Το σχολείο της αγοράς που ετοιμάζει βήμα - βήμα το υπουργείο Παιδείας θα μοιάζει με επιχείρηση που συνεργάζεται με επιχειρήσεις και, συνεπώς, πρέπει να υπάρχει το κατάλληλο «επενδυτικό» περιβάλλον. Οι αντιδράσεις, οι διαμαρτυρίες και οι «φασαρίες» δεν έχουν θέση. Για να προετοιμαστεί αυτό το σχολείο - σιωπητήριο, που θα «παραμορφώνει» και δε θα μορφώνει, χρειάζονται και οι άνθρωποι που θα βάλουν τις «βάσεις». Αυτοί είναι οι νέοι διευθυντές εκπαίδευσης.

Διαβάζοντας τους ετήσιους και τετραετείς στόχους που βάζει το υπουργείο Παιδείας στους νέους διευθυντές εκπαίδευσης, αντιλαμβάνεται κανείς ότι τους θέλει... συντονιστές «παιδονόμων»! Χτες, ήδη, ο «Ρ» αναφέρθηκε στο στόχο της «προληπτικής και έγκαιρης αντιμετώπισης του φαινομένου των καταλήψεων», που συνδέεται με τον «περιορισμό - εξάλειψη απώλειας διδακτικού χρόνου». Αλήθεια, με ποιον τρόπο οι διευθυντές εκπαίδευσης θα αντιμετωπίζουν «προληπτικά» τις καταλήψεις; Παρεμβαίνοντας στις συλλογικές διαδικασίες των μαθητών ή καλώντας νωρίς νωρίς την αστυνομία;

Στο σχετικό κείμενο αποτυπώνονται και άλλες ...ευγενείς αρμοδιότητες των διευθυντών εκπαίδευσης, όπως, η «προώθηση - ολοκλήρωση όλων των πειθαρχικών υποθέσεων», ο «διοικητικός - πειθαρχικός έλεγχος σχολικών μονάδων (και των ιδιωτικών)». Επίσης, γίνεται λόγος για «αντιμετώπιση φαινομένων σχολικής βίας και επιθετικότητας» και «αντιμετώπιση του φαινομένου καταστρατήγησης του κανονιστικού πλαισίου για τις απουσίες μαθητών». Με ποιον τρόπο οι διευθυντές εκπαίδευσης θα ...πατάξουν τη «σχολική βία και επιθετικότητα»; Θα δημιουργήσουν καταλόγους ...βίαιων και ...επιθετικών μαθητών; Και κάτι άλλο: Υπάρχει εκτίμηση πως στη χώρα υπάρχει έντονο το φαινόμενο της επιθετικότητας στα σχολεία; Μήπως τελικά, εννοούν τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των μαθητών;

Οι «στρατιωτικές» αρμοδιότητες των διευθυντών εκπαίδευσης έχουν άμεση σχέση με το σχολείο της αγοράς, όπως αναφέραμε απ' την αρχή. Αυτοί είναι που θα ελέγχουν τη διαδικασία της αυτοαξιολόγησης (σχολείο - επιχείρηση), των Ζωνών Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας (μοχλός για τη δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων) κ.ά. Η υπουργός Παιδείας, άλλωστε, στην προχθεσινή της ομιλία προς τους νέους διευθυντές εκπαίδευσης, είπε: «Θα ήθελα να μιλήσω σε εσάς ίσως με μια άλλη γλώσσα. Αυτό που έχετε μπροστά σας δεν είναι απλά ένα διοικητικό καθήκον. Είναι ένα πατριωτικό καθήκον». Πρόκειται για τον νέο «πατριωτισμό» της υποταγής, που προωθεί η κυβέρνηση και στην εκπαίδευση παίζει ιδιαίτερο ρόλο για την προώθηση των αναδιαρθρώσεων στο σχολείο.

Στο μεταξύ, η υπουργός Παιδείας, συνεχίζει τις προκλητικές δηλώσεις για τα προβλήματα που πρόκειται να δημιουργηθούν στα σχολεία. Μετά την προχτεσινή ομολογία για τη δυσκολότερη σχολική χρονιά από τη μεταπολίτευση και μετά (λες και τα προβλήματα ήρθαν απ' το πουθενά!) προσπάθησε να μεταφέρει μέρος της ευθύνης στους εκπαιδευτικούς που δε δέχονται το διορισμό τους! Υποστήριξε ότι ο αριθμός των κενών είναι «σημαντικός αλλά και πλασματικός» «γιατί δεν έχει ολοκληρωθεί το θέμα των συνταξιοδοτήσεων», ενώ «υπάρχει πάντοτε ένας σημαντικός αριθμός εκπαιδευτικών, οι οποίοι διορίζονται και δεν αποδέχονται το διορισμό τους. Αυτό συμβαίνει και με τους αναπληρωτές»! Το υπουργείο γνωρίζει πολύ καλά ότι είναι πολλοί λίγοι οι εκπαιδευτικοί που δε δέχονται το διορισμό τους. Οταν αυτό γίνεται - κυρίως στους αναπληρωτές - συμβαίνει συνήθως για οικονομικούς ή οικογενειακούς λόγους και είναι το λιγότερο ντροπή να ...συνυπολογίζεται στα προβλήματα!