«Αυτοδίδακτη Μεγαλοφυΐα». Από το βιβλίο των Η. Κουρκουνάκη και Ι. Μπαμπασάκη θα παρακολουθήσουμε μια παρτίδα των Φίσερ - Ταϊμάνοβ (η 4η του ματς - Βανκούβερ 1971) με ένα εντυπωσιακά παιγμένο φινάλε, από την πλευρά του Αμερικανού Παγκόσμιου Πρωταθλητή, ένα χρόνο πριν τον τίτλο από τον Μπόρις Σπάσκι.

Ηταν το 2ο ματς μεταξύ τους και ο Σοβιετικός G.M. έχασε πολλές ευκαιρίες για ισοπαλίες, με αποτέλεσμα ο Φίσερ να κάνει ένα σερί 6 νικών και να πάρει το ματς.

1. ε4 γ5 2. Ιζ3 Ιγ6 3. δ4 γδ4 4. Ιδ4 Βγ7 5. Ιγ3 ε6 6. η3 α6 7. Αη2 Ιζ6 8. 0-0 Ιδ4 9. Βδ4 Αγ5 10. Αζ4 δ6 11. Βδ2 θ6 12. Παδ1 ε5 13. Αε3 Αη4 14. Αγ5 δγ5 15. ζ3 Αε6 16. ζ4 Πδ8 17. Ιδ5 Αδ5 18. εδ5 ε4 19. Πζε1 Πδ5 20. Πε4+ Ρδ8 21. Βε2 Πδ1+ 22. Βδ1+ Βδ7 23. Βδ7+ Ρδ7.

Ο Φίσερ δεν πέτυχε κάτι ιδιαίτερο στο άνοιγμα, αλλά η διστακτικότητα του Ταϊμάνοβ επέτρεψε την πραγματοποίηση ευνοϊκών αλλαγών. Το φινάλε είναι αρκετά καλύτερο για τα λευκά, αφού ο Α συνήθως υπερτερεί όταν υπάρχουν Στρ. και στις δυο πτέρυγες. Επειδή όμως η κατανομή των Στρ. σε καθέτους εδώ είναι απόλυτα συμμετρική, δηλαδή δεν υπάρχουν πλειονότητες, δύσκολα θα δημιουργηθεί ελεύθερο Στρ. Προφανώς είναι πολύ σημαντικό να μην αποκτήσει ο Ιππος κάποιο ισχυρό τετράγωνο στο κέντρο. 24. Πε5 Τα λευκά θέλουν να προκαλέσουν προώθηση των αντιπάλων πιονιών, ώστε να δημιουργηθούν αδυναμίες στα λευκά τετράγωνα. Κατώτερο θα ήταν 24. Πε3 Πβ8, οπότε τα μαύρα θα παίξουν ...β5 και Πβ6. 24... β6. Η πρώτη ανακρίβεια. Σαφώς καλύτερο ήταν 24... Ρδ6. Π.χ. 25. Πε2 Πβ8 ή 25. Αβ7 Πβ8, επειδή τότε διατηρείται πιο συμπαγής διάταξη πιονιών. 25. Αζ1. Φυσικά ο Φίσερ συνεχίζει το σχέδιό του. 25... α5. Ανούσιο θα ήταν πια 25... Πα8 λόγω του 26. Αγ4 Ιη4 27. Πε2 ζ6 28. Αε6+ 1-0. 26. Αγ4 Πζ8 (Βλέπε διάγραμμα). Ελάχιστες κινήσεις μετά την έναρξη του φινάλε, η κατάσταση έχει ήδη αλλάξει ριζικά. Ο αμυνόμενος Π φυλάει το πιόνι «ζ7», ενώ η διάταξη των μαύρων πιονιών στην πτέρυγα της Β παρουσιάζει σοβαρές αδυναμίες.

Συνεχίζεται