Ενα ακόμα βήμα προς την εφαρμογή του «Καλλικράτη» της εκπαίδευσης και του σχολείου της αγοράς έκανε, χτες, το υπουργείο Παιδείας, το οποίο έστειλε «κείμενο εργασίας» για την αναδιοργάνωση της διοικητικής δομής του εκπαιδευτικού συστήματος στις ομοσπονδίες εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΟΙΕΛΕ), στο Σύλλογο Εργαζομένων και την Ομοσπονδία Υπαλλήλων της Κεντρικής Υπηρεσίας του υπουργείου, στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και στα Παιδαγωγικά Τμήματα όλων των πανεπιστημίων.

Μετά από τις «γνωστές» αναφορές περί «συγκεντρωτικού συστήματος» εκπαίδευσης, «αφού ελάχιστες ουσιαστικές αρμοδιότητες διοίκησης έχουν μεταφερθεί σε τοπικό - σχολικό επίπεδο», προτείνει αλλαγές που προωθούν το σχολείο της αγοράς, το οποίο θα λειτουργεί σαν επιχείρηση και θα «ελέγχεται» σε τοπικό επίπεδο απ' το κράτος και θα ψάχνει χορηγούς. Οι προτάσεις του υπουργείου ενισχύουν τις αναδιαρθρώσεις στο σχολείο, οι οποίες επισπεύδονται με την κρίση και το πρόσχημα του «εξορθολογισμού» λόγω περικοπής κονδυλίων. Στόχος είναι τα σχολεία των πολλών ταχυτήτων και η μεταφορά του κόστους στις λαϊκές οικογένειες, προοπτικά, μέσω τοπικών φόρων.

Στο κείμενο αναφέρεται ότι χρειάζεται «ενίσχυση του επιτελικού και εποπτικού ρόλου του υπουργείου», «περιορισμό των επιπέδων διοίκησης», «ευέλικτη δομή», «αποκέντρωση αρμοδιοτήτων», «ενίσχυση του ρόλου των περιφερειακών δομών διοίκησης της εκπαίδευσης στη λήψη και υλοποίηση σημαντικών αποφάσεων», «ενίσχυση της αυτονομίας της σχολικής μονάδας και της δυνατότητάς της να προγραμματίζει, να οργανώνει, να υλοποιεί, να αξιολογεί το έργο της». Διατυπώνονται, επίσης, συγκεκριμένα μέτρα με «ενίσχυση των διευθύνσεων στον επιτελικό, σχεδιαστικό και ελεγκτικό τους ρόλο», «παράλληλη αποκέντρωση των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων τους», ενοποίηση και κατάργηση υπηρεσιών κ.ά. Επιπλέον, γίνεται λόγος για μεταφορά αρμοδιοτήτων στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης, αφού αυτή θα αποτελεί «βασικό κύτταρο του εκπαιδευτικού σχεδιασμού». Οι αρμοδιότητες αυτές θα είναι η εξειδίκευση των «εθνικών» πολιτικών σε περιφερειακό επίπεδο και η υλοποίησή τους, η οργάνωση και στήριξη των διαδικασιών αξιολόγησης και αυτοαξιολόγησης, η λήψη αποφάσεων για την ίδρυση, οργάνωση, προαγωγή, συγχώνευση, μεταφορά και μετατροπή σχολικών μονάδων. Ανάλογες αλλαγές προτείνονται σε επίπεδο νομού.

Ολα τα παραπάνω γίνονται για να μετατραπεί η σχολική μονάδα σε μια «επιχείρηση», όπως έχει επιδιωχθεί να γίνει μέσω της αυτοαξιολόγησης, η οποία έχει θεσμοθετηθεί, αλλά δεν έχει περάσει στα σχολεία. Ετσι, στο κείμενο σημειώνεται ότι χρειάζεται «ενίσχυση της αυτονομίας της» σχολικής μονάδας, ώστε, υποτίθεται, να γίνει φορέας «γόνιμης υποδοχής και συνδιαμόρφωσης της εκπαιδευτικής πολιτικής». Πάνω σε αυτή την «αυτονομία» και τη «συνδιαμόρφωση» θα «κτιστούν» τα σχολεία πολλών ταχυτήτων, με άλλα προγράμματα σπουδών, έσοδα κ.ά.

Ο στόχος γίνεται ακόμα πιο αντιληπτός απ' τα μέτρα που προτείνονται στο κείμενο: Αύξηση αρμοδιοτήτων του διευθυντή έναντι του διδακτικού συλλόγου, ενίσχυση της αυτονομίας των σχολικών μονάδων στον «προϋπολογισμό και τη διαχείριση των πιστώσεων για λειτουργικές δαπάνες με βάση τις ανάγκες και τον προγραμματισμό της σχολικής μονάδας, όπως προκύπτει από τη διαδικασία αυτοαξιολόγησης», «εξορθολογισμός ωραρίου εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης», «ενοποίηση - συγχώνευση σχολικών μονάδων».