Στην Αθήνα θα βρεθούν αύριο οι απεργοί, με προσυγκέντρωση στις 12 το μεσημέρι στην Ομόνοια και πορεία στη Βουλή
Ενα πραγματικό ορμητικό κύμα που όσο περνάνε οι μέρες φουσκώνει και θεριεύει σε όλη τη χώρα, με εργάτες να στηρίζουν εργάτες, παιδιά των εργατών να στηρίζουν τους εργάτες πατεράδες, συνταξιούχοι τα παιδιά τους, γυναίκες τους εργάτες άντρες τους. Ενώνουν τις φωνές και τις γροθιές τους για τα δίκια της τάξης τους.
Αποδεικνύεται πόσο δυνατή, πόσο ισχυρή είναι η αλληλεγγύη και πώς μπορεί να «ατσαλώσει» τον αγώνα και την πάλη που δίνουν αποφασισμένοι οι χαλυβουργοί εδώ και τόσες μέρες. Τις αντοχές που τους έχει δώσει για να δηλώνουν ότι δεν κάνουν πίσω αν δεν ανακληθούν οι 34 απολυμένοι. Θα διεκδικήσουν μέχρι τέλους το αυτονόητο που η εργοδοσία θέλει να τσακίσει: Τη σύμβαση με τα δικαιώματά τους και το 8ωρο.
Η πύλη του εργοστασίου εδώ και μέρες έχει μετατραπεί σε μετερίζι ταξικού αγώνα και αλληλεγγύης. Σε ένα πραγματικό «σχολείο» για όλη την εργατική τάξη, που διδάσκει το πώς οργανώνεται ο ταξικός αγώνας των εργατών και πώς αυτό μπορεί να δώσει απεριόριστη, ανεξάντλητη δύναμη στην πάλη των εργατών ενάντια στα αφεντικά και στα μονοπώλια.
Αυτήν την ταξική, ενωμένη, αλληλέγγυα στάση είναι που αντικρίζει και τρέμει η εργοδοσία. Γι' αυτό άλλωστε ξεκάθαρα και το αφεντικό της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» παραδέχτηκε, λέγοντας «δεν περιμέναμε τέτοια αντίδραση»! Μαζί της ανησυχούν και όλοι οι υπόλοιποι εργοδότες... Βλέπουν, όμως, και τα εμπόδια που στήνονται εκεί στα σχέδια να ανοίξει από την «Ελληνική Χαλυβουργία» η πόρτα και σε αυτούς για να εξασφαλίσουν ακόμα πιο φτηνά τους εργάτες στη δούλεψή τους. Αυτήν την αντίσταση φοβούνται ότι μπορεί να επεκταθεί και να τους πνίξει.
Γιατί δεν είναι λίγο να βλέπουν τους εργάτες μετά από τόσες μέρες απεργίας να δηλώνουν περήφανα και ακόμα πιο αποφασισμένοι να συνεχίσουν. Βλέπουν ότι δεν μπορούν ούτε οι ξεπουλημένες εργοδοτικές συνδικαλιστικές ηγεσίες, με τις γνωστές τακτικές τους, να αποπροσανατολίσουν τους εργάτες. Τούς έχουν ήδη απομονώσει οι εργάτες και τους αντικατέστησαν με την καθημερινή αλληλεγγύη και συμπαράσταση που δέχονται από δεκάδες εργατικά σωματεία άλλων κλάδων, από φτωχούς αγρότες, αυτοαπασχολούμενους, φοιτητές, νεολαίους, μαθητές και γυναίκες, απλούς ανθρώπους των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που την εκφράζουν με κάθε τρόπο. Από μια ανακοίνωση και παρουσία εκεί μέχρι και την υλική βοήθεια ακόμα και από το υστέρημα. Από την απουσία που κάνουν μαθητές της περιοχής για να πάνε να σταθούν στο πλευρό των απεργών και να διδαχτούν τι σημαίνει ταξικός αγώνας, από τους μαθητές που τους υποδέχονται θερμά μέσα στα σχολεία για να τους μιλήσουν.
Από αυτόν τον αγώνα των εργατών της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» είναι σίγουρο ότι κερδίζει πολύπλευρα όλη η εργατική τάξη. Δημιουργεί φράγμα αντίστασης στην επίθεση των μεγαλοβιομηχάνων στους εργάτες και δείχνει το δρόμο και τον τρόπο οργάνωσης της ταξικής τους πάλη. Αποδεικνύει στην πράξη ότι όταν οι εργάτες θέλουν μπορούν.
Αυτό θα φωνάξουν και αύριο στην Αθήνα, όπου θα μεταφέρουν τις κινητοποιήσεις τους με προσυγκέντρωση στις 12 το μεσημέρι και πορεία που θα καταλήξει στη Βουλή.