Αλέξανδρος Κοζατσάς

Στη μνήμη του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΟΖΑΤΣΑ, που «έφυγε» από τη ζωή το Γενάρη του 2004, η γυναίκα του και η κόρη του προσφέρουν 40 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟ Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών.

***

φωτο

Στη μνήμη του αγαπημένου μας πατέρα, ΣΠΥΡΟΥ ΛΕΒΕΝΤΗ, που μέχρι το τέλος της ζωής του έμεινε πιστός στις αξίες και τα ιδανικά του ΚΚΕ, προσφέρουμε για την οικονομική εξόρμηση του Κόμματος, 80 ευρώ, μέσω της ΚΟΒ Παλατιανής Ιλίου.

Τα παιδιά του

***

Στους ηρωικούς αγωνιστές και αγωνίστριες της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας: Στο ΓΙΑΝΝΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, το Σταυραετό της Ρούμελης, το θρυλικό Διαμαντή, διοικητή της 2ης Μεραρχίας του ΔΣΕ.

Στον ΝΙΚΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ, στρατιωτικό διοικητή του Αρχηγείου Φθιώτιδας - Φωκίδας και, αργότερα, διοικητή του Αρχηγείου Κεντρικής Μακεδονίας.

Και στον ΤΑΚΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, επιτελάρχη του Αρχηγείου Φθιώτιδας - Φωκίδας το 1947 και, αργότερα, επιτελάρχη στην 172 Ταξιαρχία και 144 Ταξιαρχίες του ΔΣΕ.

Επίσης, στους μαχητές και μαχήτριες του ΔΣΕ και όλους αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους από τα άγρια βασανιστήρια στα κρατητήρια, στις φυλακές και στα ξερονήσια, που πάλεψαν στον άνισο αγώνα ενάντια στους ντόπιους και ξένους φασίστες. Που πορεύτηκαν το δύσκολο μα όμορφο Αγώνα, γιομάτο ελπίδα, για Μαρξισμό - Λενινισμό, σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Σ' αυτούς που πάλεψαν για λαϊκή εξουσία και κοινωνική δικαιοσύνη, για να πάψουν όλες οι αδικίες, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Στη μνήμη όλων αυτών των τιμημένων νεκρών μας, η Κατίνα Μανιτάρα, μαχήτρια του ΔΣΕ προσφέρει 50 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Βύρωνα, για την οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ, και 50 ευρώ στο «Σπίτι του Αγωνιστή».

***

φωτό

Στη μνήμη του ΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ, ο οποίος «έφυγε» από κοντά μας στις 17.1.2011, καταθέτουμε στο Κόμμα που πίστεψε, αγωνίστηκε και ενίσχυσε με όλες του τις δυνάμεις, στο ΚΚΕ, το συμβολικό ποσό των 100 ευρώ. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Πελοποννησιακής γης που τον σκεπάζει. Καλό ταξίδι Νίκο.

Ρόζα Τάτση

Μανώλη - Ελισάβετ Ραλλάκη

και Στάθη Παναγόπουλου

***

φωτο

Στις 16 Γενάρη του 2010 συμπληρώθηκαν 6 χρόνια από το θάνατο της πολυαγαπημένης συζύγου, μητέρας, γιαγιάς, ΡΟΖΑΣ ΤΑΤΣΗ (ΓΙΑΦΑΣΟΒΑ).

Η Ρόζα γεννήθηκε στη Σοβιετική Ρωσική Σοσιαλιστική Ομοσπονδία στο χωριό Μαλοτρουγιόβο, περιοχή Πένζας, σε φτωχή αγροτική οικογένεια. Από μικρή μπήκε στη βιοπάλη, φροντίζοντας μετά το θάνατο του πατέρα της, τα πέντε μικρότερα αδέλφια της. Η δίψα της για μόρφωση την οδήγησε στο πέρασμα από όλες τις βαθμίδες και τα στάδια της μέσης και ανώτατης μόρφωσης, ώστε να φτάσει στον ανώτερο επιστημονικό τίτλο του διδάκτορα επιστημών της Ιστορίας, με πλούσιο εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο. Με την ίδρυση του Πανεπιστημίου Τηλεπικοινωνιών Τασκένδης διορίστηκε ως καθηγήτρια Ιστορίας και εργάστηκε σε αυτό το ίδρυμα μέχρι τη συνταξιοδότησή της. Στα 35 χρόνια εργασίας της δημοσίευσε περισσότερες από 40 επιστημονικές και μεθοδικές εργασίες σε επιστημονικά περιοδικά και άλλες εκδόσεις.

Το 1957 παντρεύτηκε τον πολιτικό πρόσφυγα, μέλος του ΚΚΕ, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ Κώστα Τάτση, Μηχανικό Τηλεπικοινωνιών και απόκτησαν ένα γιο επίσης Μηχανικό Τηλεπικοινωνιών, παντρεμένο με την Αμίνα, πτυχιούχο στα εφαρμοσμένα μαθηματικά και διακρίνονται και οι δυο τους για τις τεχνικο - επιστημονικές τους επιδόσεις στην Ελλάδα. Τα δυο εγγόνια της Ρόζας είναι φοιτητές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στο τμήμα Πληροφορικής, όπου διακρίνονται για τις σπουδές τους κάτι που ήταν η μεγάλη επιθυμία της γιαγιά τους. Η Ρόζα ήταν καλή οικογενειάρχης, άξια μητέρα και γιαγιά. Επαναπατρίσθηκε οικογενειακώς το 1990 και η Ελλάδα έγινε δεύτερη πατρίδα της.

Στη μνήμη της ΡΟΖΑΣ ΤΑΤΣΗ, η οικογένεια Τάτση Κώστα διά μέσου ΚΟΒ Κέντρου Νέας Ιωνίας προσφέρει, για την οικονομική εξόρμηση του ΚΚΕ το ποσό των 100 Ευρώ.

Νίκος Παναγόπουλος

Σπύρος Λεβέντης