ΦΩΤ.

Στις 13 Φλεβάρη κλείνουν 10 χρόνια που έφυγε για πάντα ο αετός της Λευκάδας ΤΑΣΟΣ ΜΑΝΩΛΙΤΣΗΣ. Ηταν ο σύντροφός μου στη ζωή και στον αγώνα. Αυτός ο άνθρωπος μου έδειξε το σωστό δρόμο, γι' αυτό και εγώ του υποσχέθηκα ότι θα συνεχίσω τον αγώνα του και συνεχίζω και είμαι πολύ περήφανη που είχα για σύντροφό μου έναν κομμουνιστή - αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Μόνο που «έφυγε» γρήγορα, βέβαια μετά από 20 χρόνια φυλακές, βασανιστήρια, καταδίκες σε θάνατο. Τα άντεξε όλα με ψηλά το κεφάλι, γι' αυτό τον υπέροχο αγώνα και το τιμημένο ΚΚΕ που ήταν μέλος του από το 1943.

Εγώ, σεβόμενη τους αγώνες του, τα βάσανά του και τα πολλαπλά τραύματά του, προσφέρω 1.000 ευρώ στο τιμημένο ΚΚΕ για τη συνέχιση των αγώνων, 200 ευρώ στον «Ριζοσπάστη» που ήταν ο καθημερινός του σύντροφος, 300 ευρώ στο «Σπίτι του Αγωνιστή», 200 ευρώ στο Παράρτημα Αιγάλεω της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Η συντρόφισσά σου Βάσω Μανωλίτση

***

ΦΩΤ.

Στη μνήμη του αγαπημένου συζύγου και πατέρα, ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΛΑΔΗ, από τον Αγαλά Ζακύνθου, που αφιέρωσε τη ζωή του παλεύοντας για τις ιδέες του ΚΚΕ, με καθημερινό σύντροφο τον «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» και για τη συμπλήρωση 9 χρόνων από το θάνατό του (στις 17.2), η γυναίκα του και τα παιδιά του πρόσφεραν: 100 ευρώ στο «Σπίτι του Αγωνιστή» και 50 ευρώ στον «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ».

***

ΦΩΤ.

Πέρασαν 25 χρόνια που «έφυγε» από τη ζωή ο ΤΖΟΥΓΑΝΑΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Θεαγένη. Γεννήθηκε στα Δαμουλιανάτα της Κεφαλονιάς. Από μικρός μπήκε στη βιοπάλη, βοηθώντας την πολυμελή οικογένειά του στις δουλειές του χωριού. Μπαρκάρει ναυτικός με διάφορα καράβια, νιώθοντας στο πετσί του τη στυγνή εκμετάλλευση των εφοπλιστών. Μετά από χρόνια ξεμπαρκάρει και επιλέγει το χωριό του για μόνιμη κατοικία, δημιουργεί οικογένεια. Εκλέγεται πρόεδρος της κοινότητας και αγωνίζεται για τη λύση των τοπικών προβλημάτων μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ.

Στη μνήμη του προσφέρουμε 60 ευρώ για ενίσχυση του ΚΚΕ.

Οι ανιψιοί Χρ. Ζαφειράτος, Αν. Ασλάνης, Σπ. Κριθαρούλας, Γ. Ζαφειράτος

***

ΦΩΤ.

Στις 16.2.010, «έφυγε» από κοντά μας ο αγαπημένος μας πατέρας και σύζυγος ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΑΜΑΚΗΣ, παλαίμαχος συνδικαλιστής, τέως α` γεν. γραμματέας της Πανελλήνιας Ενωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΜΕΝ). Ακούραστος μαχητής στις γραμμές του ΚΚΕ για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Δεν κιότεψε ποτέ, δεν πρόδωσε, έμεινε σταθερός στις σοσιαλιστικές του αντιλήψεις σε όλη του τη ζωή. Γι' αυτό η πατρίδα τον τιμώρησε...

Στη μνήμη του προσφέρουμε 100 ευρώ στον «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ», 100 ευρώ στο περιοδικό «ΕΝΩΣΗ» της ΠΕΜΕΝ, 100 ευρώ στην εφημερίδα «ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΙΚΗ» και 100 ευρώ στο Παράρτημα ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Χολαργού. Το κενό που άφησε είναι μεγάλο.

