Οι άθλιες συνθήκες ζωής είναι η πραγματικότητα για εκατομμύρια φτωχών Αϊτινών

Ο έκδηλος ενθουσιασμός των ΗΠΑ ήταν αδύνατο να αποκρυβεί, ειδικά καθώς είχαν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο εκλογικό πραξικόπημα που είχε ως αποτέλεσμα την εκλογή του πρώην τραγουδιστή Μισέλ («Σουίτ Μίκι») Μαρτελί, γνωστού για τις διασυνδέσεις του με τις παραστρατιωτικές ομάδες αλλά και το στρατό της Αϊτής, ανοικτού υποστηρικτή και των δύο πραξικοπημάτων εναντίον του προέδρου Ζαν Μπερτράντ Αριστίντ, τόσο το 1991 όσο και το 2004. Ο ενθουσιασμός ενισχύθηκε από την επιτυχία με την οποία πέρασε τις πρώτες του εξετάσεις ο Μαρτελί. «Η Αϊτή βάδιζε σε λάθος δρόμο εδώ και περίπου 25 χρόνια» δήλωσε σε συνέντευξη που παραχώρησε στο καναδικό δίκτυο CBC στις 7 Απρίλη, εννοώντας ακριβώς την περίοδο που ο λαός της Αϊτής προσπάθησε να σπάσει κάπως το καθεστώς της εξάρτησης.

Κύριος στόχος του είναι η ανοικοδόμηση μετά το σεισμό της 12ης Γενάρη 2010, που έχει καθυστερήσει τραγικά, όπως δήλωσε, διευκρινίζοντας ότι θα πραγματοποιηθεί με την επιβολή φόρου πέντε σεντς σε κάθε τηλεφωνική κλήση, με την πρόσβαση που πλέον θα έχει η Αϊτή στη διεθνή βοήθεια και κυρίως... στις ξένες επενδύσεις, βλέπε μπίζνες των πολυεθνικών. Επίσης τόνισε ότι ευελπιστεί στην άμεση ανασύσταση του στρατού, τις FadH. Δυνάμεις που είχαν διαλυθεί από τον Αριστίντ εξαιτίας των εγκλημάτων τους, των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των συνεχών πραξικοπημάτων. Ταυτόχρονα ο Μαρτελί διακηρύσσει ότι θα δώσει αμνηστία στον πρώην δικτάτορα Ζαν Κλοντ Ντιβαλιέ.

Από την πλευρά της η ύπατη αρμοστής Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ, Κάθριν Αστον, χαρακτήρισε «σημαντικό στάδιο την παρούσα φάση της δημοκρατικής μετάβασης της Αϊτής»... Για να γίνει όμως περισσότερο κατανοητό το στάδιο αυτό της... δημοκρατικής μετάβασης, πρέπει να αποσαφηνιστούν και τα γεγονότα που το συνθέτουν.

Ενόσω ο «εκλεγμένος» πρόεδρος Μαρτελί πραγματοποιούσε την περιοδεία του στις ΗΠΑ, ο επικεφαλής της αντισυνταγματικής εκλογικής επιτροπής (CEP), Πιέρ Τιμπό, με λιτή ανακοίνωση τον ανακήρυξε νικητή του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών που έγιναν στις 20 Μάρτη.

