Σήμερα, ένα χρόνο μετά, και με εγκεκριμένες τέσσερις προσαυξήσεις στον κρατικό προϋπολογισμό για το οικονομικό έτος 2011-12 ύψους 20.500 δισ. γιεν (περίπου 200 δισ. ευρώ), μεγάλες αυξήσεις στα τιμολόγια των εταιρειών ηλεκτρισμού και φοροεισπρακτικά μέτρα που βάζουν φωτιά στο πορτοφόλι των κάποτε ευημερούντων Ιαπώνων, η ζωή έχει αλλάξει σημαντικά... Ιδιαίτερα στη Φουκουσίμα...

Η 48χρονη Γιοσίκο Οτα είναι μία τυπική κάτοικος της περιφέρειας Φουκουσίμα, ζώντας σε μία γειτονιά που απέχει περίπου 60 χλμ από το κατεστραμμένο πυρηνικό συγκρότημα. Δουλεύει σε παιδικό σταθμό εδώ και περίπου 20 χρόνια, συμβουλεύοντας σχεδόν καθημερινά τις κόρες της ένα πράγμα: «Μην κάνετε ποτέ παιδιά»!

Κάθε μέρα παίρνει χάπια που αυξάνουν το μεταβολισμό με την ελπίδα πως θα διώξει απ' τον οργανισμό της τη ραδιενέργεια. Για να περιορίσει ακόμη περισσότερο τους κινδύνους διανύει δεκάδες χλμ με το αυτοκίνητό της για να προμηθευτεί «ασφαλέστερα» νωπά οπωροκηπευτικά και ξοδεύει πάνω από 10.000 γιεν το μήνα (περίπου 125 δολάρια) για εμφιαλωμένο νερό. Ποτέ δεν απλώνει τα φρεσκοπλυμμένα ρούχα έξω. Οσο για τα παιδιά της γειτονιάς; Εδώ και ένα χρόνο, παίζουν αποκλειστικά σε κλειστούς πλαστικούς παιδότοπους, αφού τους απαγορεύεται να παίξουν έξω λόγω ραδιενέργειας...

Η Γιοσίκο, μιλώντας πριν λίγες μέρες σε δημοσιογράφο του «Ασοσιέτεντ Πρες», σχολίασε με πίκρα: «Η κυβέρνηση νομίζει ότι οι κάτοικοι της Φουκουσίμα είναι ανόητοι. Λένε ότι δεν υπάρχουν ΑΜΕΣΟΙ κίνδυνοι για την υγεία μας. Πολύ σωστά. Οι κίνδυνοι δεν είναι άμεσοι, αλλά μακροπρόθεσμοι... Πώς θα είμαστε μετά από 10 ή 20 χρόνια; Φυσικά και δεν είναι εντάξει να ζεις εδώ. Αλλά ζούμε...».

Δεν είναι μόνον η Γιοσίκο που σκέφτεται έτσι αλλά οι περισσότεροι κάτοικοι της ευρύτερης περιφέρειας στη Φουκουσίμα. Βέβαια, υπάρχουν κάποιοι που εγκατέλειψαν την πόλη ενώ κάποιοι άλλοι, λιγότεροι για την ώρα, σχεδιάζουν τη μετεγκατάστασή τους σε γειτονικές χώρες όπως η Νότια Κορέα...

Στην πόλη της Φουκουσίμα ζουν πάνω από 280.000 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων και των 100.000 που έχουν εκκενώσει τις περιοχές που βρίσκονταν σε ακτίνα 20 χλμ από το ομώνυμο πυρηνικό συγκρότημα. Απ' την άλλη, φουντώνει το συναίσθημα επιφύλαξης των κατοίκων της περιοχής για τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις των δημόσιων υπηρεσιών πως τάχα έχουν ληφθεί «όλα τα μέτρα για την προστασία του πληθυσμού» και πως είναι ασφαλής η ετήσια έκθεση σε 100 μιλισεβέρτ ραδιενέργειας...

Βέβαια, κανείς δεν τους διαβεβαιώνει πως δε θα υπάρξουν δραματικά αρνητικές συνέπειες στην υγεία τους (καρκινοπάθειες, τερατογεννέσεις, γενετικές ανωμαλίες) μετά από 10 ή 20 χρόνια...