Μαζί με την ισπανική Λίγκα, η αγγλική Πρέμιερ Λιγκ είναι ίσως το πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Μετά από τους ιταλικούς θριάμβους της δεκαετίας του '80 και του '90, οι ιταλικές ομάδες έχουν δει σταδιακά τις δικές τους να σύρονται, η μία μετά την άλλη, μακριά από τα πόντιουμ, με εξαίρεση φέτος την Ιντερ του Μουρίνιο. Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Τσέλσι Λίβερπουλ, Αρσεναλ την τελευταία 10ετία γνώρισαν μεγάλες επιτυχίες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο διεθνές επίπεδο. Με αρωγό αυτήν την πεντάδα το πρωτάθλημα της πρώτης κατηγορίας της Αγγλίας, την τελευταία δεκαετία, κατέλαβε την κορυφή της Ευρώπης δίνοντας μάχη με το αντίστοιχο της Ισπανίας για την πρωτιά. Στα γήπεδα της Αγγλίας τζιραρίστηκαν εκατοντάδες δισ. δολάρια τα τελευταία χρόνια είτε από τους χορηγούς, είτε από τις ίδιες τις ομάδες (για τη μεταγραφική ενίσχυση), είτε από άλλους τομείς (διαφημίσεις στοίχημα κ.τ.λ.), ενώ η δημοτικότητα του πρωταθλήματος αποτέλεσε το δέλεαρ, ώστε να πραγματοποιηθεί μια τεράστιων διαστάσεων απόβαση στο νησί της γηραιάς Αλβιώνας από Αμερικανούς Αραβες και Ρώσους επιχειρηματίες που έβλεπαν μια καλή ευκαιρία για επένδυση (οικονομική και πολιτική) και βέβαια μια αντίστοιχη να ...δικαιολογήσουν αρκετά χρήματά τους.

Ολα αυτά μέχρι πέρσι. Γιατί στο φετινό πρωτάθλημα, που αρχίζει αυτό το διήμερο, τα πάντα μοιάζουν να είναι διαφορετικά. Τα γυάλινα πόδια το Γίγαντα φαίνεται να έχουν ραγίσει για τα καλά. Αιτία η άμεση ή έμμεση σύνδεση των ποδοσφαιρικών συλλόγων με τις πολυεθνικές και τα διεθνή κεφάλαια (κυρίως αμερικανικά και ασιατικά) που επλήγησαν από την καπιταλιστική κρίση, με συνέπεια οι περισσότερες ομάδες να βαδίζουν σε τεντωμένο σκοινί. Ηδη αυτό το καλοκαίρι αρκετοί αγγλικοί Σύλλογοι πλήρωσαν ακριβά τη λογική που υπήρχε εδώ και μερικά χρόνια, να αγοράζουν σημαντικούς ποδοσφαιριστές, ξοδεύοντας υπέρογκα ποσά. «Η κρίση, μαζί με την πιθανή οικονομική ύφεση στη Βρετανία, απειλούν την οικονομική σταθερότητα των περισσότερων αγγλικών Συλλόγων», σημείωσε η γαλλική εφημερίδα «Le Monde», σε άρθρο της πριν από δυο μήνες, το οποία προέβλεπε ότι ορισμένες από τις πλουσιότερες ομάδες του πρωταθλήματος, που ανήκουν σε μεγιστάνες, μπαίνουν σε μπελάδες. «Ηρθε η ώρα για τις μεγάλες αλλαγές», λένε πολλοί, ειδικά όσον αφορά στους μισθούς και στις μεταγραφές των ποδοσφαιριστών. Τώρα πλέον δεν υπάρχουν τα εκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν πέρυσι το καλοκαίρι (650 εκατομμύρια ευρώ) για μεταγραφές ποδοσφαιριστών.

Ανάμεσα στις πιο ακραίες περιπτώσεις είναι και αυτή του ιδιοκτήτη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, του Αμερικανού Μάλκολμ Γκλέιζερ, ο οποίος αδυνατεί να βρει τα αναγκαία κεφάλαια, για να εξοφλήσει το τεράστιο συμβόλαιο του δανείου που πήρε για την αγορά των «κόκκινων διαβόλων», το 2005. Αυτό μάλιστα είναι και το κύριο σημείο τριβής μεταξύ της οικογένειας Γκλέιζερ και των οπαδών της Μάντσεστερ (πολλοί εξ αυτών είχαν αντιταχθεί στην πώληση της ομάδας στους Αμερικανούς εξ αρχής) που οδήγησε πέρσι σε ακραίες καταστάσεις με επεισόδια πριν τους αγώνες, επιλογή από τους οπαδούς των αρχικών χρωμάτων της ομάδας (για να δείξουν την αντίθεσή τους στις τωρινές καταστάσεις) και κινήσεις, προκειμένου να βρεθεί τρόπος για απαλλαγή από τους «Γιάνκις».