Ως διά μαγείας τα ποσοστά που ανακοίνωσε ο Τιμπό δε διαφοροποιούνται ούτε κατά έναν ψήφο από τα προκαταρκτικά αποτελέσματα: 67,57% για τον Μαρτελί και 31,5% για την αντίπαλό του πρώην πρώτη κυρία και γερουσιαστή Μιρλάντ Μανιγκά, ποσοστό σχεδόν ίδιο με του πρώτου γύρου στις 28/10/10. Το μεγαλύτερο κόμμα «Fanmi Lavalas» του Αριστίντ αποκλείστηκε αμέσως από τις εκλογές, οι καταγγελίες για εκλογές - παρωδία αγνοήθηκαν, ενώ κυριάρχησαν οι απειλές των παραστρατιωτικών του Μαρτελί, ότι αν δεν ψηφιστεί θα υπάρξει εμφύλιος πόλεμος. Κορύφωση αποτέλεσε η επιστροφή του πρώην δικτάτορα Ζαν Κλοντ Ντιβαλιέ και τελικά η άμεση παρέμβαση της ίδιας της Χίλαρι Κλίντον με την επίσκεψή της στην Αϊτή στις 30 Γενάρη 2011 όπου σαν αποτέλεσμα είχε την επίσημη απόσυρση του υποψήφιου του κυβερνώντος μέχρι σήμερα κόμματος ΙΝΙΤΕ, Ζιντ Σελεστίνμ και βάσει των αποτελεσμάτων του πρώτου γύρου, που είχαν ανακοινωθεί, ως δεύτερου επικρατέστερου που θα αντιμετώπιζε την «νικήτρια» Μανιγκά (στον πρώτο γύρο ο Σελεστίν είχε 22,48% και ο Μαρτελί 21,84%). Η συμμετοχή στο δεύτερο γύρο ήταν ακόμη μικρότερη από τον πρώτο γύρο, 22,8%, με πληθώρα παρατυπιών και καταγγελιών, όπως την αυθαίρετη διαγραφή από τους εκλογικούς καταλόγους περίπου 400.000 ψηφοφόρων.

Πρέπει να πούμε ότι η επιλογή του Μαρτελί δεν ήταν απολύτως σαφής εξ αρχής. Καθώς όταν άρχισε να ενορχηστρώνεται το εκλογικό πραξικόπημα - που προσπαθεί να επιβάλλει τη συνέχιση του πραξικοπήματος και της εισβολής ΗΠΑ, Καναδά και Γαλλίας το 2004 - η Μανιγκά, ακόμη και ο Σελεστίν φάνταζαν ως «αξιόπιστες επιλογές» για τους ιμπεριαλιστές.

Ο «κύβος ερρίφθη», πιθανώς, για τον Μαρτελί όταν οι «παραστρατιωτικές δυνάμεις» του, που εδράζουν στο Πέτιονβιλ, την καρδιά της εγχώριας ολιγαρχίας, πέρασαν στην αντεπίθεση αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του πρώτου γύρου. Παραστρατιωτικές δυνάμεις αποφασισμένες να συγκρουστούν με άλλες πολιτικές δυνάμεις αλλά κυρίως με τις λαϊκές δυνάμεις που εξαρχής είχαν αντιδράσει στη δύναμη κατοχής και στις εκλογές, δηλώνοντας ότι «δεν ψηφίζουμε όσο ζούμε σε σκηνές».

Ο σεισμός της 12ης Γενάρη ήταν καταστροφικός και εκτός του θανάτου που προκάλεσε (ίσως και μέχρι 300.000 οι νεκροί ανεπισήμως) αποκάλυψε σχεδόν σε όλες του τις διαστάσεις το έγκλημα που συντελείται στην Αϊτή από το καπιταλιστικό σύστημα και τους ιμπεριαλιστές προστάτες του. Την καταστροφή δεν την προκάλεσε ο σεισμός αλλά η χρόνια καπιταλιστική εκμετάλλευση και η υποβάθμιση του επιπέδου διαβίωσης του λαού. Ενα εκατομμύριο κόσμος εξακολουθεί να διαβιώνει σε πρόχειρους προσφυγικούς καταυλισμούς, σχεδόν 15 μήνες μετά. Οι συνθήκες είναι επικίνδυνες και απάνθρωπες, ενώ οι βιασμοί και οι κακοποιήσεις είναι ενδημικό φαινόμενο. Η οργή παντού και δεδομένη. Το 95% των συντριμμιών του σεισμού εξακολουθούν να στοιχειώνουν το Πορτ ο Πρενς.

