Η κυβέρνηση μετά την εφαρμογή του αντιλαϊκού μνημονίου με το οποίο καθιερώνει τον Μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις (που μπορεί να γίνουν ακόμη χειρότερες με την εφαρμογή του αναθεωρημένου μνημονίου), προσφέροντας φτηνό εργατικό δυναμικό στο κεφάλαιο, στο όνομα της κάλυψης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και της ανταγωνιστικότητας, περνά τώρα στο δεύτερο σκέλος του σεναρίου. Στο όνομα της «ανάπτυξης» προχωρά σε ένα πλέγμα νέων μέτρων και νομοθετικών ρυθμίσεων για την επιτάχυνση χρυσοφόρων επενδύσεων του μεγάλου κεφαλαίου.

Πρόκειται για ρυθμίσεις: Που καθιερώνουν διαδικασίες - εξπρές στις διαδικασίες αδειοδότησης και ανάπτυξης των επενδύσεων του μεγάλου ντόπιου και ξένου κεφαλαίου με την παράκαμψη της υπάρχουσας νομοθεσίας για το περιβάλλον, τις χρήσεις γης, τη δόμηση, τις συνθήκες ασφάλειας κ.λπ. Που θωρακίζουν τα συμφέροντα και την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Που παραδίνουν τα δάση, τις περιοχές που προστατεύονται από το δίκτυο ΝΑΤΟΥΡΑ 2000, τον αιγιαλό και τις παραλίες στο μεγάλο κεφάλαιο.

Πρόκειται στην ουσία για μέτρα που εντείνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων, που υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής τους, που εμπορευματοποιούν τη δημόσια ακίνητη περιουσία, που καταστρέφουν το περιβάλλον, που προωθούν τη μεγαλύτερη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, που έρχονται να δώσουν διέξοδο από την κρίση στο κεφάλαιο σε βάρος του λαού.

Ενα από τα βασικότερα «κλειδιά» για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής αποτελεί το νομοσχέδιο του υπουργού Επικρατείας με τίτλο «Επιτάχυνση Μεγάλων Εργων - Στρατηγικών Επενδύσεων», το οποίο τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση μέσα στο καλοκαίρι. Στόχος του νομοσχεδίου είναι να αρθούν τα οποιαδήποτε νομοθετικά και άλλα εμπόδια, για να επιταχυνθούν παλιές και νέες επενδύσεις «στις υποδομές και τα δίκτυα, στη βιομηχανία, στην ενέργεια, στον τουρισμό, στις μεταφορές και επικοινωνίες, στην παροχή υπηρεσιών Υγείας, στη διαχείριση απορριμμάτων και στην πραγματοποίηση επενδύσεων υψηλής τεχνολογίας και καινοτομίας», όπως αναφέρεται σαφώς από το 1ο άρθρο. Ολες αυτές μάλιστα οι επενδύσεις χαρακτηρίζονται ως «μείζονος εθνικής σημασίας», ουσιαστικά δηλαδή το συμφέρον των καπιταλιστών που θα τις αναπτύξουν βαφτίζεται ως «δημόσιο συμφέρον» και στη συνέχεια θεσπίζονται διάφορες νομοθετικές παρεκκλίσεις για να επιταχυνθούν, αντίστοιχες με αυτές που είχαν εφαρμοστεί και για την κατασκευή των ολυμπιακών εγκαταστάσεων που ακόμη χρυσοπληρώνει ο λαός και το περιβάλλον, ενώ η μία μετά την άλλη παραχωρούνται στο μεγάλο κεφάλαιο.

Για την υπαγωγή των επενδύσεων αυτών στις ευεργετικές ρυθμίσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο, τίθενται δύο όροι: Να έχουν κόστος επένδυσης άνω των 75 εκατ. ευρώ και να δημιουργούν ταυτόχρονα 200 νέες θέσεις εργασίας τουλάχιστον, χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτές αφορούν και την κατασκευή και τη λειτουργία της επιχείρησης, δηλαδή αν είναι μόνιμες ή όχι. Ωστόσο, με άλλες παραγράφους του νομοσχεδίου παρέχεται η δυνατότητα να ενταχθούν όλα τα μεγάλα δημόσια έργα, αλλά και ιδιωτικές επενδύσεις που δεν πληρούν τους παραπάνω όρους, όμως ικανοποιούν κάποιες άλλες προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων «η βιωσιμότητα της επένδυσης, η φερεγγυότητα του επενδυτή, η αύξηση της απασχόλησης, η περιφερειακή και τοπική ανάπτυξη της χώρας, η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της εθνικής οικονομίας, η τόνωση της επιχειρηματικότητας, η μεταφορά καινοτομίας και υψηλής τεχνολογίας και η αύξηση της εξαγωγικής δραστηριότητας». Ουσιαστικά, δηλαδή δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική προϋπόθεση για τη μη υπαγωγή κάποιας μεγάλης επένδυσης στις διατάξεις του νόμου από την αρμόδια διυπουργική «Επιτροπή Μεγάλων Εργων και Υποδομών».

