Για άλλη μια φορά η συγκυβέρνηση σκληραίνει τη στάση της και ετοιμάζει επίθεση σε πολλά μέτωπα. Την ίδια ώρα που ολοκληρώνει τις συζητήσεις για τη δέσμη μέτρων των 14,5 δισ. ευρώ, προχωρά στις συγχωνεύσεις των οργανισμών. Πριν ακόμη φτάσουν στον κόσμο τα μπιλιετάκια της φοροφρίκης, συζητά για πολύ σημαντικές αλλαγές στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας υπέρ των μονοπωλιακών ομίλων. Πριν ανοιγοκλείσει «βλέφαρο» ετοιμάζεται να παραδώσει την Αγροτική Τράπεζα, κρατώντας στο Δημόσιο τα βάρη της. Ολο για τη ρευστότητα στην αγορά και το ΕΣΠΑ λέει, αλλά στο μεταξύ νέες διατάξεις «μαγειρεύονται» για την «απλοποίηση» των διαδικασιών υπέρ των επιχειρηματιών. Τσακώνεται για το αν θα κάνει ή όχι επαναδιαπραγμάτευση και στο μεταξύ προωθεί όλες τις αντεργατικές αναδιαρθρώσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις για να σωθεί το κεφάλαιο από την κρίση, τσακίζοντας το λαό.

Αυτά και πολλά ακόμη δείχνουν ότι η συγκυβέρνηση δεν καθυστερεί, ούτε αποτυγχάνει στο έργο της. Ηρθε για να μπορέσει να εφαρμόσει αυτό που θέλησαν τα μονοπώλια, όπως και οι προηγούμενες. Ηρθε για να τα πάρει όλα από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Ηρθε για να υλοποιήσει τα σχέδια της ΕΕ, της τρόικας, του μεγάλου κεφαλαίου. Εκχώρηση του δημόσιου πλούτου, ελαχιστοποίηση εργασιακών δικαιωμάτων, βίαιη ανακατανομή του πλούτου υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων, χτύπημα σε ατομικές και συλλογικές ελευθερίες, χτύπημα των αγώνων. Το πρόσφερε στον κ. Μάνεση της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» ενάντια στους εργάτες απεργούς. Οι εργαζόμενοι έχουν δεχτεί αμέτρητα χτυπήματα. Αλλά δεν πρέπει να απογοητεύονται. Πρώτα απ' όλα γιατί εάν ενωθούν, κανείς δεν μπορεί να αναμετρηθεί μαζί τους. Και έπειτα, επειδή οι φορείς του οργανωμένου αγώνα και της συσπείρωσης υπάρχουν ήδη και δρουν, το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ, η ΠΑΣΕΒΕ. Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί αγρότες έχουν πού να «ακουμπήσουν». Είναι στο χέρι τους να εμποδίσουν την αντιλαϊκή πολιτική, να φέρουν την ανατροπή.