Το σκάνδαλο των ομολόγων είναι μια από τις τελευταίες κλοπές σε βάρος της εργατοϋπαλληλικής τάξης. Δημιουργοί της κλοπής τα δυο κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αυτής της πολυετούς διαχρονικής κλοπής είναι η στάση αυτού του ίδιου του εργατικού κινήματος. Μέσα στον κατακερματισμό της ανημπόριας που του επιβάλει η επίσημη ανώτατη συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ, ως ο εντολοδόχος της εργοδοσίας, μέσα στην απειρία και την ανεργία, παρακολουθεί τα λεγόμενα στη Βουλή των Ελλήνων από τους δυο υπεύθυνους, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, χωρίς να αντιδρά σε μαζικό καθολικό επίπεδο. Παρακολουθεί δηλαδή με αδράνεια τις συζητήσεις κι αλληλοκατηγορίες των δυο πολιτικών εκπροσώπων εκείνων που έκλεψαν τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων, δηλαδή της αστικής τάξης. Παρουσιάζεται το οξύμωρο η αστική τάξη στο αστικό Κοινοβούλιο να συζητά με καθοριστικό κι απόλυτο τρόπο για τα χρήματα των εργαζομένων που απόθεσαν στον κουμπαρά των ασφαλιστικών τους ταμείων ως πρόνοια για τη στιγμή που θα γίνουν απόμαχοι της δουλειάς. Το ζήτημα αυτό υπερβαίνει κάθε όριο κοινής πολιτικής λογικής. Η ταξική αντίθεση παίρνει τη μορφή καθολικής ρήξης. Το ζήτημα δεν είναι ποιο από τα αστικά κόμματα καταχράστηκε τα λιγότερα, ούτε ποιο έχει τις λεγόμενες «καλύτερες» προτάσεις. Το ζήτημα είναι η εργατοϋπαλληλική τάξη να θεωρήσει έμπρακτα ως αποκλειστικό της δικαίωμα να διαχειριστεί τα αποθεματικά της. Το ζήτημα είναι να απαιτήσει από την αστική τάξη και το κράτος της να φέρει πίσω τα κλεμμένα.