Ο προπονητής της Εθνικής Ομάδας και πρωταθλητής Ελλάδας, Βασίλης Κοτρωνιάς, κάλεσε την Προεθνική Ομάδα για το 2011, τους παρακάτω σκακιστές, οι οποίοι θα συμμετάσχουν στις προπονήσεις: 1. Παπαϊωάννου Ιωάννη, 2. Μπανίκα Χριστόδουλο, 3. Μαστροβασίλη Δημήτριο, 4. Χαλκιά Στυλιανό, 5. Μαστροβασίλη Αθανάσιο, 6. Νικολαΐδη Ιωάννη, 7. Καπνίση Σπυρίδωνα, 8. Παπαδόπουλο Ιωάννη, 9. Γεωργιάδη Ιωάννη, 10. Παυλίδη Αντώνιο, 11. Παυλίδη Αναστάσιο. Στα τέλη Αυγούστου, ο Κοτρωνιάς θα επιλέξει ποιοι σκακιστές θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εθνικών Ομάδων 2011. Οι αθλητές έχουν την υποχρέωση να αγωνισθούν τουλάχιστον σε 34 αξιολογημένες παρτίδες.

* 3ο μέρος - προτελευταίο - της «Συγκριτικής σκέψης» του Ηλία Κουρκουνάκη

«...Είναι ολοφάνερο από το αποτέλεσμα ότι ο Κράμνικ δεν υπολόγισε μέχρι τέλους το φινάλε. Μπορεί να υποτεθεί ότι ένας παίκτης του διαμετρήματός του θεωρητικά θα είχε αυτή την ικανότητα, αλλά δεν την χρειαζόταν. Μάλιστα, δεν θα έπρεπε να προσπαθήσει να την ασκήσει: στο φινάλε Ρ + Α + 2 Στρ. μπορεί να διεκδικήσει τη νίκη μόνο σ' ένα πολύ περιορισμένο μέτωπο, ενώ τα διπλωμένα Στρ. "η" και η υποχρέωση του αξιωματικού να καλύπτει το τετράγωνο "α2" περιορίζουν τις δυνατότητες των λευκών να ελέγξουν κρίσιμα μαύρα τετράγωνα.

Το βασικό επιχείρημα της συγκριτικής σκέψης για λήψη σωστής απόφασης έχει ως εξής: Ακόμα κι αν το φινάλε Ρ + Α + 2 Στρ. εναντίον Ρ + 3 Στρ. κερδίζει είναι προφανές ότι η τωρινή διαρρύθμιση υλικού κερδίζει ευκολότερα (π.χ. απομακρύνοντας από τη σκακιέρα το Στρ. "α"). Αντίθετα, ενώ η τωρινή διαρρύθμιση υλικού σίγουρα κερδίζει, δεν είναι 100% σίγουρο ότι το ίδιο συμβαίνει με το φινάλε Ρ + Α + 2 Στρ. εναντίον Ρ + 3 Στρ. Επομένως, η αποφυγή των αλλαγών μεγιστοποιεί τις πιθανότητες νίκης, ενώ η πραγματοποίησή τους τις μειώνει. Πιστεύω ότι μπορούσε να υποψιαστεί το πρόβλημα, τουλάχιστον επειδή ο Κάρλσεν επέτρεψε τις αλλαγές. Οπως ήδη αναφέρθηκε, ο Νορβηγός GM δεν χρειαζόταν να γνωρίζει το αποτέλεσμα του φινάλε Ρ + Α + 2 Στρ. εναντίον Ρ + 3 Στρ. Αναφορικά με τη συγκριτική σκέψη και από τη σκοπιά του Κάρλσεν, αν αυτό το φινάλε είναι χαμένο, δεν είναι πιο χαμένο από τη θέση που δώσαμε (Βλέπε 1ο μέρος). Γι' αυτό, μπορούσε να πάρει την απόφασή του εύκολα και γρήγορα, χωρίς να υπολογίσει πολλά» (Συνεχίζεται).