Τα «δείγματα συναίνεσης» μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ για «τη στήριξη ορισμένων επώδυνων, πλην αναγκαίων, μεταρρυθμίσεων» σπεύδει να επιδοκιμάσει η «Καθημερινή», προτρέποντας μάλιστα να γενικευτούν ώστε να αποκτήσει σάρκα και οστά «η πολυπόθητη εθνική συνεννόηση». Οπως γράφει στο κύριο άρθρο της, «η αξιωματική αντιπολίτευση έδωσε δείγματα συναίνεσης με την ψήφο της στο νομοσχέδιο για την απελευθέρωση των μεταφορών, και τώρα με τη στάση της στις αλλαγές στον ΟΣΕ», ενώ ταυτόχρονα καλεί την κυβέρνηση να αναλάβει τις κατάλληλες πρωτοβουλίες ώστε να εμπεδωθεί το κλίμα συναίνεσης και στα ζητήματα της Παιδείας και της «πάταξης της διαφθοράς». Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι η «νέα ΝΔ» δεν έδειξε τώρα τη συναίνεσή της με την ψήφιση των νομοσχεδίων για τον ΟΣΕ και την απελευθέρωση των χερσαίων μεταφορών, αλλά το κάνει από την πρώτη στιγμή: Εχει ήδη ψηφίσει πάνω από τα μισά νομοσχέδια από τα περίπου 50 που έχει φέρει η κυβέρνηση για την υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων του μνημονίου. Τα άλλα μισά δεν τα ψήφισε όχι γιατί διαφωνούσε αλλά γιατί δεν τα βρήκε αρκούντως «αποτελεσματικά» και «τολμηρά», εννοείται από την πλευρά της στρατηγικής της πλουτοκρατίας. Από την άποψη αυτή έχει δίκιο - βουνό ο Αντ. Σαμαράς όταν δηλώνει ότι «από τη στιγμή που ανέλαβα την ηγεσία της ΝΔ βάλαμε πλάτη για να βγει η χώρα από την κρίση, όσα δεν έκανε ποτέ κόμμα της αντιπολίτευσης»... Η δικομματική συναίνεση και σύμπλευση στη στρατηγική της πλουτοκρατίας είναι δεδομένη. Το ζητούμενο είναι η ανατροπή αυτής της στρατηγικής και των διαχειριστών της.