Μια πολύ βολική, για τα σχέδια των ιδιοκτητών, πυρκαγιά, ξέσπασε χτες τα ξημερώματα σε ένα από τα μεγαλύτερα και ιστορικότερα κινηματογραφικά στούντιο της Ευρώπης, τη θρυλική «Τσινετσιτά» στη Ρώμη, καταστρέφοντας ολοσχερώς το «στούντιο πέντε», το μεγαλύτερο της «πόλης του σινεμά» ή του «Χόλιγουντ του Τίβερη», όπως ήταν το «παρατσούκλι» της στη δεκαετία του '50. Στο «στούντιο πέντε» γυρίστηκαν, μεταξύ άλλων, οι περισσότερες ταινίες του Φεντερίκο Φελλίνι.

H πυρκαγιά - δεύτερη μετά το 2007 και ανεξάρτητα από την αιτία της, η οποία ερευνάται - ήρθε σε μια στιγμή που η «Τσινετσιτά» απειλείται με κλείσιμο της κύριας δραστηριότητάς της, δηλαδή την οπτικοακουστική παραγωγή, την ανάθεση τομέων, όπως την παραγωγή σκηνογραφιών, σε εξωτερικούς εργολάβους και τη μετατροπή της σε εμπορευματική... «ντίσνεϋλαντ», με εμπορικά κέντρα, ξενοδοχεία κ.λπ. Αυτό θα σημάνει την απόλυση, τουλάχιστον, του ενός τρίτου των 220 εργαζομένων, που έχουν απομείνει, γεγονός που τους οδήγησε εδώ και δύο βδομάδες σε απεργιακές κινητοποιήσεις, υψώνοντας πανό και στήνοντας αντίσκηνα μπροστά στην κύρια είσοδο των εγκαταστάσεων. Μάλιστα, πριν μερικές μέρες, οι απεργοί τεχνικοί της «Τσινετσιτά» οργάνωσαν μέχρι και ψεύτικη χιονόπτωση έξω από το Κολοσσαίο, για να τραβήξουν την προσοχή των ΜΜΕ. Μαζί τους συντάσσονται γνωστά ονόματα του σινεμά και της τέχνη, όπως οι Ετόρε Σκόλα, Μισέλ Χαζαναβίσιους, Φράνκο Νέρο, Τζουσέπε Τορνατόρε, Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, Κώστας Γαβράς, Κεν Λόουτς, Μπερτράντ Ταβερνιέ, Ζιλ Ζακόμπ, Τιερί Φρεμό, Βανέσα Ρεντγκρέιβ, κινηματογραφιστές από τη Γαλλία κ.λπ.

Ο συνιδιοκτήτης του στούντιο, το ιταλικό κράτος, «δεσμεύτηκε» να «κάνει ό,τι μπορεί», αλλά είναι προφανές ότι προσπαθεί να κερδίσει χρόνο, αφού η σημερινή κατάσταση της «Τσινετσιτά» είχε ουσιαστικά προδιαγραφεί με τη μερική ιδιωτικοποίησή της το 1997. Εκτοτε, στις εγκαταστάσεις της γυρίστηκαν ακόμη 27 διεθνείς συμπαραγωγές («Οι συμμορίες της Ν. Υόρκης» του Μάρτιν Σκορτσέζε, «Τα πάθη του Χριστού» του Μελ Γκίμπσον κ.ά.) και δεκάδες ιταλικές κινηματογραφικές και τηλεοπτικές ταινίες. Μάλιστα, το 2010 ανακοινώθηκε και ο εκσυγχρονισμός της για το γύρισμα τρισδιάστατων ταινιών, η κατασκευή σύγχρονων εργαστηρίων και πλατό γυρισμάτων κ.ά.

Ωστόσο, η κλιμάκωση της καπιταλιστικής κρίσης ήρθε σαν το «κερασάκι» στη «σαλαμοποίηση» της κινηματογραφικής παραγωγής, δηλαδή τη διάχυση των γυρισμάτων, των εργαστηρίων, κ.λπ., σε διάφορες χώρες, κυρίως σε πρώην σοσιαλιστικές που έχουν την υποδομή, το εξειδικευμένο προσωπικό και γελοία μεροκάματα. Ετσι, το 2011 άρχισε να συζητιέται το ενδεχόμενο κλεισίματος του στούντιο με αφορμή τη δραστική μείωση της κρατικής επιχορήγησης.

Πρέπει να σημειωθεί ότι εκτός της ίδιας της παραγωγικής μονάδας η «Τσινετσιτά» διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά αρχεία και συλλογές του κόσμου, τα οποία φυσικά ανήκουν στην πολιτιστική κληρονομιά του ιταλικού λαού και τα οποία κινδυνεύουν κυριολεκτικά να σκορπιστούν σε ιδιωτικές συλλογές. Οπως το έθεσε ο γνωστός Ιταλός ηθοποιός και σκηνοθέτης Ρομπέρτο Μπενίνι, το 2011: «Πώς μπορούν να κλείσουν την Ιστορία;».