Συμμαχίες και συμβιβασμοί για το καλύτερο επιχειρηματικό σχήμα που θα βάλει στο χέρι τη «ΔΩΔΩΝΗ» διαμορφώνονται το τελευταίο διάστημα στην Ηπειρο από πολιτικές δυνάμεις και αγροτοσυνδικαλιστές της κυρίαρχης πολιτικής στην Ηπειρο. Από τη μια πλευρά είναι οι διοικήσεις των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηπείρου, που τάσσονται με την εξαγορά της «ΔΩΔΩΝΗΣ» από την ντόπια εταιρεία «ΒΙΚΟΣ» και εξεγείρονται τώρα για τον «παράνομο» όπως λένε αποκλεισμό της πρότασης τους, καταγγέλλοντας «αδιαφανείς διαδικασίες» και «μεροληπτική στάση» στο διαγωνισμό. (Καταγγελίες που βρήκαν συμπαραστάτη από τον όμιλο «ΟΛΥΜΠΟΣ ΤΥΡΑΣ» του Σαράντη στο φόντο της ενδοκαπιταλιστικής διαπάλης για την εξαγορά της «ΔΩΔΩΝΗΣ»).

Στην ιδιωτικοποίηση λοιπόν της «ΔΩΔΩΝΗΣ» με ηπειρωτικό χρώμα, η οποία στηρίχθηκε στην πρόσφατη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Ηπείρου από την περιφερειακή αρχή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ο Κτηνοτροφικός Συνεταιρισμού Ηπείρου αντέταξε στην ίδια συνεδρίαση με την πολιτική στήριξη των παρατάξεων «Αριστερή Παρέμβαση » (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και «Αύριο για την Ηπειρο» (ΣΥΡΙΖΑ) το πέρασμα της γαλακτοβιομηχανίας σε «πανηπειρωτικό πρωτοβάθμιο συνεταιρισμό».

Διαμορφώνονται δηλαδή δυο τάσεις. Η πρώτη που είναι πιο ξεκάθαρη και λέει χωρίς περιστροφές ναι στην ιδιωτικοποίηση της «ΔΩΔΩΝΗΣ» και η δεύτερη που πλασάρεται και ως πιο «φιλολαϊκή» με το πέρασμα της «ΔΩΔΩΝΗΣ» στους παραγωγούς που συνειδητά ή όχι κάνει συνένοχους στην ιδιωτικοποίηση τη φτωχομεσαία αγροτιά αφού οι συνεταιρισμοί με το νέο συνεταιριστικό νόμο μετατρέπονται πια σε ισχυρές ανώνυμες κεφαλαιουχικές εταιρείες, οι οποίες είναι και απαλλαγμένες από τους συνεταιριστές, σπέρνει αυταπάτες ότι η «ΔΩΔΩΝΗ» μπορεί να κρατηθεί από τους παραγωγούς σε συνθήκες κυριαρχίας των μονοπωλίων.

Σήμερα, τώρα που η «ΔΩΔΩΝΗ» έχει περάσει ήδη στην ευθύνη του κράτους μετά την πώληση της ΑΤΕ η κυβέρνηση οφείλει να στηρίξει τη γαλακτοβιομηχανία, τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους με μέτρα π.χ. που να διασφαλίζουν φτηνές ζωοτροφές, την άμεση αποπληρωμή τους κλπ. και ταυτόχρονα να διασφαλίσει τα συμφέροντα των εργαζομένων χωρίς καμία μείωση μισθών και μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Βεβαίως σε συνθήκες κυριαρχίας των μονοπωλίων, εφαρμογής της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ με οδηγό την ΚΑΠ η διέξοδος για τη φτωχομεσαία αγροτιά βρίσκεται στην οργάνωση της πάλης, στη σύγκρουση - ρήξη - ανατροπή με την αντιαγροτική πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ. Πάλη για μια άλλη αγροτική ανάπτυξη, ενάντια στα μονοπώλια, τους επιχειρηματικούς ομίλους και τους μεγαλοαγρότες. Ανάπτυξη που θα συμφέρει το λαό και θα υλοποιείται με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και λαϊκό έλεγχο, θα στηρίζεται στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς και στις κρατικές, καθετοποιημένες, αγροτικές παραγωγικές μονάδες, θα εξασφαλίζει μόνιμη και σταθερή δουλειά στους μικρομεσαίους αγρότες και θα αξιοποιεί όλες τις δυνατότητας της χώρας για την παραγωγή επαρκών, φτηνών, ποιοτικών και υγιεινών τροφίμων, αλλά και πρώτων υλών στη μεταποιητική βιομηχανία. Με την εθελοντική συνένωση του μικρού και πολυτεμαχισμένου κλήρου σε μεγάλους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, με την αξιοποίηση της επιστήμης και της σύγχρονης τεχνολογίας και με την ολόπλευρη στήριξη του κράτους, θ' αυξάνεται η παραγωγικότητα της γης. Προϋπόθεση, όμως, για όλα αυτά είναι η ανατροπή των συσχετισμών σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, ώστε ν' ανοίξει ο δρόμος σε ριζικές αλλαγές για την κυριαρχία της Λαϊκής Εξουσίας και Οικονομίας.