Ευκαιρία ζητούσε η κυβέρνηση Κάμερον για την κλιμάκωση του αυταρχισμού

Η σπίθα που άναψε την πυρκαγιά ήταν η δολοφονία του 29χρονου Μαρκ Ντάγκαν, πατέρα 4 παιδιών, έγχρωμου και υπό παρακολούθηση από τις ειδικές μονάδες της αστυνομίας, στο πλαίσιο της επιχείρησης «Τρίαινα» ενάντια στις ένοπλες συμμορίες. Η επίσημη εκδοχή της αστυνομίας ήταν αρχικά ότι ο Ντάγκαν σκοτώθηκε την Πέμπτη 4 Αυγούστου, σε ανταλλαγή πυρών με την αστυνομία στο Τότεναμ και αφού πρώτος πυροβόλησε εναντίον των αστυνομικών, όπου ο ένας που δέχτηκε τα πυρά «σώθηκε από θαύμα». Ωστόσο, η προκαταρκτική βαλλιστική έκθεση κατέδειξε ότι η σφαίρα που υποτίθεται πως έριξε ο «γνωστός γκάγκστερ» Ντάγκαν εναντίον αστυνομικού, και «σταμάτησε» στον ασύρματό του, είναι ίδιου τύπου και διαμετρήματος με αυτές που χρησιμοποιούν στα υποπολυβόλα MP5 τους τα μέλη μιας βαριά οπλισμένης, επίλεκτης δύναμης της βρετανικής αστυνομίας, γνωστής ως CO19.

Αναλόγως, κατέπεσε και η επίσημη εκδοχή των αρχών για την έναρξη των επεισοδίων το Σάββατο το βράδυ, κατά τη διάρκεια ειρηνικής διαδήλωσης εκατοντάδων κατοίκων στο αστυνομικό τμήμα Τότεναμ Κορτ Ρόουντ, ότι «ξαφνικά νεαροί επιτέθηκαν εναντίον του τμήματος πυρπολώντας αστυνομικά οχήματα». Βίντεο που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο και μεταδόθηκε από τα βρετανικά τηλεοπτικά δίκτυα επιβεβαίωσε τις αρχικές καταγγελίες των κατοίκων περί αναίτιου, απρόκλητου και εξαιρετικά βάναυσου ξυλοδαρμού μιας έφηβης από αρκετούς αστυνομικούς.

Οι ταραχές στο Τότεναμ γρήγορα εξαπλώθηκαν στο νότιο, βόρειο και ανατολικό Λονδίνο, σε συνοικίες προαιώνια εργατικές και τα τελευταία χρόνια υποβαθμισμένες και «γκέτο ανομίας και εγκλήματος». Στο χορό μπήκαν και διάφορες ακροδεξιές και ρατσιστικές ομάδές, μεταξύ αυτών και η English Defence League, «που μεθυσμένοι και κατά ομάδες κυνηγούν νέους (σημ. προφανώς μετανάστες) σε διάφορες συνοικίες», όπως ανέφερε η εφημερίδα «Γκάρντιαν».

Μετά από 4 μερόνυχτα, ο απολογισμός είναι πέντε νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες και πάνω από 1.500 συλλήψεις. Τα δικαστήρια στο Λονδίνο, στο Μάνστεστερ στο Μπέρμιγχαμ και στο Σόλιχαλ εργάζονται νυχθημερόν και με συνοπτικές διαδικασίες, ώστε «να απονείμουν δικαιοσύνη» και το κυριότερο να αποσυμφορηθούν τα αστυνομικά κελιά που έχουν «κορεστεί». Η πλειοψηφία των συλληφθέντων και στους οποίους έχουν αποδοθεί ήδη κατηγορίες είναι κάτω των 18 ετών, με το μικρότερο σε ηλικία κατηγορούμενο να είναι μόλις 11 ετών. Αλλες χαρακτηριστικές περιπτώσεις «κακοποιών» που κάθισαν στο εδώλιο: Ενας μάγειρας σε βιολογικό εστιατόριο 43 ετών και ο 47χρονος αδελφός του, που κατηγορούνται ότι έκλεψαν την πινακίδα ενός φαστ φουντ από το Κλάπαμ του νότιου Λονδίνου. Ενας άνδρας που πρόκειται να καταταγεί στο στρατό, ένας οδηγός ανυψωτικού μηχανήματος και ένας γραφίστας, όλοι με λευκό ποινικό μητρώο, σύμφωνα με την εφημερίδα «The Times».

