φωτο

Πέρασαν 12 χρόνια που έφυγε ο σύντροφός μου στη ζωή, ΗΛΙΑΣ ΧΩΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης.

Στη μνήμη του, προσφέρω στο ΚΚΕ 50 ευρώ, μέσω της ΚΟΒ Κέντρου Νέας Σμύρνης.

Η σύζυγος

Μαίρη

***

φωτό

Εφυγε από τη ζωή ο αγαπητός φίλος και συναγωνιστής ΝΙΚΟΣ ΦΩΚΑΣ, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, Μακρονησιώτης και Πρόεδρος του παραρτήματος Αργοστολίου της ΠΕΑΕΑ. Πέθανε στις 18.4.2011 και η πολιτική κηδεία του έγινε στις 20 Απριλίου, στο νεκροταφείο Αργοστολίου στο Δράπανο. Την τελετή της ταφής τίμησαν με την παρουσία τους και είπαν το τελευταίο αντίο πολλοί φίλοι και συναγωνιστές καθώς και πλήθος κόσμου από την κοινωνία του Αργοστολίου. Εκφράζω τα συλλυπητήριά μου, τη συμπάθεια και συμπαράστασή μου, στη συντρόφισσά του Ουρανία, στα παιδιά του Γεράσιμο και Λευτέρη, καθώς και στον αγαπητό αδελφό του Διονύση.

Προσφέρω, στη μνήμη του, 50 ευρώ στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης» που ήταν ο καθημερινός του σύντροφος.

Γερολυμάτος Διονύσης, Αργοστόλι.

***

φωτό 3

Ο Μπεράτης Αλέκος, από το Φύλλο Καρδίτσας, πρόσφερε στη ΝΕ Καρδίτσας του ΚΚΕ 50 ευρώ, στη μνήμη του πατέρα του ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΕΡΑΤΗ και των δύο αδελφών του, ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ και ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΜΠΕΡΑΤΗ.

Ο Γιάννης Μπεράτης πέθανε το 1952 από ανίατη αρρώστια, που επιδεινώθηκε από το χαμό των δύο παιδιών του, Ευάγγελου και Μιλτιάδη, οι οποίοι έπεσαν ηρωικά για τα ιδανικά της πατρίδας. Ο Ευάγγελος εκτελέστηκε από τους παρακρατικούς του χωριού, το Μάη του 1945, επειδή ήταν στην Εθνική Πολιτοφυλακή Καρδίτσας. Ενώ ο Μιλτιάδης σκοτώθηκε στο ΔΣΕ το 1949.

***

Στη μνήμη των αδελφών μου που πήραν μέρος στον εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα, ως μαχητές του ΕΛΑΣ, και στο ΔΣΕ: ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, ΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΗΡΑΚΛΗ και ΘΑΝΑΣΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ από το Γερακάρι Καλαμπάκας προσφέρω 20 ευρώ στο «Ριζοσπάστη».

Η αδελφή τους Αφροδίτη Παπαγιάννη - Νταή.

***

ΦΩΤ.

Πέρασε ένας χρόνος από τότε που «έφυγε» ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ ΖΥΓΟΥΡΗΣ ΚΩΣΤΑΣ («Παπαφλέσσας»). Το Δεκέμβρη του 1942 εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και στη συνέχεια στη φρουρά του Πρωτοκαπενάνιου Αρη Βελουχιώτη. Εμεινε πιστός στο Κόμμα και στις αρχές του ως το τέλος της ζωής του. Δημιούργησε - παρά το κυνηγητό του από το μετεμφυλιακό κράτος - μια ευτυχισμένη οικογένεια, αποκτώντας 3 παιδιά με τη σύζυγό του Κωνσταντία.

Η οικογένειά του, τιμώντας τη μνήμη του, προσφέρει στο ΚΚΕ 50 ευρώ και 50 ευρώ στο Παράρτημα Λαμίας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ.