Ο γιος του Διονύσης και η γυναίκα του Ειρήνη Καλαμάκη

***

ΦΩΤ.

Στις 15 Φλεβάρη συμπληρώνονται τέσσερα χρόνια από το θάνατο του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και αξιωματικού του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΤΣΗ. Γεννήθηκε το 1925 στο χωριό Κτιμένη Καρδίτσας. Ηταν μέλος του ΚΚΕ από το 1944. Για την αντιστασιακή του δράση, στις 28.6.1945, συλλαμβάνεται από την παρακρατική συμμορία του διαβόητου Βουρλάκη. Τον ξυλοκόπησαν ανελέητα, τον βασάνισαν απάνθρωπα, τον κρέμασαν ανάποδα απ' τα κλαδιά ενός δένδρου. Ο ιμπεριαλισμός δε γνωρίζει από πόνο και αγωνία, ανθρώπινες αξίες. Αυτό που γνωρίζει είναι η βαρβαρότητα. Το Μάρτη του 1947, τα χωριά του Δομοκού, Νεζερό, Δερελί, Καΐτσα ήταν ανταρτοκρατούμενα. Ενα βράδυ οι αντάρτες πήγαν στο καφενείο του χωριού για φαγητό. Εκεί, ο Μήτσος αναγνώρισε τον βασανιστή του. Οταν ο Μήτσος του είπε το όνομά του και του ανέφερε το χωριό όπου τον ξυλοκόπησαν, τότε ο βασανιστής άρχισε να τρέμει σύγκορμος, άρχισε τα παρακάλια και τις δικαιολογίες! «Μη με σκοτώσετε, έχω οικογένεια και παιδιά». Τελικά, ο Μήτσος Κατσής, ως μαχητής και αντάρτης του τιμημένου ΔΣΕ, αποφάσισε να μην πει τίποτα σε κανέναν και να χαρίσει τη ζωή στο βασανιστή του. Αυτοί ήταν οι αντάρτες, οι μαχητές του λαϊκού κινήματος του ηρωικού ΔΣΕ, γεμάτοι ήθος και ανθρωπιά...

Στη μνήμη του, η σύζυγος και τα αδέρφια του προσφέρουν στο ΚΚΕ 150 ευρώ και στον «Ριζοσπάστη» 50 ευρώ.

***

ΦΩΤ.

Πέρασαν τρία χρόνια από τότε που «έφυγες» αγαπημένε σύντροφε ΒΑΓΓΕΛΗ (ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ), τρία χρόνια με αβάσταχτο πόνο. Αφησες πίσω σου μεγάλο κενό σε μένα, στα παιδιά σου και στο Κόμμα μας που αγωνιζόσουν ως το τέλος της ζωής σου. Δε θα σε ξεχάσω ποτέ και με όσες δυνάμεις απομένουν θα συνεχίζω το δίκαιο αγώνα μας.

Στην αλησμόνητη μνήμη σου, αντί για μνημόσυνο, προσφέρω στο Κόμμα μας 200 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Ανάληψης.

Η σύντροφός σου

Ελένη Διαμαντή

***

ΦΩΤ.

Στις 9 Φλεβάρη συμπληρώθηκαν 4 χρόνια που έχει «φύγει» από κοντά μας η παλαίμαχη αγωνίστρια των ΟΚΝΕ, ΕΠΟΝ, ΕΑΜ, η κομμουνίστρια ΣΟΦΙΑ ΠΑΛΟΥΜΠΑ του Ανδρέα. Ακούραστη, πιστή, αδάμαστη, «έφυγε» από τη ζωή, τιμώντας το Κόμμα της και την εφημερίδα του, τον «Ριζοσπάστη» που διάβαζε μέχρι την τελευταία στιγμή.

Στη μνήμη της, ο άντρας της Ανδρέας, τα παιδιά της Γρηγόρης, Γιάννα, Μαρούσκα και τα εγγόνια της, Σοφία και Θύμιος, προσφέρουν στο ΚΚΕ 150 ευρώ, μέσω της ΚΟΒ Καλογρέζας - Αλσούπολης.

