Ακόμη χειρότερα, οι οργανώσεις αυτές κρίνουν αρνητικές τις ανατιμήσεις από την πλευρά της «ανταγωνιστικότητας», που αποτελεί το βασικό «συστατικό» της αντιλαϊκής πολιτικής που έχει ξεσπάσει σε βάρος των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, των λαϊκών στρωμάτων. Η Γενική Συνομοσπονδία ΕΒΕ Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ), με επιστολή της προς τον πρωθυπουργό, ζητά ανάκληση των αυξήσεων, επιτίθεται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), κρίνοντάς τις ακριβές σε μια περίοδο που οι επιχειρήσεις και ειδικά οι εξαγωγικές χρειάζονται φτηνή ενέργεια, και παραθέτει την εξέλιξη των επιμέρους επιβαρύνσεων στα τιμολόγια. Ετσι, μεταξύ 2004 και 2011: τα δημοτικά τέλη αυξήθηκαν κατά 18,82%, ο δημοτικός φόρος κατά 17,85%, η τιμή ζώνης των ακινήτων κατά 46,78%, το τέλος ΕΡΤ κατά 30,86%, το τέλος ΑΠΕ κατά 315% και ο ΦΠΑ κατά 62,5%.

Η διοίκηση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), που με δήλωση του προέδρου της εκφράζει την «αντίδραση των εμπόρων στη νέα αύξηση της ΔΕΗ», χαρακτηρίζει την ανατίμηση τιμολογίων και τέλους ΑΠΕ «τουλάχιστον προκλητική και εκτός τόπου και χρόνου». Αποσιωπά όμως το γεγονός ότι οι αλλεπάλληλες αβάσταχτες επιβαρύνσεις που φορτώνονται στις πλάτες των νοικοκυριών και των μικρών και αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ είναι άρρηκτα δεμένες με την πολιτική της «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Σε ανάλογο μήκος κύματος και ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας (ΕΒΕΑ), Κ. Μίχαλος, για τους δικούς του λόγους εκπροσωπώντας το εμποροβιομηχανικό κεφάλαιο κάνει λόγο για «αδιέξοδη πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση με τις συνεχείς αυξήσεις φόρων και τελών επί δικαίων και αδίκων (...)». Είναι ο ίδιος που με κάθε ευκαιρία ζητά επίμονα αποκρατικοποιήσεις και στον τομέα της ενέργειας, καθώς και αυστηρή τήρηση των συμφωνηθέντων σχετικά με τις στρατηγικές επιλογές που περιλαμβάνουν και την «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας, όπως και όλων των άλλων αγορών και επαγγελμάτων!