Ο καθορισμός πλαφόν στις ποσότητες νερού από γεωτρήσεις, αλλά και από αντλιοστάσια, που μπορούν να καταναλώνονται για την κάλυψη αρδευτικών αναγκών, όπως προβλέπεται στη νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση, (ΚΥΑ150559/2011), σε συνδυασμό με την εγκατάσταση και τη χρήση υδρομέτρων στις πομόνες άρδευσης, αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση «έχει βάλει μπροστά» και προωθεί, στα γρήγορα, την επιβολή νέου βαριού χαρατσιού στους αγρότες για τη χρήση του αρδευτικού νερού.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι προχωράει σ' αυτά τα μέτρα με στόχο την εξοικονόμηση νερού και την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά είναι φανερό ότι πρόκειται για μεθόδευση που εντάσσεται στη γενικότερη πολιτική εμπορευματοποίησης του νερού, της μετατροπής του από κοινωνικό αγαθό που πρέπει να χορηγείται δωρεάν σε όλους, σε εμπορεύσιμο προϊόν που πωλείται πανάκριβα.

Να σημειώσουμε ότι οι αγρότες καλούνται να πληρώνουν βαρύ χαράτσι και για τις άδειες των γεωτρήσεων κι αν δεν το κάνουν κινδυνεύουν να δουν τις επιδοτήσεις να μειώνονται δραστικά, καθώς η ΕΕ τις συνδέει και με την αδειοδότηση των γεωτρήσεων κι επιβάλλει κλιμακωτές παρακρατήσεις σε όσους δε συμμορφώνονται.

Στην ίδιο «ντορό» με την κυβέρνηση και την ΕΕ κινούνται και οι Τοπικές Διοικήσεις, (Περιφέρειες και Δήμοι), που φαίνεται ότι έχουν αναλάβει την ευθύνη να περάσουν αυτήν την πολιτική στους αγρότες, όπως αποδεικνύεται και από τις διάφορες, τάχα, ενημερωτικές εκδηλώσεις που οργανώνει η Περιφέρεια Θεσσαλίας - ποιος θυμάται τώρα ότι ο Περιφερειάρχης, στην προεκλογική περίοδο, φώναζε πως είναι ενάντια σε κάθε επιβάρυνση των αγροτών; - και Δήμοι της περιοχής...