***

ΦΩΤ.

Ο σύντροφος ΣΙΜΗΧΑΝΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, γεννημένος το 1916 στη Φλώρινα, «έφυγε» από κοντά μας στις 22.1.2011. Αντάρτης του ΕΛΑΣ και μαχητής του ΔΣΕ, στη συνέχεια πολιτικός πρόσφυγας στην Τασκένδη.

Στη μνήμη του και στη μνήμη των αγωνιστών: ΠΕΡΙΚΛΗ ΣΙΜΗΧΑΝΙΔΗ που πέθανε στην Τασκένδη, ΒΑΓΓΕΛΗ ΣΙΜΗΧΑΝΙΔΗ που πέθανε στην Τασκένδη, ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΙΜΗΧΑΝΙΔΗ που πέθανε στα Γιαννιτσά, ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΣΙΜΗΧΑΝΙΔΗ που σκοτώθηκε στο ΔΣΕ και ΣΙΜΗΧΑΝΙΔΟΥ ΝΕΛΗ που, 18 χρόνων, σκοτώθηκε στο ΔΣΕ.

Η συντρόφισσά του στη ζωή και στον αγώνα προσφέρει 100 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Ευγένειας - Χαραυγής Κερατσινίου.

***

Πέρασαν 20 χρόνια από το θάνατο του ΘΟΔΩΡΟΥ ΚΙΜΙΣΚΙΔΗ. Γεννήθηκε το 1916 στον Καύκασο και ήρθε στην Ελλάδα, προσφυγόπουλο, το 1921 και εγκαταστάθηκε στην Αντιγόνεια Κιλκίς. Από μαθητής έγινε δραστήριο μέλος της ΟΚΝΕ. Πήρε μέρος στον πόλεμο της Αλβανίας, το 1940, στο μικρό επιτελείο του ορειβατικού πυροβολικού στον τομέα του Πόγραδετς. Γραμματέας στην κοινότητα Τριπόταμου Κιλκίς πρωταγωνιστεί στο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα του ΕΑΜ. Πιάστηκε σε γερμανικό μπλόκο το '43 και φυλακίστηκε στο στρατόπεδο ομήρων Παύλου Μελά Θεσσαλονίκης. Ελευθερώθηκε το '44 και δούλεψε ως στέλεχος της ΚΟΘ στον παράνομο μηχανισμό. Το Φεβρουάριο του 1947 αναλαμβάνει διευθυντής της εφημερίδας «Συμφιλιωτής», οργάνου του Μακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ. Συνελήφθη και καταδικάστηκε από στρατοδικείο σε θάνατο, που στη συνέχεια μετατράπηκε σε ισόβια. Γνώρισε όλες τις φυλακές με κατάληξη τη Γιούρα. Το 1956 με αναθεώρηση της δίκης αθωώθηκε. Αλλά, όταν μεταφέρθηκε στο Μεταγωγών, τον πήραν και τον εξόρισαν στον Αϊ - Στράτη σαν επικίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια και τάξη. Απολύθηκε στα 1963 και δούλεψε στέλεχος της ΕΔΑ, καθοδηγητής ΝΔ Συνοικιών Θεσσαλονίκης. Το 1967 διέφυγε τη σύλληψη και βρέθηκε στα Κύθηρα. Με τη μεταπολίτευση το 1974, πρωταγωνιστεί στην ανασύνταξη του ΚΚΕ σαν πρώτος γραμματέας της ΚΟΒ Πολίχνης. Υπήρξε ακούραστος και ακαταπόνητος κομμουνιστής, στρατευμένος στην υπόθεση του λαϊκού κινήματος. Ηταν παρών σε όλες τις φάσεις του ένδοξου αγώνα χωρίς ποτέ να λυγίσει. Μόνον οι κακουχίες κλόνισαν την υγεία του και πέθανε στις 21.10.1990.