***

φωτο

Στις 5 Ιούνη συμπληρώνονται 6 μήνες από τότε που έφυγε από κοντά μας ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΩΗΣ. Γεννήθηκε το 1924 στο Ροδοτόπι Ιωαννίνων. Οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και στο ΕΑΜ το 1942 και μετά από ένα χρόνο έγινε μέλος του ΚΚΕ. Σύνδεσμος του ΕΛΑΣ στην Ηπειρο. Του αρνήθηκαν την ταυτότητα μετά τη Βάρκιζα και το 1947 εντάχθηκε στο ΔΣΕ παίρνοντας μέρος στη μάχη της Κόνιτσας και στο Γράμμο και, το 1948, στη Μουργκάνα ως σαμποτέρ. Στη Μουργκάνα τραυματίστηκε και μετά τον ελιγμό πέρασε στα Ζαγοροχώρια Ιωαννίνων. Ξανά περνάει στο Γράμμο και το 1949 γίνεται πολιτικός επίτροπος και ελεύθερος σκοπευτής στα Ζαγοροχώρια. Το Νοέμβρη του 1949 περνάει στην Αλβανία. Στέλνεται στην Πολωνία και μετά από 6 μήνες μπαίνει παράνομα στην Ελλάδα σε αποστολή που προδόθηκε με αποτέλεσμα να γυρίσει στην Αλβανία. Εκανε 2 χρόνια στη Ρουμανία σε κομματική σχολή και γύρισε στην Πολωνία όπου διατέλεσε πρόεδρος στο συνεταιρισμό «ΝΕΑ ΖΩΗ». Το 1978 ήρθε με άδεια στην Ελλάδα και πέρασε στρατοδικείο, επειδή δεν είχε παρουσιαστεί στο στρατό το 1947... Το 1979 επαναπατρίζεται με την οικογένειά του στην Ελλάδα. Διατέλεσε πρόεδρος της κοινότητας Ροδοτοπίου για 4 χρόνια, πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ Ιωαννίνων και στο Κεντρικό της Συμβούλιο, πρόεδρος των Πολιτικών Προσφύγων Ιωαννίνων. Ηταν μέλος της ΝΕ Ιωαννίνων του ΚΚΕ.

Στη μνήμη του, η γυναίκα του, Αντιγόνη Ζώη, τα παιδιά και τα εγγόνια του, προσφέρουν 130 ευρώ στο ΚΚΕ και στο «Ρ».

***

Εφυγε, ξαφνικά, από τη ζωή στα 40 του χρόνια ο ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΥΤΖΗΣ, γιος του Κυριάκου και της Ματούλας Αυτζή, αγωνιστών του ηρωικού ΔΣΕ και αργότερα πολιτικών προσφύγων στη Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας, απ' όπου επαναπατρίστηκαν και εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Αθήνα. Δυστυχώς ΘΟΔΩΡΗ μου δεν μπόρεσα να σε αποχαιρετήσω, γιατί ήμουν μακριά σου. Στη μνήμη σου, αντί για στεφάνι, προσφέρω 50 ευρώ στο τιμημένο ΚΚΕ, μέσω ΚΟ Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνας.

Σταύρος Πολίτης

***

φωτο 2

Στη μνήμη των αξέχαστων συντρόφων μας ΘΩΜΑ ΜΠΑΤΖΙΟΛΑ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, μελών του ΚΚΕ έως το τέλος της ζωής τους, προσφέρουμε 50 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟ Ν. Ιωνίας Μαγνησίας.

Η σύζυγος Σταυρούλα Μπατζιόλα, η κόρη Αρετή και τα εγγόνια.

Η σύζυγος Αρετή Παπαδοπούλου και τα παιδιά του.

***

φωτο

Στις 6 Μαΐου του 2011 έφυγε από τη ζωή μας ο αγαπημένος και αξέχαστος σύζυγος, πατέρας και παππούς, ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΤΟΡΛΑΧΙΔΗΣ. Γεννημένος το 1925 στο Νέο Καύκασο Φλώρινας, έμεινε πιστός στα ιδανικά του ΚΚΕ μέχρι τέλους της πολυτάραχης ζωής του.

Στην μνήμη του, η γυναίκα του Ελένη, και τα παιδιά του, Κώστας και Γιώργος, προσφέρουν 100 ευρώ για την οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ.

Οικογένεια Τορλαχίδη

***

φωτο

Στην άσβεστη μνήμη του πατέρα μας ΖΟΡΜΠΑ ΑΣΤΕΡΙΟΥ από το Παλιούρι Χαλκιδικής, που εκτελέστηκε στις 6 Μάη 1948 στις φυλακές της Αίγινας, προσφέρουμε 50 ευρώ στην ΚΟΘ.

Η κόρη του Μάγδα Ζορμπά - Μητρογώγου και τα δυο παιδιά της

***

φωτο

Στις 6 Μάη συμπληρώθηκαν 17 χρόνια από το θάνατο του ΓΙΑΝΝΗ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ, μέλους του ΚΚΕ από το 1943, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και μαχητή του ΔΣΕ. Γεννήθηκε στο Περιβόλι Δομοκού το 1921. Αντάρτης του ΕΛΑΣ, πολέμησε για την απελευθέρωση της πατρίδας και στον εμφύλιο ήταν μαχητής του ΔΣΕ στα Κερδύλλια Σερρών. Εζησε πολιτικός πρόσφυγας στη Βουλγαρία, από το φθινόπωρο του 1949 έως το 1982 που επέστρεψε στην πατρίδα. Συνέχισε τους αγώνες του ως μέλος της ΚΟ Παύλου Μελά Πολίχνης.