Αυτοί είναι δείγματα από τους «άρρωστους θύλακες» της κοινωνίας για τους οποίους έκανε λόγο ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, που εξαναγκάστηκε ...να διακόψει τις διακοπές του και να επιστρέψει για να «θέσει τέρμα στο χάος και την καταστροφή».

Στη Βρετανία η ταξική διαίρεση υπήρξε ανέκαθεν ιδιαίτερα έντονη και ανεξάρτητη από τους μετανάστες, ώστε οι «γκετοποιημένοι» δεν είναι ορατά γκετοποιημένοι, όπως στην περίπτωση της Γαλλίας, καθώς είναι «ενταγμένοι» σε «ζώνες» - π.χ. το Τότεναμ είναι συνοικία του εύπορου δήμου Χάρινγκέιτ - μέσω επιδομάτων, στεγαστικών προγραμμάτων κ.λπ. Με τον τρόπο αυτό και τη συνέργεια των αστικών ΜΜΕ - οι διαστάσεις της συνέργειας με την πολιτική εξουσία προκάλεσαν σοκ με την αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών στο οποίο πρωτοστατούσε ο όμιλος Μέρντοχ - οι πληθυσμοί των «προαστίων» μοιάζουν και παρουσιάζονται εκτενέστατα ως «άρρωστοι», «απόβλητοι», «λούμπεν», «αλήτες» κ.λπ.

Οι φετινές ταραχές, όπως και σχεδόν όσες προηγήθηκαν εδώ και δεκαετίες, εντοπίζονται κατά κύριο λόγο στις εργατικές συνοικίες του Λονδίνου, που μαστίζονται από την ανεργία, τη φτώχεια και την έλλειψη στέγασης σε ένα «πανάκριβο» Λονδίνο. Το Τότεναμ, όπου πρωτοξέσπασαν οι ταραχές, μπορεί να μην κατέχει τα πρωτεία στην ανεργία στο Μητροπολιτικό Λονδίνο, όπως ισχυρίστηκε ο «επιτυχημένος έγχρωμος» βουλευτής των Εργατικών Ντέιβιντ Λαμί, ωστόσο έχει διπλάσιους σχεδόν δείκτες από τον εθνικό μέσο όρο.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι ταραχές σημειώθηκαν στα ίδια «καυτά και προβληματικά σημεία», όπως, π.χ., την περίοδο 1981 έως 1985, στην κορύφωση της θητείας της Μάργκαρετ Θάτσερ. Και τότε σε Μπρίξτον και νότιο Λονδίνο, Μάντσεστερ, Λίβερπουλ, Λιντς, η καρδιά της «βαριάς βιομηχανίας» που αποσαθρωνόταν σταδιακά.

Η πραγματική αιτία των ταραχών, όπως ακριβώς και στο παρελθόν, είναι η ανεργία, η ανισότητα, η σύνθλιψη εισοδημάτων και δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά και η αστυνομική βία. Παρά το γεγονός ότι η αστυνομία «εμφανίζεται ανίσχυρη έναντι των κακοποιών» - δεδομένης και της κρίσης που έχει ξεσπάσει με το σκάνδαλο των υποκλοπών, καθώς η ηγεσία της «συνεργαζόταν» με τον όμιλο Μέρντοχ - μέχρι σήμερα δεν είχε κανένα πρόβλημα να καταστείλει εν τη γενέσει τους τις πρόσφατες κινητοποιήσεις των φοιτητών. Να χρησιμοποιεί τη μέθοδο kettling - διά της βίας κλοιό γύρω από τους διαδηλωτές - και η οποία κρίθηκε παράνομη πρόσφατα από το βρετανικό δικαστήριο. Ούτε είχε κανένα πρόβλημα για τους εκατοντάδες «θανάτους υπό κράτηση»: 333 από το 1998 έως το 2010 σύμφωνα με την Ανεξάρτητη Επιτροπή Καταγγελιών της Αστυνομίας (IPCC) ή πάνω από 1.000 την τελευταία δεκαετία σύμφωνα με την οργάνωση «Inquest». Μεταξύ αυτών, ο Βραζιλιάνος υδραυλικός Ζαν Τσαρλς ντε Μενέσες, τον Ιούλιο του 2005, που εκτελέστηκε εν ψυχρώ αφού θεωρήθηκε «τρομοκράτης» και ο εφημεριδοπώλης Ιαν Τόμλισον, κατά τις διαδηλώσεις ενάντια στη Σύνοδο της G20 το 2009. Ποτέ κανείς αστυνομικός δε διώχθηκε για κανένα θάνατο...