Στη μνήμη του, αποτίοντας φόρο τιμής στον θαρραλέο και δραστήριο κομμουνιστή για τη μεγάλη του προσφορά στους αγώνες, ο αδερφός του, Κυριάκος Κιμισκίδης, και τα ανίψια του προσφέρουμε στην ΚΟ Πολίχνης 300 ευρώ.

***

ΦΩΤ.

Η πολυαγαπημένη συντρόφισσά μου στη ζωή και στον αγώνα ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ (ΦΩΦΩ) ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ, η οποία «έφυγε» από τη ζωή στις 7 Φλεβάρη 2006, ήταν αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης στις οργανώσεις ΘΙΛ, ΕΠΟΝ, εφεδρικό ΕΛΑΣ, μέλος του ΚΚΕ από το Μάρτη του 1943, λοχίας του ΔΣΕ από το 1947 και τραυματίστηκε στις μεγάλες μάχες του Γράμμου το 1948. Μεγάλωσε πέντε παιδιά, έντεκα εγγόνια και έξι δισέγγονα.

Στη μνήμη της, καθώς επίσης και στη μνήμη των συμμαχητών στην ομάδα μου των Πολιτικών Επιτρόπων στο Βόλο το 1949-1950: ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΥ και ΠΟΥΡΝΑΡΑ, οι οποίοι σκοτώθηκαν το Μάη του 1950 μέσα στο Βόλο, ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ από το Σταυρό Φαρσάλων και ΑΧΙΛΛΕΑ από τη Σαμαρίνα, που σκοτώθηκαν στον κάμπο του Αλμυρού, ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΡΝΑ (ΛΟΥΚΑΣ) από την Κερασιά, που σκοτώθηκε την 1η Γενάρη 1950 στο Σκλήθρο, ΜΑΡΙΑΣ ΓΚΙΟΥΛΕΚΑ από το Βελεστίνο, που σκοτώθηκε τον Απρίλη του 1950, ΓΙΩΡΓΗ ΤΙΜΠΕΛΗ από το Βένετο και του «ΜΠΟΥΝΑΤΣΑ», προσφέρω 40 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Αμαλιάπολης Αλμυρού, στο ΚΚΕ.

Δημήτρης Κοντογιάννης

***

Ο Ναρλιώτης - Τσαλίκης Ιωάννης στη μνήμη των ανταρτών του ΔΣΕ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗ (ΣΥΜΠΡΙΩΝΗ) και ΜΑΔΗΤΙΑΝΟΥ ΜΙΧΑΛΗ από τη Συκαμιά, προσφέρει στο ΚΚΕ, μέσω ΝΕ Λέσβου, 50 ευρώ.

***

ΦΩΤ.

Στις 14/01/2011 «έφυγε» από τη ζωή ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΡΑΚΙΤΗΣ. Γεννήθηκε το 1922 στο Βόλο. Από πολύ νέος οργανώθηκε στις δυνάμεις του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και γι' αυτήν του τη δραστηριότητα κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου και μετέπειτα φυλακίστηκε επανειλημμένα στο Βόλο και στη Λάρισα, πέρασε στρατοδικείο και εξορίστηκε στη Μακρόνησο.

Εργάστηκε στην καπνοβιομηχανία «Ματσάγγου» και οργανώθηκε στην ΕΔΑ. Είχε ενεργό συμμετοχή σε κάθε εργατική κινητοποίηση και γι' αυτές του τις δραστηριότητες κυνηγήθηκε από το καθεστώς της δεξιάς της εποχής εκείνης.

Μετά το κλείσιμο της καπνοβιομηχανίας «Ματσάγγου», όντας πλέον ιδιώτης μηχανουργός, πάλι ανέπτυξε αντιστασιακή δράση ενάντια στο χουντικό καθεστώς. Αργότερα, μετά τη μεταπολίτευση, πέρασε πλέον στις δυνάμεις του ΚΚΕ.

Στη μνήμη του προσφέρω 50 ευρώ μέσω ΚΟ Μαγνησίας για την ενίσχυση του ΚΚΕ.

Αποστόλης Κόκκαλης

***

ΦΩΤ.

