Δεν είναι η πρώτη πολιτική ηγεσία του υπουργείου που χρησιμοποιεί τις περιοδείες σαν ένα προπαγανδιστικό «όπλο» με το οποίο προσπαθεί να δείξει «ενδιαφέρον» για την κατάσταση στον πολιτιστικό τομέα σε περιφερειακό επίπεδο. Φυσικά, τίποτα δεν άλλαζε και τότε ούτε θα αλλάξει και τώρα. Η ηγεσία του υπουργείου γνωρίζει πάρα πολύ καλά τα διαχρονικά προβλήματα του πολιτισμού και το χάλι της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, η οποία σήμερα, περισσότερο από ποτέ, λειτουργεί κυριολεκτικά επειδή οι εργαζόμενοι σε αυτήν από κάθε ειδικότητα δίνουν την ψυχή τους. Η κυβερνητική πολιτιστική πολιτική θα είναι συνέχεια των προηγούμενων - όπως σαφώς το ξεκαθάρισε ο υπουργός στις προγραμματικές δηλώσεις - άρα, θα συνεχίσει μια πολιτική, η οποία οδήγησε στη σημερινή κατάσταση. Τα λεγόμενα δε έργα του ΕΣΠΑ (Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς) είναι προσανατολισμένα σε παρεμβάσεις στη «βιτρίνα» ή το οικονομικό «φιλέτο» της πολιτιστικής κληρονομιάς, σύμφωνα με τους στρατηγικούς στόχους της ΕΕ και με βάση τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Ακόμη κι έτσι όμως, οι εργαζόμενοι στο ΕΣΠΑ υποφέρουν. Στο αναλυτικό υπόμνημα με το σύνολο των προβλημάτων που παρέδωσε ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων στον υπουργό αναφέρεται συγκεκριμένα: «Αξίζει να επισημανθεί ότι οι συνάδελφοί μας σε όλη τη χώρα, που εμπλέκονται στην υλοποίηση των έργων του ΕΣΠΑ, παρά την υπερεργασία και τη μείζονα επιβάρυνση των καθηκόντων τους, δεν έχουν προσποριστεί ποτέ ούτε ένα ευρώ για την ενασχόλησή τους αυτή, παρότι στη σχετική ΥΠΑΣΥΔ υπήρχε πρόβλεψη για ειδικό επίδομα. Αντιθέτως, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους σε μια συγκυρία που οι αποδοχές τους μειώνονταν από μήνα σε μήνα, βιώνοντας την ηθική απαξίωση από τις δηλώσεις των κυβερνητικών στελεχών περί "αντιπαραγωγικού και σπάταλου δημόσιου τομέα". Είναι πραγματικά οξύμωρο αφενός να παρουσιάζεται ως "εθνική προτεραιότητα" η απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων και αφετέρου να απαξιώνονται καθημερινά εκείνοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, που συμβάλλουν καθοριστικά στην εκτέλεση των ενταγμένων στο ΕΣΠΑ έργων».
Στην πραγματικότητα δεν είναι «οξύμωρο»: Είναι η εφαρμογή του τσακίσματος κάθε εργασιακού δικαιώματος και στον πολιτιστικό τομέα.