Σύμφωνα με διάταξη του νομοσχεδίου οι αναγκαίες γνωμοδοτήσεις για τις χωροταξικές και περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις από τις αρμόδιες αρχές θα πρέπει να εκδίδονται μέσα στο ασφυκτικό χρονικό διάστημα του ενός μηνός από την υποβολή της σχετικής αίτησης. Σε διαφορετική περίπτωση «τεκμαίρεται ότι η άδεια έχει δοθεί»! Στην περίπτωση αυτή η «Συντονιστική Επιτροπή» που απαρτίζεται από τους υπουργούς Επικρατείας, Οικονομίας και Υποδομών θα μπορεί να εγκρίνει χωρίς γνωμοδότηση από τους αρμόδιους φορείς τους περιβαλλοντικούς όρους της επένδυσης, επέμβαση σε δάσος ή περιοχή ΝΑΤΟΥΡΑ 2000, τις άδειες εγκατάστασης και λειτουργίας, δόμησης, διάθεσης λυμάτων και βιομηχανικών αποβλήτων, διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων, ακόμη και τις μελέτες για μεγάλο βιομηχανικό ατύχημα της οδηγίας Σεβέζο...

Επίσης, όλες οι άδειες που απαιτούνται για τη μελέτη, κατασκευή, χρηματοδότηση και λειτουργία των επενδύσεων, θα πρέπει να έχουν εκδοθεί μέσα σε 3 μήνες, διαφορετικά οι αρμόδιοι υπάλληλοι θα διώκονται πειθαρχικά!

Κατά παρέκκλιση από την υπάρχουσα νομοθεσία και σε ασφυκτικές προθεσμίες προβλέπεται ότι θα εγκρίνονται η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων οι περιβαλλοντικοί όροι, ενώ με άλλο άρθρο θεσπίζονται παρεκκλίσεις από την πολεοδομική νομοθεσία για τη δόμηση των εγκαταστάσεων. Παράλληλα, θεσπίζονται οι ίδιες αδιαφανείς διαδικασίες και για βοηθητικά και συνοδευτικά έργα των επενδυτικών σχεδίων.

Με άλλη διάταξη παραχωρείται στους επενδυτές το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης του κοινόχρηστου αιγιαλού και της παραλίας, χωρίς μάλιστα τη γνώμη των φορέων της Τοπικής Διοίκησης. Οι δημόσιες μάλιστα υπηρεσίες είναι υποχρεωμένες να εκδίδουν τις απαραίτητες άδειες στους παραχωρησιούχους ή μισθωτές μέσα σε 30 μέρες από τη λήψη της άδειας, διαφορετικά και εδώ «τεκμαίρεται» ότι η άδεια έχει δοθεί ...σιωπηρά! Ολόκληρος, δηλαδή, ο δημόσιος παράκτιος χώρος της χώρας μας αντιμετωπίζεται ως «φιλέτο» για την ανάπτυξη ιδιωτικών επενδύσεων από το μεγάλο κεφάλαιο, ενώ του παρέχεται το δικαίωμα να κάνει οποιαδήποτε έργα το βολεύουν, ακόμη και να μετατοπίζει τον αιγιαλό με τεχνητές προσχώσεις, που θα εκμεταλλεύεται αποκλειστικά.

Τέλος, θεσπίζεται ειδική διαδικασία για την επίσπευση αναγκαστικών απαλλοτριώσεων υπέρ των ιδιωτών επενδυτών.

