Ετσι, η ΓΣΕΕ, ενώ απ' τη μια φαίνεται δήθεν να δυσανασχετεί και να καταγγέλλει τη Διεθνή Οργάνωση Εργοδοτών, που δε συμμετέχει στο διάλογο του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, απ' την άλλη εμφανίζεται να θεωρεί ως λύση στα προβλήματα των εργαζομένων τη συνεργασία τους με την εργοδοσία, γι' αυτό αποθεώνει τους διαλόγους με αυτή. Αυτό, όμως, που εμφανίζεται ως αντίφαση στη δράση της ΓΣΕΕ, δεν είναι παρά οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Του νομίσματος που αποδέχεται πως εργοδότες και εργαζόμενοι έχουν κοινά συμφέροντα και πως δήθεν οι όποιες διαφωνίες τους μπορούν να επιλυθούν στο πλαίσιο ...καλόπιστων διαλόγων. Ομως, οι «κοινωνικοί διάλογοι» το μόνο που εξυπηρετούν είναι τα συμφέροντα της εργοδοσίας. Αυτό φαίνεται συνέχεια. Δεν υπάρχει αντεργατική ανατροπή που να έγινε χωρίς να έχει προηγηθεί κοινωνικός «διάλογος». Οι εργάτες δεν πρέπει να δείξουν καμιά εμπιστοσύνη σε όσους υποτάσσουν τα συμφέροντα των εργατών στα «κοινωνικά σύμφωνα» της ΕΕ και στους διαλόγους των δυνάμεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.