Νέα και δυσκολότερα προβλήματα θα μας παρουσιάσει στο μέλλον ο ρεμπέτης Νίκος Περγιάλης, ο οποίος διευκρινίζει ότι για να είναι αποδεκτό ένα πρόβλημα πρέπει να έχει μοναδική λύση, χωρίς άλλες δυνατότητες, της πλευράς που θα κάνει το ματ, στην πρώτη ή στις επόμενες κινήσεις.

Μεγάλο ρόλο σε μια σύνθεση παίζει η πρώτη κίνηση («κλειδί») και την αξία της συμπληρώνουν η πρωτοτυπία, οι πολλές βαριάντες (συνέχειες) και φυσικά η δυσκολία της κάθε σύνθεσης.

Ξεπερνά τα 160 χρόνια η δημιουργία σχολών αλλά και Διεθνών Τουρνουά Σύνθεσης. Από τότε παρουσιάζονται θέματα σαν τα Novotny (που ήδη έχουμε δει), αλλά και τα Ινδικά, τα Μπρίστολ κ.ά., μέσα από τα οποία ανακαλύφθηκαν πολλές βασικές ιδέες. Από τότε, οι συνέχειες του κάθε προβλήματος αναφέρονται σε κάποιο συγκεκριμένο θέμα, η πρώτη κίνηση μοιάζει απίθανη ή γίνεται για να κινήσει αναγκαστικά ο αντίπαλος κ.λπ.

Στο επόμενο και τελευταίο μέρος των μαθημάτων σύνθεσης θα αναφερθούμε και στην ορολογία των προβλημάτων, αλλά και του καλλιτεχνικού σκακιού.

Στο Transferred mate (ματ της μεταβίβασης) του γ' μέρους, το φαινομενικό παιχνίδι (set play αν 1... ζ5 2. Ββ2Χ) είχαμε σημειώσει ότι ο λευκός αξιωματικός πρέπει να φύγει για να κάνει ματ ο Πύργος και συνοδευόταν με την ερώτηση, σε ποιο τετράγωνο έπρεπε να πάει ο αξιωματικός. Η απάντηση ήταν 1. Αγ4! Ετσι, ανάλογα με τις απαντήσεις του μαύρου, θα ελέγχαμε τα τετράγωνα «α8», «η8» και «β8». Αναλυτικά: Αν 1... ζη5 2. Ββ2+Χ. Αν 1... Αγ1 2. Πβ8+Χ. Αν 1... Βγ1 τότε 2. Βα8+ ματ! Στο διάγραμμα αυτού του κειμένου έχουμε ένα 2άρι του Ν. Περγιάλη (1978), Novotny, primary (πρωτεύον) που απαιτεί δύο απειλές. Παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε δύο κινήσεις.

(Συνεχίζεται).