Καμία απάντηση δεν έδωσε, χτες, ο δήμαρχος Πάτρας στην παράσταση διαμαρτυρίας των Γραμματειών Πάτρας του ΜΑΣ, του ΠΑΜΕ και της ΠΑΣΕΒΕ, ακόμα και σε συγκεκριμένα ζητήματα, που έχουν σχέση με τη φοιτητική μέριμνα και αφορούν το δήμο και τη νομαρχία. Ο δήμαρχος κατέφυγε μόνο σε «ανέξοδες και προκλητικές κορόνες "συμπαράστασης", την ίδια ώρα που το κόμμα του εντείνει τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση», όπως σημειώνει σε ανακοίνωση η Γραμματεία Πάτρας του ΠΑΜΕ. Παρ' όλα αυτά, τα αιτήματα ήταν συγκεκριμένα και αφορούν τη ζωή των φοιτητών και των σπουδαστών στην Πάτρα:

• Να επιταχθούν ξενοδοχεία άμεσα για την κάλυψη των αναγκών στέγασης για ΑΕΙ και ΤΕΙ.
• Να γίνουν οι εργασίες που απαιτούνται έτσι ώστε να αξιοποιηθούν τα ακίνητα που έχει στην κυριότητά του ο δήμος και η νομαρχία, για τις ανάγκες στέγασης των φοιτητών ΑΕΙ-ΤΕΙ.
• Να γίνουν όλες οι απαραίτητες εργασίες διαμόρφωσης και αντισεισμικής θωράκισης σε κτίρια που μπορούν να αξιοποιηθούν για τις ανάγκες της φοιτητικής μέριμνας (το κτίριο όπου στεγαζόταν η νομαρχία, το παράρτημα για φοιτητική λέσχη κλπ.).
• Απαγόρευση του μέτρου διακοπής της σύνδεσης για ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΔΕΥΑΠ σε όλους τους φοιτητές που σπουδάζουν μακριά από τα σπίτια τους και στις εργατικές - λαϊκές οικογένειες.

Στο κοινό υπόμνημα των γραμματειών Πάτρας του ΠΑΜΕ, του ΜΑΣ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ και του Συλλόγου Δημοκρατικών Γυναικών περιγράφεται μεταξύ άλλων:

Στην Πάτρα «οι φοιτητές - σπουδαστές ξεπερνάνε τους 35.000, ενώ οι εστίες δεν καλύπτουν ούτε 1.000 κλίνες. Στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας υπάρχουν 30-40 δωμάτια για 3.500 εισακτέους, ενώ στο ΤΕΙ αντιστοιχούν μόλις 5 δωμάτια για 3.000 εισακτέους. Οι εγκαταστάσεις είναι άθλιες, με πολύ σοβαρά προβλήματα, και χρήζουν άμεσης ανάγκης έργων επισκευής και συντήρησης. Η αντισεισμική θωράκιση και η αντιπλημμυρική προστασία πολύ απλά δεν υφίστανται, με ό,τι κινδύνους συνεπάγεται αυτό για τους νέους που σπουδάζουν και μένουν εκεί.

Η σίτιση και η συγκοινωνία είναι επί πληρωμή κι έχει παραδοθεί όπως και άλλοι τομείς της εκπαίδευσης σε μεγαλοεπιχειρηματίες που λυμαίνονται τα χρήματα των εργαζομένων, προσφέροντας κάκιστη ποιότητα, προκειμένου να αποκομίσουν περισσότερα κέρδη. Την ίδια στιγμή τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί από τους φοιτητικούς συλλόγους, δείχνουν ότι πάνω από το 30% των φοιτητών ΑΕΙ και 50% των σπουδαστών του ΤΕΙ είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν για να τα βγάλουν πέρα. Συνέπεια των ταξικών φραγμών είναι ο 1 στους 3 φοιτητές να εγκαταλείπει τις σπουδές του»...