Ενα από τα ανοίγματα της σκακιστικής θεωρίας, που έχουν πολύ αναλυθεί και που είναι επίσης πολύ επικίνδυνο λόγω των πολλών συνεχειών, επιθέσεων και αντεπιθέσεων που έχουν και οι δύο πλευρές.

Η ανάλυση των πρώτων κινήσεων του ανοίγματος της «Ισπανικής» φτάνει σε μεγάλο βάθος, όχι μόνο στις κύριες γραμμές δράσης των λευκών και των μαύρων, αλλά και στις υποβαριάντες. Παρ' όλα αυτά όμως, συχνά το άνοιγμα αυτό έχει να παρουσιάσει κάτι καινούριο, δίνει τις δυνατότητες νίκης στα λευκά, όσο και στα μαύρα και καταφέρνει συχνά να δημιουργεί επιθέσεις και αντεπιθέσεις μέσα στη σκακιέρα, που χρειάζονται μεγάλη προσοχή στην αντιμετώπισή τους.

Οι περισσότερες παρτίδες της «Ισπανικής», λόγω των μεγάλων αναλύσεων που υπάρχουν, ολοκληρώνονται σε μεγάλο αριθμό κινήσεων. Γι' αυτό όταν παρουσιάζεται μια μινιατούρα αυτού του ανοίγματος, χρειάζεται, από αυτόν που τον ενδιαφέρει, να το μελετήσει από κοντά και να ψάξει να βρει σε ποιο σημείο ο ένας ή ο άλλος αντίπαλος έκανε τη μικρή ανακρίβεια, που του στοίχισε τη σύντομη ήττα. Η παρτίδα που ακολουθεί, αξίζει να προσεχτεί ιδιαίτερα γιατί παρουσιάζει ένα ζωντανό παιχνίδι με εναλλασσόμενες επιθέσεις και αντεπιθέσεις, που το παραμικρό λάθος θα είναι μοιραίο για τη μία ή την άλλη πλευρά.

1. ε4 ε5 2. Ιζ3 Ιγ6 3. Αβ5 α6 4. Αα4 Ιζ6 5. 0-0 δ6 6. γ3 Αδ7 7. Πε1 Αε7 8. α3 0-0 9. θ3 Βγ8 10. δ4 εδ4 11. γδ4 δ5 12. Ιγ3 δε4 13. δ5 Πδ8; Φαινομενικά καλή η τελευταία κίνηση του μαύρου, στην πραγματικότητα όμως, πρόκειται για σοβαρό λάθος, (προσπαθήστε, πριν διαβάσετε τις παρακάτω γραμμές, να βρείτε μόνοι σας τη συνέχεια) με καταστροφικές συνέπειες για τα μαύρα, τα οποία δεν υπολόγισαν τη δύναμη του πιονιού «δ5». Η παρτίδα συνεχίστηκε με (βλέπε διάγραμμα κειμένου) 14. δγ6 Αθ3 15. γβ7! Βη5 16. Ιθ4 ΒΧΙ. 17. βΧα8=Β ΠΧΒ 18. η3, υποχρεωτική αλλαγή βασιλισσών και λόγω υλικού 1-0!