H αγωνίστρια ΤΑΜΑΡΑ ΜΠΑΣΜΠΑΝΑ γεννήθηκε στο Γριζάνο Τρικάλων το 1925 από γονείς αγρότες. Το 1943 κατατάχτηκε στον ΕΛΑΣ. Υπηρέτησε ως την παράδοση των όπλων το 1945. Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας διώχτηκε και αυτή και αναγκάστηκε να ξαναβγεί στο βουνό, στο ΔΣΕ, τον Αύγουστο του 1946. Πήρε μέρος σε μάχες και τραυματίστηκε δυο φορές. Πολιτικός πρόσφυγας στην Τασκένδη, από τη λήξη του Εμφυλίου. Παντρεύτηκε εκεί και απέκτησε δύο κόρες. Το 1976 επέστρεψε στη Λάρισα.

Με τη συμπλήρωση 11 χρόνων από το θάνατό της, προσφέρω, στη μνήμη της, 20 ευρώ στον «Ριζοσπάστη».

Ο σύζυγος της Τάκης Μπασμπανάς

***

3 ΦΩΤ.

Στη μνήμη των τριών αδελφών ΗΛΙΑ, ΓΙΩΡΓΟΥ και ΧΡΗΣΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ, που γεννήθηκαν στην Κρανιά Πρέβεζας.

Ο ΗΛΙΑΣ «έφυγε» από κοντά μας στις 12 Φλεβάρη 2008 σε ηλικία 84 ετών. Από νέος διάλεξε το δρόμο του αγώνα. Αυτομολεί από το στρατό και περνάει στον ΕΛΑΣ και στον Εμφύλιο ήταν μαχητής του ΔΣΕ. Το 1941 γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Πιστός μαχητής μέχρι το τέλος της ζωής του στα ιδανικά του κομμουνισμού. Κυνηγημένος βρέθηκε στην Αλβανία και μετά στη Ρουμανία. Με τη στάση ζωής του άφησε παρακαταθήκη αγώνα στα παιδιά του και στους συντρόφους του.

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ πέθανε το Νοέμβρη του 2006. Ηταν μόλις 11 χρόνων, όταν μαζί με τον πατέρα μας Σταύρο εξορίστηκαν, το 1947, στη Ζάκυνθο από τις αντιδραστικές δυνάμεις, ως αντίποινα της δράσης του αδελφού του ΗΛΙΑ στο ΔΣΕ. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ, μετά την περίοδο της εξορίας του, μαζί με τα άλλα παιδιά βρέθηκε στη Ρουμανία. Στη νέα του πατρίδα πήγε στο σχολείο, μετά στο πανεπιστήμιο, όπου με άριστα πήρε το πτυχίο του γεωπόνου. Μέχρι το τέλος της ζωής του, παρέμεινε πιστός στα ιδανικά και τα οράματα του σοσιαλισμού και του ΚΚΕ.

Ο ΧΡΗΣΤΟΣ πέθανε στις 27 Αυγούστου 2009 σε ηλικία 73 ετών. Από μικρός στη βιοπάλη, αγωνιστής μέσα στις δυσκολίες της ζωής για ένα καλύτερο αύριο. Σύντροφος και στο Κόμμα που τόσο αγαπούσε. Από μικρός εξορίζεται ως αριστερός, λόγω της οικογενειακής του καταβολής. Γράφεται στη Νεολαία Λαμπράκη το 1963, διώκεται ποινικά και εξορίζεται ξανά στη Λευκάδα επί χούντας. Πιστός οπαδός του Κόμματος μέχρι το τέλος της ζωής του, μας συμβούλευε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, να αγωνιζόμαστε για το δίκιο, για τις αξίες της ζωής. Η απουσία του δυσαναπλήρωτη, τα λόγια του οδηγός μας για πάντα. Μας έλεγε για την αξία του σοσιαλισμού «πως αυτή η ελπίδα του κόσμου, αυτή η μέρα θα έρθει».

Στη μνήμη τους, η οικογένεια του ΗΛΙΑ προσφέρει μέσω της ΚΟΒ του «902» 100 ευρώ ως ενίσχυση στο ΚΚΕ.

