Ως θηρευτές, οι πρωτόγονες - συγκριτικά με τα ψάρια - μέδουσες φαίνονται αργές και παθητικές. Ανίκανες να κολυμπήσουν μέχρι το θύμα τους και να το κυνηγήσουν, οι περισσότερες παρασύρονται όπως τις πάνε τα ρεύματα, δημιουργώντας μικροσκοπικές δίνες ώστε να οδηγήσουν την τροφή προς τα πλοκάμια τους. Ωστόσο, από τη θάλασσα της Ιαπωνίας μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, οι μέδουσες ευδοκιμούν, καθώς πολλοί από τους ανταγωνιστές τους εξαλείφονται από την υπεραλιεία και άλλες ανθρώπινες παρεμβάσεις στο περιβάλλον. Αυτά τα έρμαια των κυμάτων φαίνεται να αντέστρεψαν από τη μια στιγμή στην άλλη τα εκατομμύρια χρόνια κυριαρχίας των ψαριών στις θάλασσες.

Οπως γράφουν στο περιοδικό «Science» ο βιολόγος Χοσέ Λουίς Ακούνια, του πανεπιστημίου του Οβιέδο της Ισπανίας, και οι συνεργάτες του, οι μέδουσες είναι το ίδιο αποτελεσματικές στη σύλληψη της τροφής τους και τη μετατροπή της σε ενέργεια όσο και τα ψάρια. Μάλιστα ορισμένοι επιστήμονες εκτιμούν ότι έχουν τεθεί οι βάσεις για να κυριαρχήσουν - ο «ζελατινώδης ωκεανός» όπως τον ονομάζουν. Τα συμπεράσματα αυτά είναι πρόωρα, σύμφωνα με τον Ακούνια, αφού χρειάζεται περισσότερη έρευνα, αλλά μάλλον πρέπει να πάρουμε τις μέδουσες στα σοβαρά...