«Ο κόσμος έχει βαρεθεί κάθε μέρα συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια. Βαρέθηκαν και οι ίδιοι που συμμετέχουν. Τον άνεργο δεν τον ενδιαφέρουν οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις...». Αυτά τα λόγια ανήκουν σε συνδικαλιστή, σε ...εκπρόσωπο των εργαζομένων. Πρόκειται για τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιατρικών Επισκεπτών, Φαρμακευτικών και συναφών επαγγελμάτων - κλάδων (ΠΟΙΕΦΣΕΚ), Γερ. Κονιδάρη (σ.σ. στέλεχος της ΠΑΣΚΕ), ο οποίος τοποθετήθηκε με τον παραπάνω τρόπο στο Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ στις 6 Δεκέμβρη 2010. Στην ίδια ομιλία, συνέστησε στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλο, να μην είναι τόσο απολογητικός σχετικά με την ενεργό συμμετοχή της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ στην κατάργηση των κλαδικών ΣΣΕ!

Η ΠΟΙΕ - ΦΣΕΚ υπερασπίζεται ανοιχτά τις φαρμακοβιομηχανίες, ξεκινώντας από την αφετηρία ότι οι φαρμακοβιομηχανίες «δημιουργούν θέσεις εργασίας» και όχι ότι «οι εργαζόμενοι παράγουν όλο τον πλούτο». Είναι ενδεικτικό το δελτίο Τύπου που εξέδωσε στις 8 Απρίλη 2010 με αφορμή τις μειώσεις τιμών σε ορισμένα φάρμακα, όπου προβάλλει ένα προς ένα τα επιχειρήματα - απειλές του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Εταιρειών Ελλάδας, ότι η μείωση των τιμών θα επιφέρει «σημαντική μείωση των θέσεων εργασίας», «ελλείψεις σε βασικά φάρμακα στην ελληνική αγορά», «υποβάθμιση της ποιότητας και της ασφάλειας από την εισαγωγή φθηνών γενόσημων (αντιγράφων) φαρμάκων». Μα είναι ίδια η επιχειρηματική δράση στον κλάδο του φαρμάκου και της Υγείας που επιφέρει όλα τα παραπάνω, γιατί η παραγωγή και η διάθεση των φαρμάκων οργανώνεται σύμφωνα με το κέρδος και την ανταγωνιστικότητα. Τέλος, η ΠΟΙΕ - ΦΣΕΚ καλεί την κυβέρνηση - όπως κι οι φαρμακοβιομήχανοι - να συμμαζέψει πρώτα από όλα τη σπατάλη και τη διαφθορά στο χώρο της Υγείας. Να θυμίσουμε, ότι με πρόσχημα το τελευταίο, η κυβέρνηση πετσοκόβει μια σειρά παροχές Υγείας, υποβαθμίζει και εμπορευματοποιεί παραπέρα τις υπηρεσίες Υγείας.

Την κυβέρνηση και την εργοδοσία υπερασπίζεται η ΠΟΙΕ - ΦΣΕΚ και στις περιπτώσεις απολύσεων. Καταρχήν χωρίς να αντιδρά σοβαρά στις απολύσεις, χωρίς να οργανώνει την πάλη των εργαζομένων ενάντια στις απολύσεις, αλλά και για μέτρα προστασίας των ανέργων. Δήλωνε ο Γερ. Κονιδάρης στην «Ελευθεροτυπία» στις 19 Δεκέμβρη 2010 σχετικά με τις 85 απολύσεις που έκανε η ελβετική φαρμακοβιομηχανία Roche: «Ο μέσος όρος των απολύσεων αγγίζει το 35% του προσωπικού. Ο νόμος είναι σαφής. Ολοι οι τρόποι λήξης της σύμβασης, όταν γίνονται με πρωτοβουλία του εργοδότη δεν μπορούν να ξεπερνούν ένα συγκεκριμένο ποσοστό»! Ταυτόχρονα καλούσε την Επιθεώρηση Εργασίας να παρέμβει για να εφαρμοστεί ο νόμος, δηλαδή για να γίνουν σταδιακά οι απολύσεις: «Η Κυβέρνηση πρέπει να δώσει τώρα εντολή προκειμένου να ασκηθούν οι προβλεπόμενοι από το νόμο έλεγχοι νομιμότητας και σκοπιμότητας των απολύσεων».