***

Στη μνήμη της αγαπημένης μου αδερφής ΔΙΑΜΑΝΤΟΥΛΑΣ και του γαμπρού μου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΚΟΥΡΙΚΟΥ, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης. Στη μνήμη, επίσης, του ΑΛΕΚΟΥ ΣΟΛΚΙΔΗ, του ανθρώπου που κρατούσε τα πανό σαν ρολόι ακούραστος, δεν τον ξεχνάμε ποτέ. Ακόμα, στη μνήμη του αξέχαστου ΓΡΗΓΟΡΗ ΔΟΒΑ, που «έφυγε» πρόωρα, προσφέρω στην ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ 30 ευρώ και 70 ευρώ στο ηρωικό ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Σταυρούπολης.

Αθανάσιος Αντωνιάδης, από το Βερτίσκο

***

2 ΦΩΤ.

Στη μνήμη των γονιών μας ΜΗΤΣΟΥ και ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΠΛΑΛΑ, καθώς και του αγωνιστή ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΘΑΝΑΣΗ, προσφέρουμε, μέσω της ΚΟΒ Εγνατίας της Αχτίδας Λαγκαδά, 50 ευρώ στο ΚΚΕ.

Νίκος και Σουλτάνα Πλαλά

***

Στη μνήμη της μητέρας μου ΜΑΚΡΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗΣ, που ήταν μέλος του ΚΚΕ μέχρι το τέλος της ζωής της, προσφέρω, μέσω της ΚΟΒ Λαχανά, 200 ευρώ.

Ο γιος της Μακρίδης Νίκος

***

ΦΩΤ.

Μετά από πολύχρονη αρρώστια άφησε την τελευταία του πνοή στις 27 Φεβρουαρίου 2010, ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ.

Γεννήθηκε στο χωριό Μαυρέλι Τρικάλων το 1927 από φτωχή αγροτική οικογένεια. Το 1946, αφού ξυλοκοπήθηκε άγρια από τους ΜΑΥδες, κατατάχτηκε στο ΔΣΕ και πήρε δραστήρια μέρος σε πολλές μάχες και επικίνδυνες αποστολές, όπως στο Γράμμο - Βίτσι κ.λπ.

Τιμήθηκε με το Μετάλλιο Ανδρείας. Σε κάθε μάχη τον διέκρινε το θάρρος και η γενναιότητα. Ηταν απόφοιτος της Σχολής Αξιωματικών του ΓΚΑΝΕ και ονομάστηκε ανθυπολοχαγός του ΔΣΕ.

Με τη λήξη του εμφυλίου πολέμου βρέθηκε στη φιλόξενη Δημοκρατία του Ουζμπεκιστάν, στην Τασκένδη. Εκεί παντρεύτηκε τη μαχήτρια του ΔΣΕ Αικατερίνη Ζυγογιάννη από το χωριό Κονισκό Τρικάλων, συντρόφισσα στη ζωή και στον αγώνα του και δημιούργησε οικογένεια με δυο παιδιά, την Ευφροσύνη και την Κωνσταντίνα. Αφού τελείωσε τη Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών της Τασκένδης (1950-1953) εργάστηκε στις οικοδομές. Οι καλές του επιδόσεις στη δουλειά αποτέλεσαν υπόδειγμα εργατικότητας, συνέπειας και αφοσίωσης. Ζούσε στην όμορφη 4η πολιτεία, ανάμεσα σε φίλους και συμπατριώτες.

Η νοσταλγία για την πατρίδα ήταν, όπως και όλων των πολιτικών προσφύγων, μεγάλη, έτσι, το 1976, επαναπατρίστηκε. Εδώ τον περίμεναν πολλά προβλήματα και δύσκολα χρόνια. Δούλεψε σκληρά σε οικοδομικές εργασίες και στη συνέχεια στο Δήμο Παλαιού Φαλήρου Αττικής, για να σπουδάσει τα παιδιά του με αρχές και ιδανικά που σήμερα με τις οικογένειές τους ακολουθούν τα χνάρια των γονιών τους. Με την επιμονή και υπομονή του, κατάφερε να διακριθεί και εδώ, να τον εκτιμήσουν και να τον εμπιστευθούν για τον ακέραιο χαρακτήρα του.