Η όλη αυτή επιχείρηση «δένει» απόλυτα με την πρόθεση της κυβέρνησης να βγάλει «στο σφυρί» και να παραχωρήσει σε διάφορους επενδυτές για 50 τουλάχιστον χρόνια εκτάσεις του δημοσίου που διαχειρίζεται η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ). Πρόκειται για τουλάχιστον 70 τέτοια δημόσια ακίνητα, όπως αυτά του πρώην εργοταξίου της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου, η έκταση και ο περιβάλλων χώρος του χιονοδρομικού κέντρου Καϊμακτσαλάν στην Πέλλα, η πρώην αμερικάνικη βάση στις Γούρνες Ηρακλείου Κρήτης, και άλλες δημόσιες εκτάσεις παραθαλάσσιες ή μη και πρώην στρατόπεδα στη Σάμο, τη Ζάκυνθο, την Αττική, τη Θεσσαλονίκη, την Ξάνθη, την Ηλεία, την Αργολίδα, τη Ρόδο και αλλού, οι οποίες θα μετατραπούν σε «φιλέτα» για χρυσοφόρες επενδύσεις του κεφαλαίου, είτε αυτόνομα, είτε και με Συμπράξεις του Δημοσίου με τον Ιδιωτικό Τομέα (ΣΔΙΤ).

Για την επιτάχυνση των επενδύσεων, η Επιτροπή Μεγάλων Εργων που συνεδρίασε την περασμένη βδομάδα πήρε και άλλες αποφάσεις που λύνουν τα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου, όπως:

Η σύνταξη νέου νόμου, που θα καθιερώνει απαλλοτριώσεις - εξπρές, ενώ θα επιτρέπεται να γίνεται κατάληψη των χώρων για να αναπτυχθούν τα εργοτάξια των εργολάβων, ιδιαίτερα στα έργα των αυτοκινητοδρόμων που εκτελούνται με συμβάσεις παραχώρησης και για τα οποία πληρώνει ο λαός ήδη πανάκριβα διόδια, πριν ακόμη ολοκληρωθούν οι διαδικασίες απαλλοτρίωσης και δοθούν οι αποζημιώσεις στους ιδιοκτήτες.

Παράλληλα, συμφωνήθηκε να υπάρξει «μνημόνιο συναντίληψης» ανάμεσα στα υπουργεία Υποδομών και Πολιτισμού, το οποίο με βάση την υφιστάμενη νομοθεσία να επιλύει ό,τι προβλήματα παρουσιάζονται στις αρχαιολογικές ανασκαφές. Το μνημόνιο, σύμφωνα με πληροφορίες, θα καθιερώνει νέους κανόνες, υποχρεώσεις, αρμοδιότητες και χρονοδιαγράμματα, θέτοντας στο στόχαστρο πολλούς αρχαιολογικούς χώρους της χώρας που θα τύχει να σταθούν εμπόδιο στην «ανάπτυξη» και στις μπουλντόζες των εργοταξίων...

Η σύνταξη διατάξεων που θα διευκολύνουν την κατασκευή μονάδων αφαλάτωσης με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ σε όλα τα άνυδρα νησιά του Αιγαίου, ο σχεδιασμός για τις οποίες έχει ήδη ανακοινωθεί από το υπουργείο Υποδομών.

Η προώθηση νομοθετικής ρύθμισης (ρυθμιστικό πλαίσιο) για να λειτουργήσουν αεροδρόμια πάνω στη θάλασσα (υδατοδρόμια) σε όποια νησιά υπάρξουν σχετικές αιτήσεις από ιδιώτες και άλλους φορείς.

Τέλος, σχετικά με τα έργα της Θεσσαλονίκης αποφασίστηκε η δρομολόγηση ενός στρατηγικού σχεδίου, που θα περιλαμβάνει: Το εμπορευματικό κέντρο, το οποίο η κυβέρνηση σκοπεύει να προσφέρει στο μεγάλο κεφάλαιο ως ένα ακόμη ορμητήριο για μπίζνες, μέσα κι έξω από την Ελλάδα, παραδίδοντας την έκταση του πρώην στρατοπέδου Γκόνου, ενώ θα είναι συνδεδεμένο με όλα τα δίκτυα μεταφορών. (Θυμίζουμε ότι αντίστοιχο εμπορευματικό κέντρο - προσφορά στο μεγάλο κεφάλαιο δρομολογείται και στο Θριάσιο Πεδίο). Την επέκταση του λιμανιού. Το νέο εκθεσιακό κέντρο στη Σίδνο. Το κέντρο καινοτομίας στην Αλεξάνδρεια Ζώνη. Πρόκειται για έργα που θα διευκολύνουν την κερδοφορία του κεφαλαίου, σε συνδυασμό με κάποια έργα αναπλάσεων στο κέντρο της πόλης και έργα μεταφορών, όπως αυτά της επέκτασης του μετρό, που βέβαια ακόμη βρίσκονται στις μελέτες.