Η ελονοσία είναι λοιμώδες νόσημα και μεταδίδεται κυρίως με τα τσιμπήματα μολυσμένων κουνουπιών.

Η ελονοσία ενδημεί σε περισσότερες από 100 χώρες, κυρίως της υποσαχάριας Αφρικής και της Ασίας. Στην Ελλάδα η νόσος εκριζώθηκε το 1974, μετά από εντατικό και επίπονο πρόγραμμα καταπολέμησης (1946-1960). Εκτοτε, καταγράφονται στην Ελλάδα ετησίως περίπου 30-50 περιστατικά που σχετίζονται (στη μεγάλη τους πλειονότητα) με ταξίδι ή παραμονή σε ενδημική για την ελονοσία χώρα.

Το καλοκαίρι του 2011 εμφανίστηκε συρροή περιστατικών ελονοσίας σε κατοίκους του Δήμου Ευρώτα Λακωνίας, ενώ σποραδικά περιστατικά χωρίς αναφερόμενο ιστορικό ταξιδιού σε ενδημικές χώρες εμφανίστηκαν σε άλλες 4 γεωγραφικές περιοχές (Χαλκίδα, Αγιά Λάρισας, Καλύβια, Μαραθώνας και Ορχομενός).

Το καλοκαίρι - φθινόπωρο 2010 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα επιδημία λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου (ΔΝ). Μεταδίδεται κι αυτός μέσω τσιμπήματος μολυσμένων κουνουπιών. Η κύρια δεξαμενή του ιού στη φύση είναι τα πτηνά.

Η πλειονότητα των ανθρώπων που μολύνονται με τον ιό είναι ασυμπτωματικοί, περίπου 20% εμφανίζουν ήπια συμπτώματα γριπώδους συνδρομής και λιγότεροι από 1% παρουσιάζουν σοβαρότερες εκδηλώσεις από το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, κυρίως εγκεφαλίτιδα, μηνιγγίτιδα, οξεία χαλαρή παράλυση. Οι πιο σοβαρές εκδηλώσεις εμφανίζονται σε ηλικιωμένα άτομα και ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς.

Οσον αφορά τα μέτρα ατομικής προστασίας, το ΚΕΕΛΠΝΟ συστήνει μεταξύ άλλων τη χρήση εντομοαπωθητικών ουσιών, σητών, κουνουπιέρων κλπ., όσο και την αποφυγή λιμναζόντων νερών σε αυλές και μπαλκόνια (γλάστρες κλπ.). Συστήνει επίσης το πότισμα των φυτών και του γρασιδιού να γίνεται κατά τις πρωινές ώρες.