Ηταν ενεργό μέλος της ΠΕΕΠΠ συμμετέχοντας σε όλες τις εκδηλώσεις και δραστηριότητες. Εμεινε πιστός στις ιδέες της δημοκρατίας μέχρι την τελευταία του πνοή. Ηταν τίμιος αγωνιστής και υπόδειγμα οικογενειάρχη, πατέρα και παππού. Είμαστε περήφανοι για τη λεβέντικη στάση που κράτησε σε όλη τη διαδρομή της ζωής του και στις δύσκολες στιγμές της ασθένειάς του.

Τιμώντας τη μνήμη του, η σύζυγός του Αικατερίνη, οι κόρες του Ευφροσύνη και Κωνσταντίνα, οι γαμπροί του Αθανάσιος και Αλέξανδρος, τα εγγόνια του Σοφία, Αικατερίνη, Δημήτριος, Χριστίνα και Βάια προσφέρουν στην ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ 20 ευρώ και 20 ευρώ στον «Ριζοσπάστη».

***

ΦΩΤ.

Στη μνήμη της δεκαεφτάχρονης ΕΠΟΝίτισσας ΑΝΝΟΥΛΑΣ ΠΑΥΛΑΚΟΥ,που εκτελέστηκε δύο φορές, από τους φασιστοτσολιάδες βασανιστές της, πυροβολήθηκε και ρίχτηκε ημιθανής σε ξεροπήγαδο στην Ελευσίνα και από τους Γερμανούς κατακτητές στις 7 Ιούνη του 1944 στο Χαϊδάρι, η Δ. Π. προσφέρει 100 ευρώ στην Αχτίδα Εκπαιδευτικών της ΚΟΑ.

***

ΦΩΤ.

Ο ΤΑΣΟΣ ΜΕΝΤΕΣΙΔΗΣ ήταν από τους πρώτους κομμουνιστές κοινοτάρχες το 1934. Γνώρισε τις φυλακές και τις εξορίες πολλές φορές. Δολοφονήθηκε το 1944 από τους Γερμανούς. Η γυναίκα του Καλλιόπη μετά το χαμό του άντρα της συνέχισε να αγωνίζεται, όπως και οι κόρες τους.

Στη μνήμη των γονιών μας, ΤΑΣΟΥ και ΚΑΛΛΙΟΠΗΣ ΜΕΝΤΕΣΙΔΗ, αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, που, παρά τις μεγάλες δυσκολίες και διώξεις, στάθηκαν αταλάντευτα στο πλευρό του ηρωικού ΚΚΕ, καθώς και στη μνήμη της αδελφής τους ΟΛΓΑΣ, οι κόρες τους Βαρβάρα, Ελπίδα, Τασούλα προσφέρουν στον «Ρ», την εφημερίδα του λαού, 60 ευρώ.

***

4 ΦΩΤ.

Τιμώντας τη μνήμη του πατέρα μας ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΥ, των θείων μας, ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΥ και ΘΑΝΑΣΗ ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΥ, που, όντας μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, έδωσαν τη ζωή τους παλεύοντας ενάντια στην άρχουσα τάξη της χώρας μας χωρίς να προδώσουν ποτέ το ΚΚΕ, και της ηρωίδας μάνας τους και γιαγιάς μας, ΜΗΛΙΑΣ ΘΕΟΦΙΛΑΤΟΥ, προσφέρουμε 100 ευρώ στο ΚΚΕ και υποσχόμαστε ότι θα τιμήσουμε το αίμα τους και θα είμαστε αντάξιοί τους.

Τα παιδιά τους

Βάλσαμος - Ευθύμιος Θεοφιλάτος

Νίκος - Μηλιά - Μάχη - Θανάσης Θεοφιλάτος

***

ΦΩΤ.

Στις 10.1.2011 συμπληρώθηκε ένας χρόνος που «έφυγε» από τη ζωή ο σύντροφός μου στη ζωή και στον αγώνα ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ. Φυλακίστηκε και εξορίστηκε στη Γερμανία με τον αρ. 86563, γλίτωσε ακόμη και από το εκτελεστικό απόσπασμα, καθώς έπεσε πάνω του ένας Εβραίος, ο Μόλχο. Είμαι περήφανη για τον σύντροφό μου Νικόλαο Κωνσταντινίδη που ακόμη και το θάνατό του παιδιού μας αντιμετώπισε με καρτερία.

