Βασισμένη στις επεξεργασίες των τραπεζιτών και των μεγαλοεπιχειρηματιών του τουρισμού, αλλά και με «δάνεια» από τις σχετικές «προτάσεις» του ΣΕΒ, είναι η «στρατηγική» της κυβέρνησης για τον τουρισμό 2011 - 2021, που παρουσιάστηκε χτες στη διοίκηση του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), από τον υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού Π. Γερουλάνο.

Ο ίδιος ο υπουργός παραδέχτηκε ότι οι κυβερνητικές επεξεργασίες βασίστηκαν, εκτός από το διάλογο με τους εμπλεκόμενους φορείς, στη μελέτη του ΣΕΤΕ «Ελληνικός Τουρισμός 2020: Πρόταση για το νέο αναπτυξιακό μοντέλο». Μια μελέτη που θέτει τις αξιώσεις του μεγάλου τουριστικού κεφαλαίου για μεγαλύτερα κέρδη και εγγυημένα με την ταυτόχρονη υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων του κλάδου και τον ουσιαστικό αποκλεισμό των εργαζομένων γενικότερα από το δικαίωμα στην αναψυχή και τις διακοπές.

Υπό αυτήν την έννοια, μόνο περιπαιχτική μοιάζει η επισήμανση στην κοινή (!) ανακοίνωση υπουργείου - ΣΕΤΕ ότι «τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του ΣΕΤΕ συμφώνησαν στις βασικές αρχές και δεσμεύθηκαν να συνδράμουν στην εξειδίκευσή του, υποβάλλοντας προτάσεις σχετικά με τις προτεραιότητες που πρέπει να υπάρξουν». Συμφώνησαν να υλοποιηθούν οι απαιτήσεις τους και σε μια τουριστική ανάπτυξη που βασίζεται σε δύο άξονες: Την προσέλκυση επενδύσεων και την ανάπτυξη των αγορών. Και για να γίνει αυτό, η κυβέρνηση επιστρατεύει το γνωστό «οπλοστάσιο» ρυθμίσεων και διευκολύνσεων υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, που μειώνουν δραστικά τα δημόσια έσοδα από τις επιχειρηματικές δραστηριότητες και «σαρώνουν» όρους και προϋποθέσεις.

Η «στρατηγική» προβλέπει: «Σταθερό επενδυτικό και φορολογικό πλαίσιο για τις επιχειρήσεις του τουρισμού», που σημαίνει εγγυημένες ενισχύσεις και φοροαπαλλαγές. «Διαρκή απλοποίηση της γραφειοκρατίας (έκδοση και επανέκδοση αδειών, διαδικασίες fast track, διαδικασίες θεώρησης)», που σημαίνει πλήρη ασυδοσία για το τουριστικό κεφάλαιο. «Αυστηρή τήρηση των κανόνων εργασίας και καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας», που σημαίνει αυστηρή εφαρμογή των αντεργατικών ρυθμίσεων που λαμβάνονται και θα ληφθούν. «Δημιουργία σύγχρονων και ανταγωνιστικών δομών τουριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης», για την προσφορά φτηνού και καλά εκπαιδευμένου προσωπικού, χωρίς κόστος για τις επιχειρήσεις. «Προώθηση και στήριξη επενδύσεων που στοχεύουν στην αναβάθμιση της ποιότητας και της διεύρυνσης των παρεχομένων υπηρεσιών (ΕΣΠΑ)», ώστε να πάρουν και οι μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού το μερίδιό τους από τη λεηλασία του δημόσιου χρήματος.

Ο οικονομικός στόχος της κυβέρνησης, είναι, έως το 2021:

• «Η Ελλάδα να συγκαταλέγεται μέσα στους 10 πρώτους τουριστικούς προορισμούς στον κόσμο.
• Η άμεση και έμμεση τουριστική Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία (ΑΕΠ - φόροι + επιχορηγήσεις) να ανέλθει σε 50 δισ. ευρώ (20 δισ. ευρώ παραπάνω από το 2009 και 13 δισ. ευρώ παραπάνω από την εκτιμώμενη βάση του 2021).
• Οι θέσεις εργασίας που προσφέρει ο κλάδος του τουρισμού να ανέλθουν σε 1.000.000 (220.000 περισσότερες από το 2009 και 120.000 περισσότερες από τη βάση του 2021)».

Βεβαίως, τα παραπάνω νούμερα δεν είναι τίποτα άλλο από την «αριθμητική» των υπερκερδών, από την οποία τίποτα δεν έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα και πολλοί αυτοαπασχολούμενοι στον τουρισμό. Στα σχέδια της κυβέρνησης είναι να ικανοποιήσει και την απαίτηση για την κοινή με τους ιδιώτες εταιρεία τουριστικής προβολής, ώστε οι μεγαλοεπιχειρηματίες να έχουν άμεσα λόγο για το ποιες περιοχές και ποιες δραστηριότητες θα προβάλλονται.