Σε πάνω από 2,6 εκατομμύρια υπολογίζεται ο αριθμός των ανέργων στη Βρετανία, ενώ το ποσοστό της ανεργίας βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 17 χρόνων. Ωστόσο, ο πραγματικός αριθμός των ανέργων είναι σημαντικά μεγαλύτερος από αυτόν που παρουσιάζουν τα επίσημα στοιχεία εξαιτίας, κυρίως, του τρόπου μέτρησης της ανεργίας.

Ενας από τους παράγοντες που ωθούν στην αύξηση της ανεργίας είναι οι απολύσεις από το δημόσιο. Οπως είναι γνωστό, η κυβέρνηση Κάμερον αποφάσισε την απόλυση 330.000 δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το 2015.

Παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι πολλοί από τους απολυμένους του δημοσίου θα βρουν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, στην πραγματικότητα η συντριπτική πλειοψηφία έμεινε στο δρόμο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, από το πρώτο κύμα των απολυμένων (9.000 από τις κοινωνικές υπηρεσίες και 59.000 από την τοπική αυτοδιοίκηση) μόλις 5.000 βρήκαν δουλειά...

Ταυτόχρονα, στο διάστημα Ιούλιος - Σεπτέμβριος, οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 128.000, ενώ, σύμφωνα με τη βρετανική στατιστική αρχή, η αύξηση της ανεργίας υπολογίζεται από το 7,9% στο 8,3% - η υψηλότερη αύξηση από το 1996.

Η ανεργία στους Βρετανούς νέους και νέες (από 16 ως 24 ετών) χτυπάει «κόκκινο», αφού εκτοξεύτηκε στο 22% κατά το τρίμηνο Ιούλιος - Σεπτέμβριος, σε σχέση με το 20,8% του προηγούμενου τριμήνου. Πλέον οι νέοι άνεργοι υπερβαίνουν το ένα εκατομμύριο για το μήνα Οκτώβριο - το υψηλότερο νούμερο από έναρξης καταγραφής στοιχείων το 1992, καθώς έσπασε το προηγούμενο «ρεκόρ» που είχε σημειωθεί τον Σεπτέμβριο. Αυτή τη στιγμή, πάνω από τα δύο πέμπτα της βρετανικής νεολαίας έχουν υπάρξει ή είναι άνεργοι για πάνω από 6 μήνες!