Στην ίδια οικονομική μοίρα φαίνεται να είναι και η Λίβερπουλ με τα χρέη να πνίγουν τους «REDS». Ως γνωστόν, οι ιδιοκτήτες της, Αμερικανοί Τομ Χικς και Τζορτζ Τζίλετ, ανέβαλαν επ' αόριστον την κατασκευή του νέου γηπέδου που θα αντικαταστήσει το θρυλικό «Ανφιλντ Ρόουντ». Χαρακτηριστικό της κατάστασης μάλιστα είναι το γεγονός ότι φέτος, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ο αρχηγός της ομάδας, Στιβ Τζέραρντ, εξέτασε (και ακόμα εξετάζει μέχρι τουλάχιστον τη λήξη της μεταγραφικής περιόδου), την περίπτωση της φυγής του από τη Λίβερπουλ, αφού και ο ίδιος βλέπει ότι και η ίδια η ομάδα δε θα έλεγε όχι σε πιθανή πώλησή του. Οι πιέσεις του Πορτογάλου τεχνικού της Ρεάλ Μαδρίτης προς τη διοίκηση της ομάδας να δώσει τα 40 εκ. ευρώ στη Λίβερπουλ, προκειμένου να αποκτήσει τον παίκτη, ανεβάζουν την αγωνία στους ιδιοκτήτες της ομάδας, εάν τελικά αυτή η πρόταση γίνει πραγματικότητα.

Σε δύσκολη οικονομική κατάσταση βρίσκεται και η Εβερτον, αφού τα περισσότερα προβλήματα που απασχόλησαν την ομάδα πέρσι δε βρήκαν τη λύση τους το καλοκαίρι, αλλά και η Τότεναμ, που ο κύριος μέτοχός της, Τζόε Λιούις, δεν τα πάει καλά με την ομάδα Μπέραρ Στιμς που έχει στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχασε πολλά χρήματα, ενδεχομένως και δισεκατομμύρια ευρώ.. Και φυσικά ο κατάλογος δε σταματάει εδώ. Η κατάρρευση της ισλανδικής οικονομίας βάζει σε μπελάδες τη Γουέστ Χαμ, αφού ο πρόεδρός της επιχειρηματίας Μπιόργκολφουρ Γκούντμντσον είναι ήδη σε δύσκολη θέση μετά την αποτυχία των αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους XL (κύριος χορηγός της Γουέστ Χαμ), ενώ οι πωλήσεις στην ελεύθερη αγορά της εταιρείας Sports Direct, που ειδικεύεται στα αθλητικά είδη, έχει αναγκάσει τον πρόεδρό της, Μάικ Ασλεϊ, να πουλήσει τη Νιούκαστλ.

Ομως η κατάσταση έχει και προεκτάσεις, καθώς η κρίση των επιχειρηματιών που ήδη βρίσκεται στο προσκήνιο ενδέχεται να αποτελέσει και το ξεκαθάρισμα, όσον αφορά το ποιος ελέγχει την πίτα των κερδών. Και αυτό γιατί η αξία των συλλόγων είναι τόσο χαμηλή που προσφέρουν τεράστιες ευκαιρίες στις μεγάλες περιουσίες και τα επενδυτικά κεφάλαια, τα οποία θεωρούνται από τα κερδισμένα της καπιταλιστικής κρίσης. Ηδη, μετά από μια πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια το 2007, ο εμίρης του Ντουμπάι ευελπιστεί ότι τα προβλήματα των Τεξανών διδύμων θα του δώσουν την ευκαιρία να πάρει στα χέρια του τη Λίβερπουλ. Παράλληλα, μια κοινοπραξία Αράβων επενδυτών εκδήλωσε ενδιαφέρον για την εξαγορά της Εβερτον, ενώ αρκετοί Ρώσοι επιχειρηματίες ονειρεύονται να γίνουν οι ...νέοι Αμπράμοβιτς της Αγγλίας.