Στο συνέδριο της ΠΟΙΕ - ΦΣΕ, η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας εξέφρασε και με αυτήν την ευκαιρία την πλήρη στήριξή της στην κυβέρνηση και στους εργοδότες του κλάδου. Συγκεκριμένα, στην εισήγησή του ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας:

1. Αθώωσε την κυβέρνηση, λέγοντας πως «μπροστά σε ένα κράτος ανήμπορο να αντιδράσει, αργοπορημένο να συνειδητοποιήσει, γραφειοκρατικό, δαιδαλώδες και αναποτελεσματικό, έδωσε (παραχώρησε) στην ουσία τη διακυβέρνηση της χώρας στην Τρόικα». Η τρόικα, λοιπόν κυβερνά και όχι το ΠΑΣΟΚ.

2. Τάχθηκε υπέρ των αντιλαϊκών πολιτικών (σ.σ. διαρθρωτικές παρεμβάσεις τις ονομάζει), «που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και 20 - 30 χρόνια», αλλά «παρουσιάζονται σήμερα σαν σανίδα σωτηρίας».

3. Ασκησε «κριτική» στην κατάργηση των ΣΣΕ, όχι από τη σκοπιά των αναγκών των λαϊκών οικογενειών, αλλά επειδή έτσι «απασφαλίζεται η κοινωνική συνοχή», προστίθεται ακόμη μια «απόσυρση του κοινωνικού μοντέλου». Στο ίδιο μοτίβο, τις ατομικές συμβάσεις η διοίκηση της Ομοσπονδίας δεν τις θεωρεί αδιαπραγμάτευτες, ούτε ότι επιβάλλονται εκβιαστικά και ανοίγουν δρόμο για πλήρη κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Θεωρεί ότι «κάθε περίπτωση είναι χωριστή. Πρέπει να εξασφαλίσουμε πρώτα τη σωστή ενημέρωση. «Να συνδιαλλαγούμε με την εταιρεία, να ανιχνεύσουμε τις δυνατότητες που έχει, να ρωτήσουμε το συνάδελφο, να βρούμε τη διαφορά και με βάση τις νομικές διαδικασίες αν και όπου είναι εφικτό και ορθό να παρέμβουμε νομικά και διαχειριστικά».

4. Ζήτησε «ενότητα όλων» στο θέμα των απολύσεων (σ.σ. περίπου το 14% των θέσεων εργασίας έχουν χαθεί στον κλάδο του φαρμάκου) για «να βγούμε με το δυνατόν μικρότερο κοινωνικό κόστος». «Η φαρμακοβιομηχανία είναι σε αναμονή. Η περίοδος κρίσης του χώρου μας δεν έχει περάσει», είπε ακόμη. Στο μεταξύ, η κερδοφορία του κλάδου παραμένει τεράστια...

5. Η Ομοσπονδία συναντήθηκε το προηγούμενο διάστημα με εκπροσώπους πολλών φαρμακευτικών εταιρειών με τους παρακάτω σκοπούς, ανάμεσα σε άλλους: Να αναλυθεί η πολιτική που ακολουθούν οι φαρμακευτικές εταιρείες, να εκτιμηθεί το κοινωνικό κόστος, να δεσμευτούν ηθικά και κοινωνικά και να διαγνωστεί καλύτερα η φαρμακευτική πολιτική της κυβέρνησης. Από τη μία λέει στους εργαζόμενους ότι η βάρβαρη πολιτική, που αποθρασύνει τους φαρμακοβιομήχανους, χρειάζεται ...επεξήγηση και από την άλλη καλεί τους τελευταίους να δεσμευτούν κοινωνικά και ηθικά. Να παραβλέψουν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητά τους.