Στη μνήμη του προσφέρουμε 100 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟ Πολίχνης.

Η γυναίκα του Δέσποινα, τα παιδιά του Βασιλική, Κώστας, Αλίτσια, τα εγγόνια του, Γιάννης και Δέσποινα

***

φωτο

Στη μνήμη της αγαπημένης μας συντρόφισσας ΜΑΓΔΑΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗ, που έφυγε πρόωρα από κοντά μας χτυπημένη από την επάρατη νόσο, αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό στο Κόμμα που τόσο αγάπησε και στάθηκε πιστή μέχρι την τελευταία της πνοή, οι σύντροφοί της από την ΚΟΒ Προσφυγικών Πάτρας πρόσφεραν, αντί για στεφάνι, στο Κόμμα μας το τιμημένο ΚΚΕ, 360 ευρώ.

Η συντρόφισσα ΜΑΓΔΑ ήταν από τις πρώτες βιομηχανικές εργάτριες που εντάχθηκαν στο Κόμμα μετά τη μεταπολίτευση.

***

Στη μνήμη του συντρόφου και αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ (ΒΑΚΗ) ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, το Παράρτημα της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Αμαρουσίου προσφέρει στο ΚΚΕ 50 ευρώ μέσω ΚΟΒ Μαρουσιού.

***

φωτό

Στη μνήμη των γονιών μας, ΜΑΝΩΛΗ και ΑΡΙΣΤΕΑΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ, ΓΙΑΝΝΗ και ΕΛΕΝΗΣ ΚΑΛΥΚΑΚΗ και του αδερφού μας, ΜΑΝΟΥΣΟΥ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ, προσφέρουμε στο ΚΚΕ 100 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Κεντρικής Υπαίθρου Ν. Ηρακλείου. Πέρασαν 12 χρόνια που έφυγε από κοντά μας ο πατέρας μου Μανώλης Σφακιανάκης. Στάθηκε όρθιος και πιστός στις ιδέες και τα ιδανικά του ΚΚΕ και ούτε μπροστά σε εικονικές εκτελέσεις κατόρθωσαν να του πάρουν «δήλωση μετάνοιας». Η στάση ζωής όλων θα είναι για μας φάρος και οδηγός στην πάλη για καλύτερη ζωή, στην πάλη για τη λαϊκή εξουσία.

Τα παιδιά τους, Μαρία και Νίκος Καλυκάκης.

***

φωτο

Στη μνήμη της πολυαγαπημένης μας συζύγου και αδελφής ΕΛΕΝΗΣ ΚΡΥΣΙΛΑ προσφέρουμε στο ΚΚΕ 200 ευρώ.

Αντώνης - Τούλα

***

φωτο

Στις 4 Δεκέμβρη 2010 έφυγε από τη ζωή ο αγαπημένος μας σύζυγος και πατέρας, ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΟΥΡΟΥΝΤΗΣ. Με τη συμπλήρωση 6 μηνών από τον άδικο χαμό του, στη μνήμη του, προσφέρουμε, μέσω ΚΟΒ ΕΑΒ, στο ΚΚΕ, το κόμμα που τίμησε με τη δράση του όλη του τη ζωή, 200 ευρώ.

Η συζυγός του, Μαίρη, και η κόρη του, Ρούλα.

***

φωτο

Στη μνήμη ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΖΗ ΛΑΜΠΡΟΥ που έφυγε πρόσφατα η οικογένειά του προσφέρει 200 ευρώ, ο σ. Παναγιώτης Λαδόπουλος 30 ευρώ και η ΚΟΒ Σορωνής 50 ευρώ ως οικονομική ενίσχυση στο ΚΚΕ, μέσω ΝΕ Νότιας Δωδεκανήσου.

