Σε σχετική ερώτηση του δημοσιογράφου εξηγούσε επίμονα ότι οι ταυτόχρονες διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ και τους Αραβες λειτουργούσε εποικοδομητικά για την άμβλυνση της οξύτητας των σχέσεων των δύο πλευρών ως κατευναστικός παράγοντας. Μάλιστα, επισήμανε ότι ο κόσμος της Μέσης Ανατολής προσδοκά έναν τέτοιο ρόλο της Ελλάδας. Απαντώντας είπε ότι η σχέση της Ελλάδας με το Ισραήλ όχι μόνο δεν εμποδίζει ή δημιουργεί δυσαρέσκεια στους Αραβες, αλλά αντίθετα η υποδοχή που του έγινε ήταν άκρως ενθουσιώδης και φιλική. Η φαινομενικά ωραία και αισιόδοξη εικόνα του διορισμένου εξωκοινοβουλευτικού υπουργού για το ταξίδι του στη Μέση Ανατολή ανατράπηκε από ένα και μόνο γεγονός μείζονος σημασίας. Τη στιγμή ακριβώς που τη φιλοτεχνούσε παρουσιάζοντας την ελληνική εξωτερική πολιτική ως μια σημαίνουσας σημασίας διπλωματική προσπάθεια ίσων περίπου αποστάσεων για ειρηνική εξομάλυνση στη Μέση Ανατολή, αμόλησε την αποκαλυπτική «πατάτα», αναφέροντας ότι η σχέση της Ελλάδας με το Ισραήλ που έχει κυρίως τη στρατιωτική της πλευρά με κοινά γυμνάσια κ.λπ. είναι στρατηγικού χαρακτήρα. Επιμένοντας, μάλιστα, ανέφερε ότι οι σχέσεις της Ελλάδας με το Ισραήλ από τη μια και τους Αραβες από την άλλη είναι δυο διαφορετικές πλευρές που δε σχετίζονται (δύο διαφορετικά πράγματα). Στην ελαφρότητά του ανέτρεπε άρδην όλα για όσα προσπαθούσε να πείσει προηγουμένως.