Δημόσιο αποχετευτικό σύστημα δεν υφίστατο πριν το σεισμό. Απόρροια του σεισμού ήταν και η κατάρρευση και του περιορισμένου ιδιωτικού δικτύου που υπήρχε. Πλέον φορτηγά συλλέγουν τα λύματα και τα πετούν είτε σε ποτάμια είτε σε μεγάλους ανοικτούς λάκκους. Αυτές οι συνθήκες οδήγησαν στο ξέσπασμα της χολέρας, αρχικά στην κοιλάδα Αρτιμπονίτ στα κεντρικά της χώρας, με το στέλεχος του ιού που μετέφεραν οι Νεπαλέζοι στρατιώτες της «Minustah». Ενας εκ των μεγαλύτερων λάκκων εναπόθεσης λυμάτων είναι στο Τρουτιέρ, μία μικρή κοινότητα βόρεια του Πορτ ο Πρενς, όπου η χολέρα εξακολουθεί να θερίζει, ενώ ούτε στοιχεία πλέον ανακοινώνονται. Από τις 20 Οκτώβρη του 2010, οπότε και καταγράφηκε το πρώτο κρούσμα, επισήμως 4.856 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ περισσότερα από 200.000 είναι τα κρούσματα. Μόλις προχτές νέες εστίες χολέρας εντοπίστηκαν σε αγροτικές περιοχές της Αϊτής, που επιχειρήθηκε να υποβαθμιστούν. Πάντως έκθεση που δημοσιεύτηκε στις 16 Μάρτη στην ιατρική επιθεώρηση «Lancet» διπλασίασε τις εκτιμήσεις του ΟΗΕ για 400.000 κρούσματα αναφέροντας ότι θα καταγραφούν «770.000 κρούσματα και περίπου 11.100 νεκροί μέχρι τέλος του χρόνου»!

Στις 28 Μάρτη τα δύο κύρια συνδικάτα που εκπροσωπούν τους εργαζόμενους στις δημόσιες συγκοινωνίες πραγματοποίησαν 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης για αύξηση της τιμής των καυσίμων (βενζίνη κατά 12%, ντίζελ 26% και κηροζίνη 30% - καύσιμο που χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον για οικιακή χρήση - φωτισμός, μαγείρεμα). Η συμμετοχή ήταν συντριπτική καθώς κυμάνθηκε σε πάνω από 89%.

«Μία λαϊκή εξέγερση είναι προ των πυλών»... «Το πολιτικό κενό που δημιούργησε ο σεισμός, η πολιτική αστάθεια, αλλά και το ενδεχόμενο της επιστροφής Αριστίντ έχουν αυξήσει υπερβολικά τους κινδύνους ξεσπάσματος μιας λαϊκής εξέγερσης καθώς η επιστροφή Αριστίντ θα σημάνει και την έναρξη του αγώνα για την επιστροφή του στην εξουσία» ανέφεραν άκρως απόρρητα έγγραφα του καναδικού υπουργείου Εξωτερικών που έφερε στο φως της δημοσιότητας η «Canadian Press». Το καναδικό ΥΠΕΞ δεν είναι τυχαίος «παίκτης» όσον αφορά την Αϊτή, καθώς πρωτοστάτησε στην «Πρωτοβουλία της Οτάβα το 2003», όπου αξιωματούχοι των ΗΠΑ, της Γαλλίας και του Καναδά ενορχήστρωσαν την εκστρατεία αναταραχής και πρόκλησης χάους ώστε να δικαιολογηθεί η επέμβαση, το πραξικόπημα και η βίαιη εκδίωξη του προέδρου Αριστίντ.

Επίσης, στις 4 Απρίλη κατέφτασαν οι πρώτοι άντρες της Δύναμης Κρούσης «Bon Voizen» - στα κρεολικά σημαίνει καλός γείτονας - που συνιστούν μέρος της «Ανθρωπιστικής Αποστολής Νέοι Ορίζοντες 2011», όπως ανέφερε ανακοίνωση της αμερικανικής πρεσβείας, που πρόσθετε ότι «αυτοί οι ανθρωπιστικοί στρατιώτες... θα αναπτυχθούν στο Σιτέ Σολέιγ και στο Σεντ Μαρκ για να κάνουν τις επιμελητειακές προετοιμασίες πριν πάνε στη βάση τους στο Μαντρίν, στην επαρχία Αρτιμπονίτ». Στο Σιτέ Σολέιγ, τη μεγαλύτερη παραγκούπολη και μεγαλύτερη εστία των δυνάμεων του «Lavalas» και του Αριστίντ και το λιμάνι Σεντ Μαρκ, που πρόσφατα έγινε το επίκεντρο μεγάλων διαδηλώσεων. Συνεπώς, η επιλογή Μαρτελί εντάσσεται ακριβώς σε αυτό το ευρύτερο σχέδιο: Αντιμετώπισης της λαϊκής οργής που γιγαντώνεται και ενδεχομένως να απειλήσει τα συμφέροντά της ντόπιας πλουτοκρατίας και των ιμπεριαλιστών.