***

φωτό

Είμαστε από το Περιστέρι της Υπάτης. Κομματικά μέλη από το 1942. Το αγαπήσαμε, δουλέψαμε με πίστη και αγάπη για τον άνθρωπο, ενάντια στον κατακτητή. Μετά την Κατοχή άρχισαν οι παρακρατικές ομάδες, κυνηγητό, φυλακές, φάλαγγες και διάφορα βασανιστήρια. Μετά από όλα αυτά βρεθήκαμε στο βουνό, στον ΔΣΕ. Ο ΚΩΣΤΑΣ (ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΣ), μοναχογιός. Η δική μου οικογένεια αριστερή, 5 αδέρφια στο βουνό. Οι δύο αδερφές μου ΚΟΥΛΑ και ΕΛΕΝΗ σκοτώθηκαν. Με τον Κώστα τυχαία συναντήθηκαν τα τμήματά μας και μου λέει, αν ζήσουμε από τον πόλεμο θα παντρευτούμε. Οταν ήμουν σοβαρά κατάκοιτη στη φυλακή του έγραψα να φτιάξει τη ζωή του. Μου απάντησε, θα σε περιμένω όσο άρρωστη και να είσαι, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Αυτό δεν το γράφω από εγωισμό αλλά για το χαρακτήρα του, να κρατήσει το λόγο του. Δε θα τον ξεχάσω όσο ζω, για την αγάπη και αλληλοκατανόηση ανάμεσά μας.

Στην μνήμη του προσφέρω 500 ευρώ στο Κόμμα, που τόσο αγάπησε ως το τέλος της ζωής του, μέσω της ΚΟΒ Ριζούπολης Λαμπρινής.

Η συντρόφισσά του, Ηλίτσα Κοκκινοπούλου.

***

φωτο

O ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΥΩΤΗΣ γεννήθηκε στο χωριό Φαλάνη Λάρισας το 1921, από αγροτική ευκατάστατη οικογένεια. Από μικρός κατατάχτηκε και πολέμησε τον κατακτητή από τις γραμμές του ΕΛΑΣ στις δύσκολες μάχες που έγιναν στο θεσσαλικό κάμπο και στις γύρω περιοχές. Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας υπέστη διώξεις από το μεταβαρκιζιανό καθεστώς και το 1947 κατατάχτηκε στο ΔΣΕ. Στην πολιτική προσφυγιά συνέχισε στην πρώτη γραμμή στην ΚΟ Τασκένδης. Με τον επαναπατρισμό του, οικογενειακώς, έζησε στη Φαλάνη, συνεχίζοντας τον αγώνα από τις γραμμές του ΚΚΕ μέχρι τις τελευταίες στιγμές της ζωής του. Πέθανε στις 17-7-2001.

Στη μνήμη του, καθώς και στη μνήμη των αδελφών και κουνιάδων μου, αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΥΩΤΗ, ΕΛΕΝΗΣ ΚΑΡΥΩΤΗ, ΑΛΙΚΗΣ ΚΑΡΥΩΤΗ, ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ, ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΜΑΝΤΖΙΑΡΗ, ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΝΤΖΙΑΡΗ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΑΝΤΖΙΑΡΗ πρόσφερα 200 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω της ΝΕ Λάρισας του Κόμματος και 20 ευρώ στο Παράρτημα Λάρισας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Δήμητρα Καρυώτη

***

φωτο

Στις 4 Μάη 2011 έφυγε ξαφνικά από κοντά μας ο αγαπημένος μας σύζυγος, πατέρας και παππούς ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΤΖΙΟΣ, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ. Γεννήθηκε στην Αετομηλίτσα Κόνιτσας Ιωαννίνων το 1927. Στα 16 χρόνια, το 1943 οργανώνεται στην ΕΠΟΝ. Το 1947, ο Κώστας Καράτζιος, εντάσσεται στο ΔΣΕ, στο Γράμμο - Βίτσι. Στη μάχη της Φλώρινας τραυματίζεται. Ομως, σύντομα, επιστρέφει στις μάχες του Γράμμου, όπου και τραυματίζεται δεύτερη φορά. Στο ΔΣΕ ήταν Ανθυπολοχαγός. Μέλος του Κόμματος γίνεται το 1947. Εζησε πολιτικός πρόσφυγας στη Τασκένδη, όπου παντρεύτηκε τη σ. Μαρία και απέκτησαν 4 παιδιά. Το 1962 τελειώνει το Ινστιτούτο Κτηνιατρικής Σχολής. Επαναπατρίζεται το 1976 οικογενειακώς και μένει στη Λάρισα. Εντάσσεται στην οργάνωση της πόλης του Κόμματος και από τότε μέχρι το θάνατό του συνέχισε να αγωνίζεται μέσα από τις γραμμές του.

Στη μνήμη του η σύζυγος, τα παιδιά και τα εγγόνια του προσφέρουν στο ΚΚΕ 50 ευρώ μέσω ΚΟΒ Κέντρου.