Ενα από τα περίφημα 24 σκακιστικά μαθήματα του πρώην Παγκόσμιου Πρωταθλητή Γκάρι Κασπάροβ, που δημοσίευσε ο «Ρίζος της Δευτέρας» από το Νοέμβρη του 1984 μέχρι το Μάη του 1986. Ο Γκάρι Κασπάροβ (1985-2000) και ο συμπατριώτης του Ανατόλι Κάρποβ (Πρωταθλητής Κόσμου 1975-1985 και 1993-1999) συγκαταλέγονται στους ελάχιστους ισχυρούς σκακιστές όλων των εποχών.

Στο 4ο μάθημα (βλέπε θέση στο διπλανό διάγραμμα), ο Κασπάροβ έλεγε ότι τα κεντρικά τετράγωνα της σκακιέρας, μοιάζουν με λόφο από τον οποίο φαίνεται καθαρά ο αγωνιστικός χώρος και παρέχει τη δυνατότητα ενός κτυπήματος νοκ άουτ σε κάθε χώρο της σκακιέρας. Εκφράσεις σαν «αγώνας για το κέντρο», «κυριαρχία του κέντρου» και «υπονόμευση του κέντρου», αντανακλούν στις κρίσιμες στιγμές του αγώνα και είναι γνωστές σε κάθε έμπειρο παίκτη.

Ο αγώνας για το κέντρο αρχίζει με τις πρώτες κινήσεις. Η πλευρά που έχει κερδίσει την πλεονεκτική θέση στο κέντρο, συνήθως έχει την ευκαιρία να αλλάξει εύκολα τα κομμάτια από το ένα μέρος της σκακιέρας στο άλλο, δημιουργώντας ένα πλεονέκτημα στις δυνάμεις με τις οποίες ο αγώνας αρχίζει. Εκατό χρόνια πριν, ο αγώνας για το κέντρο ήταν πιο αδιάφορος και λιγότερο επιθετικός.

Τα λευκά συνήθως ορμούσαν για να καταλάβουν το κέντρο με τα πιόνια τους, χωρίς καμιά δεύτερη σκέψη να θυσιάσουν τα κομμάτια τους. Τα ανοίγματα με αναπόφευκτες θυσίες ήταν της μόδας τότε.

1. ε4 ε5 2. ζ4! εζ4. Τώρα παίζεται αντίστροφο άνοιγμα με 2... δ5 3. εδ5 ε4! και ο αγώνας για το κέντρο γίνεται περίπλοκος. 3. Ιζ3. Στον Βίλχεμ Στάινιτς, τον πρώτο επίσημο παγκόσμιο πρωταθλητή (1886 έως 1894), άρεσε να παίζει 3. δ4 επιτρέποντας 3... Βθ4 + 4. Ρε2. Πίστευε ότι το πλεονέκτημα στο κέντρο ήταν καλύτερο από την ασφάλεια του Ρουά. 3... η5 4. Αγ4 η4 5. 0-0! ηζ3 6. Βζ3 Βζ6 7. δ3 Αθ6 8. Ιγ3 Ιε7 9. Αζ4 δ6 (βλέπε διάγραμμα) 10. Αθ6 Βθ6 11. Βζ7 + Ρδ8 12. Πζ6 Βη5 13. Παζ1 και 1-0 (Συνεχίζεται).