Η προχτεσινή πυρκαγιά σε ένα από τα τελευταία αρχιτεκτονικά κοσμήματα της πολύπαθης Αθήνας, στο πρώην ξενοδοχείο «Ακροπόλ» στη γωνία Πατησίων και Αβέρωφ - μάλλον από τυχαία αιτία - ήταν ένα ακόμη «ηχηρό» «βότσαλο» στο «βάλτο» της συνειδητής αδιαφορίας του κράτους για την πολιτισμική και ιστορική μνήμη αυτής της πόλης. Και όπως συνήθως συμβαίνει με τους βάλτους, επανέρχονται πολύ γρήγορα στην προηγούμενη «αφασία» τους.

Αν και ιδιοκτησία του ΥΠΠΟΤ εδώ και χρόνια, αυτό το σπάνιο, πλέον, δείγμα αφομοίωσης του «αρτ - νουβό» από τους Ελληνες αρχιτέκτονες - στην προκειμένη περίπτωση από τον Σωτήρη Μαγιάση που το σχεδίασε το 1925 - το ξενοδοχείο που από την ταράτσα του το ολλανδικό τηλεοπτικό συνεργείο κινηματογράφησε την εισβολή του τανκ στην πύλη του Πολυτεχνείου το 1974, παραμένει ένα αρχιτεκτονικό «φάντασμα». Οχι μόνο το κράτος αδιαφόρησε για την «τύχη» του, αλλά το κτίριο άρχισε να «αποψιλώνεται» από τον κινητό εξοπλισμό και τη διακόσμησή του και να κινδυνεύσει ακόμη μία φορά από πυρκαγιά. Εκτοτε, όλοι οι υπουργοί Πολιτισμού όλων των κυβερνήσεων του δικομματισμού ανακοίνωναν και από κάτι για το κτίριο, χωρίς, φυσικά, να κάνουν οτιδήποτε.

Τώρα, η αποκατάστασή του εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ, κάτι που λίγο εφησυχάζει, αφού ήταν ενταγμένο και στο Γ' ΚΠΣ. Φαίνεται ότι η φωτιά δεν το κατέστρεψε - πρόλαβαν οι πυροσβέστες - αλλά σίγουρα επιβάρυναν την ήδη βαριά κατάστασή του. Μένει να δούμε, πλέον, όχι μόνο αν θα αποκατασταθεί, αλλά και τη χρήση που του επιφυλάσσουν.