Δεν κάνει εντύπωση πως τα «Νέα» προτείνουν στα ελληνικά πανεπιστήμια να πάρουν μάθημα απ' το Κέμπριτζ, ώστε να προωθηθεί και ο νόμος - πλαίσιο. Στα πανεπιστήμια ΑΕ, όμως, οι φοιτητές πληρώνουν με διάφορους τρόπους. Στα πανεπιστήμια ΑΕ πληρώνουν είτε μέσω των βιβλίων που δεν εγκρίνονται δωρεάν (οι φοιτητές δικαιούνται ένα βιβλίο ανά μάθημα), είτε με δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, είτε με κάποιο αντίτιμο στη σίτιση και τη στέγαση. Επιπλέον, στα πανεπιστήμια ΑΕ η γνώση και η έρευνα ορίζεται αποκλειστικά απ' αυτόν που κάνει μπίζνες, απ' αυτόν που θα αγοράσει τα ομόλογα...

Τέλος, στο ρεπορτάζ αναφέρεται πως η μόνη σχέση που έχουν τα πανεπιστήμια με τα ομόλογα ήταν το PSI (Πρόγραμμα Αναδιάρθρωσης του Ελληνικού Χρέους) και όπως γράφουν, σωστά, τα «Νέα», τα 120 εκατομμύρια ευρώ που είχαν καταθέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδας, μετά το «κούρεμα» έγιναν 33 εκατ... Αυτό που προτείνεται, λοιπόν, είναι μεγαλύτερη σχέση με την «αγορά», με την έκδοση ομολόγων, με άμεσες σχέσεις με επενδυτές κ.ά. Η πρόταση, δηλαδή, είναι παιδεία - επιχείρηση, που η «τιμή» της θα εξαρτάται απ' τις «ανάγκες» της «αγοράς» και η μόρφωση των παιδιών θα «μετριέται» σε ομόλογα. Εάν πάει καλά η «αγορά» έχει καλώς, εάν όχι θα αφήνουν τους φοιτητές στο έλεος των «δυσκολιών» του «ελεύθερου ανταγωνισμού»... Πάντως, το σίγουρο είναι και στις δύο περιπτώσεις πως οι φοιτητές κερδισμένοι δε θα είναι ούτε στη γνώση που θα λαμβάνουν, ούτε στις παροχές που θα έχουν...