Στη μνήμη του, προσφέρουμε 50 ευρώ στο τιμημένο ΚΚΕ, μέσω της ΚΟΒ Κολιάτσου.

Η σύζυγος Ελευθερία Κωνσταντινίδη και η κόρη του Ασπασία Κωνσταντινίδη.

***

φωτό 2

Στη μνήμη των αγαπημένων γονιών μας, ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥ ΣΤΑΜΟΥΛΗ και ΦΡΟΣΩΣ (ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ) ΣΤΑΜΟΥΛΗ, τα παιδιά τους, Σπύρος και Βασίλης, προσφέρουν στον «Ριζοσπάστη», 100 ευρώ ενίσχυση.

***

ΦΩΤ.

Στις 12 Φλεβάρη συμπληρώθηκαν οκτώ χρόνια από τότε που «έφυγε» από κοντά μας, ο πολυαγαπημένος μας σύζυγος, πατέρας, παππούς, ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΠΡΟΥΛΙΑΣ. Γεννήθηκε το 1916 στο Ανεμοχώρι Ηλείας. Ηταν αγωνιστής της ζωής και των ιδανικών του ΚΚΕ, για τα οποία αγωνίστηκε με πίστη και αφοσίωση από νεαρός ως το τέλος της ζωής του. Ελαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Κυνηγήθηκε και ταλαιπωρήθηκε με πολύχρονες εξορίες για την ιδεολογία του, που όμως δεν κατάφεραν να τον λυγίσουν. Χαρακτηριζόταν για το ήθος του, την τιμιότητα, τις πολύπλευρες γνώσεις του. Ηταν άριστος οικογενειάρχης, σωστός σύζυγος και για μας, τα παιδιά του, ένας σπουδαίος άνθρωπος με μεγάλο ανάστημα! Γι' αυτόν, λοιπόν, τον κομμουνιστή πάτερα, σύζυγο και παππού που βήμα βήμα ακολουθούμε τα χνάρια του και που τόσο μας λείπει, προσφέρουμε στο Κόμμα 100 ευρώ, μέσω ΚΟ Πύργου.

Η κόρη σου Αλεξάνδρα Α. Καπρούλια, η γυναίκα σου Δήμητρα Α. Καπρούλια, τα εγγόνια σου Αριστείδης Ζιάτας, Ξανθή Ζιάτα και ο σύντροφος Καπαρέλης Πέτρος.

***

ΦΩΤ.

Στις 15 Φλεβάρη κλείνουν 14 χρόνια από τότε που έφυγε από κοντά μας σε ηλικία 90 χρόνων, ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΛΑΣΙΔΗΣ. Ζωγράφος στο επάγγελμα, τελειοποίησε τις σπουδές του, μετά από 10ετή «φοίτηση» στα διάφορα «αναμορφωτήρια», όπως Ικαρία, Μακρόνησος, Αγιος Ευστράτιος, αλλά και διάφορα άλλα μπουντρούμια της Αθήνας. Ηταν άνθρωπος που έκανε πράξη την ιδεολογία του. Ελεγε πάντα την αλήθεια, έστω κι αν αυτή ενοχλούσε καμιά φορά. Ηταν αυτός που με το δικό του τρόπο κατάφερε να βοηθήσει πολλούς από τους φίλους του να κατανοήσουν τη θέση τους σ' αυτή την ταξική κοινωνία που ζούμε και την υποχρέωσή τους, πιο πολύ στον εαυτό τους, να αγωνιστούν για έναν κόσμο καλύτερο, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Εμεινε πιστός στο Κόμμα του, το ΚΚΕ, μέχρι το τέλος της ζωής του.

Στη μνήμη αυτού του συντρόφου, που τόσα πολλά χρωστάω, προσφέρω στο ΚΚΕ, στα πλαίσια της οικονομικής εξόρμησης, 100 ευρώ, μέσω της ΚΟ Χαλανδρίου.

Κώστας Λυγιαζής