ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΟΝΟ: «Θύματα των κερδοσκοπικών παιχνιδιών των μεγάλων και των πολυεθνικών εταιρειών είναι οι έλληνες καταναλωτές που αναγκάζονται να πληρώνουν πολύ ακριβότερα από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους σχεδόν όλα τα είδη σούπερμαρκετ και μάλιστα τη στιγμή που βλέπουν να περικόπτονται οι μισθοί και οι συντάξεις τους» (το άρθρο στο ΒΗΜΑ).

ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΟ ΔΑΣΟΣ: «Η Δικαιοσύνη θα αποκτήσει φτερά στα φορολογικά ζητήματα. Αν και δεν είναι γνωστό ακόμη αν πρόκειται να εισαχθεί ο θεσμός των φορολογικών δικαστηρίων και του ειδικευμένου δικαστή ή θα διευκολυνθεί απλώς η επίσπευση διαδικασιών που ήδη υπάρχουν, η ουσία είναι ότι ένας αναγκαίος εκσυγχρονισμός βρίσκεται επί θύραις. Η ταχεία εκκαθάριση των φορολογικών υποθέσεων, εκτός από την αιμοδότηση των κρατικών ταμείων που θα επιφέρει σε περίοδο που τη χρειάζονται όσο ποτέ άλλοτε, είναι μέτρο που φέρνει πιο κοντά την έννοια του ευνομούμενου κράτους» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

ΔΕΝ ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΗ ΧΑΡΑ ΤΟΥΣ: «Μπορεί οι εραστές του γραπτού λόγου ανέκαθεν να υποστήριζαν πως "το έντυπο δεν πρόκειται να πεθάνει", δεν φαίνεται ωστόσο να ισχύει το ίδιο και για τη λογοτεχνία. Την τακτική "από μακριά κι αγαπημένοι" εφαρμόζουν οι μαθητές του Γυμνασίου απέναντι στα εξωσχολικά λογοτεχνικά έργα, αδημονώντας παράλληλα να βρεθούν μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή και να χαθούν στις (πιθανώς πιο ελκυστικές) γειτονιές του Διαδικτύου. Η ρήξη των δεσμών των νέων γενεών με τη λογοτεχνία επιβεβαιώνεται (δυστυχώς) πανηγυρικά από την πρόσφατη έρευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου σε μαθητές Γυμνασίου και τους φιλόλογους καθηγητές τους» (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΑΣΧΕΤΟ; «Μάλλον αυτογκόλ έβαλε ο Αλέξης Τσίπρας με την περίπτωση της (υποτιθέμενης) υποψηφιότητας του Διονύση Τσακνή (...) τη δημιουργία της σύγχυσης τη χρεώνεται προφανώς το πολιτικό κόμμα και όχι ο συνθέτης» (το σχόλιο στο ΕΘΝΟΣ).