Εξοργισμένοι είναι οι ρητινεργάτες της Βόρειας Εύβοιας που πληροφορήθηκαν ότι η επιδότηση φέτος θα τους καταβληθεί κατά 20% μειωμένη, λόγω των ...γενικότερων περικοπών. Την απάντηση αυτή εισέπραξαν απ' την αρμόδια για τα θέματά τους Διεύθυνση Δασών που υπάγεται στο ΥΠΕΧΩΔΕ, όπου απευθύνθηκαν μετά το πέρας δύο περίπου μηνών αφότου έπρεπε να τους έχει καταβληθεί η επιδότηση.

Πρόκειται για μια ιδιαίτερη κατηγορία εργαζομένων, για τους οποίους η επιδότηση αυτή αποτελεί ουσιαστικά και το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός τους, καθώς η τιμή της ρητίνης έχει κατρακυλήσει στο εξευτελιστικό επίπεδο των 15 λεπτών του ευρώ το κιλό! Η επιδότηση ανέρχεται σε 64,91 ευρώ το κιλό, στην πραγματικότητα όμως είναι στρεμματική ενίσχυση για το πολύ σπουδαίο έργο που κάνουν, καθαρίζοντας τον πυκνό και συχνά απροσπέλαστο υπόροφο των δασών, το τμήμα εκείνο δηλαδή που αποτελείται από φυλλωσιές, κλαδιά, θάμνους κ.λπ.. Εργο που συμβάλλει σημαντικά στην αποτροπή πυρκαγιών αλλά και στο να παραμένουν ανοιχτοί και προσπελάσιμοι δρόμοι και μονοπάτια, κάτι ιδιαίτερα σημαντικά στην περίπτωση που ξεσπάσει πυρκαγιά.

Οι ρητινεργάτες θεωρούνται στις περιοχές όπου συνεχίζουν να εξασκούν το επάγγελμά τους σαν φύλακες και προστάτες των δασών. Το γεγονός ότι οι εργασίες ρητίνευσης ξεκινούν το Μάρτη κάθε έτους και ολοκληρώνονται το μήνα Νοέμβρη, δηλαδή τους επίφοβους για πυρκαγιά μήνες του καλοκαιριού οι ρητινεργάτες βρίσκονται μέσα στο δάσος, σημαίνει έγκαιρος εντοπισμός οποιασδήποτε εστίας πυρκαγιάς και άμεση κατάσβεσή της.

Είναι προφανές, ωστόσο, ότι στο πλαίσιο μιας πολιτικής ισοπέδωσης του λαού, που καθηλώνει το λαϊκό εισόδημα, διογκώνει την ανεργία, χτυπά αλύπητα μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους, οι ρητινεργάτες δε θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση. Η πολιτική αυτή βέβαια δεν εμποδίζει το ΥΠΕΧΩΔΕ στην ιστοσελίδα του να προβάλλει την οικονομική και κοινωνική σημασία της ρητίνης και τη «σημασία της ρητίνευσης στην προστασία των δασών», να διαπιστώνει ότι «ο αριθμός των ρητινεργατών έχει περιοριστεί στους 1.000 περίπου» κι ακόμα να εντάσσει στους λόγους μείωσης του αριθμού τους και τον εξής: «την εξαιρετικά χαμηλή τιμή πώλησης της ρητίνης που προσέφεραν οι εγχώριες επιχειρήσεις επεξεργασίας της. Στον τομέα αυτό, τα τελευταία χρόνια, τείνει να δημιουργηθεί μονοπωλιακή κατάσταση»!

Τώρα η κυβέρνηση προσθέτει έναν ακόμα λόγο για εγκατάλειψη του επαγγέλματος κι απ' τους τελευταίους που έχουν απομείνει να το εξασκούν. Κι ας είναι όπως αναφέρει και το ίδιο «οι ρητινοσυλλέκτες εργαζόμενοι κατά τους θερμούς θερινούς μήνες μέσα σε αυτά οι άμισθοι φύλακες των δασών, προστατεύουν ταυτόχρονα το προϊόν του προσωπικού τους μόχθου, το ρετσίνι και ταυτόχρονα το ίδιο το δάσος, την πηγή του προϊόντος αυτού, ανοίγουν μονοπάτια για να κινούνται από δένδρο σε δένδρο και απομακρύνουν τον υπόροφο γύρω από τα δένδρα που ρητινεύουν προκειμένου να διευκολύνουν την εργασία τους. Εχει υπολογισθεί ότι κάθε ρητινοσυλλέκτης καθαρίζει το 20% της συνολικής έκτασης που ρητινεύει, εκτός από τις υπηρεσίες φύλαξης και καθαρισμού των δασών που προσφέρουν, οι ρητινοσυλλέκτες, επεμβαίνουν άμεσα και με προσωπικό ενδιαφέρον στην κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα που πυρκαγιές αντιμετωπίστηκαν εν τη γενέσει τους από τους ρητινεργάτες και αποφεύχθηκε η καταστροφική επέκτασή τους».

Και να κλείσουμε με την ειρωνεία: «Για την προσφορά τους αυτή επιδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό για κάθε κιλό παραγόμενης ρητίνης (...) σε μια προσπάθεια διατήρησης και ενίσχυσης του παραδοσιακού και εξόχως σημαντικού αυτού επαγγέλματος για την προστασία των δασών».