(γ' μέρος)
Η παρτίδα Μπάρτσα - Μπροστάιν (Μόσχα 1949) τελείωσε με 3. Ρζ1 Ιγ2+ 4. Αγ1 Πγ1+ 5. Ρε2 Ιδ4+ 6. Ρδ2 Ιβ3+ (άλλη μια «ενδιάμεση κίνηση» και τα λευκά εγκαταλείπουν).
Δύο ακόμα παραδείγματα με «ενδιάμεσες κινήσεις» (σας τα δίνουμε με αλγεβρικά σύμβολα) από τα οποία ιδιαίτερα το δεύτερο, παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον και θα πρέπει να τα λύσετε μόνοι σας. 1) Λευκά: Ρθ2, Πε2, Πζ1, Ιδ2, Αη3, Στρ. β3, γ4, ε4, ζ3, ζ2, θ3 (11) Μαύρα: Ργ6, Πε7, Πζ8, Ιζ6, Ιη7, Στρ. β6, γ5, ε6, ζ7, η5, θ6 (11) Ποια είναι η γνώμη σας για την κίνηση 1. Αδ6, δίνει τη νίκη στα λευκά; 2) Λευκά: Ρη1, Πδ3, Αα5, Αε2, Στρ. α3, α4, ε3, ζ2, θ2 (9) Μαύρα: Ρε7, Πα8, Ιβ8, Αα6, Στρ. α7, δ6, ε5, ζ6, ζ7 (9). Τα λευκά μπορούν να διαλέξουν προφανώς μόνο ανάμεσα στις κινήσεις: 1. Αζ3 και 1. Πδ2. Ποια είναι η καλύτερη; Οι απαντήσεις στο δ' μέρος.
Στη σελίδα 85, το «σκάκι 2 - θεωρία και πρακτική», μας συμβουλεύει: Να παρακολουθείτε τις κινήσεις του αντιπάλου.
Πολλές φορές οι κινήσεις του αντιπάλου μπορούν να δώσουν τη σωστή «κατεύθυνση» στο παιχνίδι σας. Π.χ. μπορούν να σας «βοηθήσουν» να επισημάνετε κάποιο συνδυασμό και γενικά να καταστρώσετε σωστό σχέδιο στο παιχνίδι σας. Γι' αυτό, όταν σε μια θέση δυσκολεύεστε να βρείτε τι πρέπει να παίξετε, προσπαθήστε να «εμπνευσθείτε» από τις κινήσεις του αντιπάλου σας!
Ακόμα, όταν έχετε στη διάθεσή σας πολλές, φαινομενικά «ισάξιες» κινήσεις και δεν ξέρετε ποια να διαλέξετε - ζητήστε και τη «βοήθεια» από τον αντίπαλό σας! Π.χ. η τοποθέτηση ενός αντίπαλου κομματιού και ειδικά οι τελευταίες κινήσεις του αντιπάλου, μπορούν να σας βοηθήσουν να πάρετε τη σωστή απόφαση. Βέβαια, πάντοτε, πρέπει να «παρακολουθούμε» τον αντίπαλο και να προσπαθούμε να ανακαλύπτουμε τα σχέδιά του.