Τον Απρίλη του 2000, η Διεθνής Συνδικαλιστική Ενωση των Τηλεπικοινωνιών (UNI) κατέθεσε υπόμνημα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να εκφράσει την αντίθεσή της - για διάφορους λόγους - στην επιχειρούμενη συγχώνευση των τηλεπικοινωνιακών εταιριών MCI - Worldcom και Sprint.

Αναπτύσσοντας τι σημαίνουν οι συγχωνεύσεις επιχειρήσεων και επομένως η αναδιάρθρωση των μεγάλων καπιταλιστικών μπλοκ, σημείωνε: «Η προτεινόμενη συγχώνευση θα οδηγήσει σε περικοπές θέσεων εργασίας, με αρνητική κατ' επέκταση επίπτωση στις υψηλής ποιότητας τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες... Τα διαθέσιμα στοιχεία από τις ΗΠΑ αποδεικνύουν περίτρανα ότι μετά τη συγχώνευση των MCI - Worldcom είχαμε 3.750 απολύσεις, παρά τις δηλώσεις της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών στις ΗΠΑ ότι η συγχώνευση θα δημιουργήσει 10.000 νέες θέσεις εργασίας. Βάσει των δημοσίως δημοσιευθέντων στοιχείων, η MCI - Worldcom απασχολεί 3.300 λιγότερους υπαλλήλους από αυτούς που απασχολούσαν οι δύο εταιρίες πριν από τη συγχώνευση. Ολες αυτές οι απολύσεις έγιναν άνευ προηγούμενων διαβουλεύσεων με τους εργαζομένους».

Τι σήμαιναν για τον καταναλωτή, οι απολύσεις εργαζομένων; «Οι πελάτες της MCI - Worldcom διαμαρτύρονται για την ποιότητα παροχής υπηρεσιών που οφείλεται στην περικοπή θέσεων εργασίας».

Αλλη ενδεικτική περίπτωση του πώς λειτουργεί ένας ιδιώτης είναι αυτή της «Sprint». Εχει έδρα τις ΗΠΑ, παρέχει τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες σε παγκόσμιο επίπεδο, συνεργάζεται και με τις Deutsche Telecom και France Telecom: «Εκανε περικοπές στα επίπεδα απασχόλησης πολύ πιο πάνω από το επιτρεπόμενο όριο που διασφαλίζει την ανάγκη διεξαγωγής των απαιτούμενων εργασιών. Η εταιρική πολιτική της Sprint δε θα επιτρέψει στους τοπικούς μάνατζερ να προσλάβουν τεχνικούς για να πληρωθούν οι κενές θέσεις. Λόγω της ύπαρξης λιγότερων τεχνικών από αυτούς που απαιτούνται για την εγκατάσταση νέων γραμμών και την επισκευή των βλαβών, οι καταναλωτές υφίστανται μεγάλες χρονικές καθυστερήσεις».

Ακόμα η UNI σημειώνει ότι ο ιδιώτης δεν εφαρμόζει πλέον προληπτική συντήρηση του δικτύου, διότι δεν υπάρχει επαρκής αριθμός τεχνικών. Οι προϋπολογισμοί λειτουργικών δαπανών σε τοπικό επίπεδο έχουν μειωθεί δραστικά, κάτι που σημαίνει ότι ο ετήσιος προϋπολογισμός για την επισκευή ελαττωματικών καλωδίων συχνά εκπνέει το πρώτο ή δεύτερο εξάμηνο του έτους. Αφήνει τις εξωτερικές της εγκαταστάσεις να φθίνουν και δεν επενδύει σε άλλες. Προτρέπει τους τεχνικούς της να προβαίνουν σε πρόχειρες επιδιορθώσεις, παρά να επανορθώνουν το υπάρχον πρόβλημα.

Προσθέτει ότι η ιδιωτική εταιρία δίνει προτεραιότητα στην παροχή υπηρεσιών στους πιο επικερδείς πελάτες της. Διευκρινίζει ότι «δίνει εντολές στο προσωπικό της να παρέχει καλύτερες υπηρεσίες στους μεγάλους πελάτες, αγνοώντας έτσι την παροχή έστω και υποφερτών υπηρεσιών στους απλούς και μικρούς πελάτες».

Επικαλείται δε και αναφορά του ίδιου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που εμμέσως πλην σαφώς αναγνώριζε ότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις επικεντρώνουν τη δραστηριότητά τους στις μεγάλες πόλεις όπου βρίσκονται και οι μεγάλες πελάτες, αδιαφορώντας για κάλυψη παραπέρα τηλεπικοινωνιακών αναγκών: «Η απελευθέρωση της αγοράς δεν είχε τις αντίστοιχες επιδράσεις στη διαθεσιμότητα της καθολικής υπηρεσίας (σ.σ.: πρακτικά σημαίνει και την τελευταία γραμμή που φτάνει και στο τελευταίο χωριό για να καλυφθούν οι ανάγκες των κατοίκων) όπως αυτή προσδιορίζεται στην αντίστοιχη οδηγία. Η πρόσβαση στις νέες υπηρεσίες δε φαίνεται να έχει ξεπεράσει τα κύρια αστικά κέντρα, κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ανάγκη για περιφερειακή ισότητα και ίσα δικαιώματα των πολιτών στην κοινωνία μας».