Ετσι ο πόλεμος μέσω των δρακόντειων μέτρων λιτότητας και αποψίλωσης δικαιωμάτων και των υπολειμμάτων του κράτους Πρόνοιας, που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση Συνασπισμού των Τόρις και των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, θα κλιμακωθεί με αφορμή τις ταραχές.

Θα κλιμακωθεί, μάλιστα, με έναν τρόπο που προκαλεί «σοκ και δέος». Κλιμάκωση μέσω της στρατιωτικοποίησης της κοινωνίας.

«Η αντεπίθεση έχει πραγματικά ξεκινήσει. Θα πληρώσετε για ό,τι κάνατε», δήλωσε ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον ενώπιον της Βουλής των Κοινοτήτων κατά την έκτακτη συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη με αποκλειστικό θέμα την αντιμετώπιση των ταραχών.

Ετσι ο Βρετανός πρωθυπουργός με ένα αυταρχικό παραλήρημα ανακοίνωσε ότι οποιαδήποτε μελλοντική εξέγερση ή ταραχές θα αντιμετωπιστούν με στρατιωτικούς όρους, αφού ήδη σχεδιάζεται ο στρατός να αναλάβει δράση, με πρόσχημα την αποδέσμευση αστυνομικού προσωπικού, το οποίο θα ριχτεί πάνω στους «κακοποιούς» σήμερα, «εγκληματικά στοιχεία» όπως τους χαρακτήρισε, αύριο σε «κανονικούς» διαδηλωτές.

«Είναι ευθύνη της κυβέρνησης να διασφαλίζει ότι κάθε μελλοντικό ενδεχόμενο εξετάζεται, συμπεριλαμβανομένης της περίπτωσης να υπάρχουν καθήκοντα που θα μπορούσε να αναλάβει ο στρατός, απελευθερώνοντας περισσότερους αστυνομικούς για την πρώτη γραμμή». Κανονική πολεμική προετοιμασία... Προχώρησε, δε, και ένα βήμα ακόμη δηλώνοντας ότι εξετάζονται τρόποι να διακοπεί η αποστολή μηνυμάτων μέσω ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook και το Twitter. Πρόκειται για ακριβώς τους ίδιους ιστότοπους που εξήρε προχθές για το ρόλο που διαδραμάτισαν να συντονίσουν χιλιάδες Βρετανούς νέους που βγήκαν να καθαρίσουν την πόλη...

Ο αυταρχικός κατήφορος δεν έχει τελειωμό. Παρά το γεγονός ότι οι ταραχές έχουν κοπάσει, το Λονδίνο και άλλες πόλεις παραμένουν υπό πολιορκία, ενώ η αστυνομία ζητά από τους κατατρομοκρατημένους πολίτες να μετατραπούν σε καταδότες και χαφιέδες: Η αστυνομία του Μπέρμιγχαμ ζητά τη «βοήθεια» των πολιτών για να «εντοπίσει τους ταραξίες των τελευταίων ημερών», προβάλλοντας φωτογραφίες τους σε μια γιγαντοοθόνη εγκατεστημένη πάνω σ' ένα φορτηγάκι που οργώνει τους δρόμους της πόλης. Φωτογραφίες που συγκέντρωσε η αστυνομία χάρη στις κάμερες επιτήρησης και οι οποίες έχουν ήδη δημοσιευτεί από τα ΜΜΕ και από το διαδικτυακό ιστότοπο της βρετανικής αστυνομίας. Το γεγονός προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις, τις οποίες εννοείται ότι απέρριψε κατηγορηματικά ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, κάνοντας λόγο για «ψευτοανησυχίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα».