Στη «μουσική αρχιτεκτονική» του «Αξιον Εστί» θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία», που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 1-3 μ.μ. στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM», 52 χρόνια μετά τη σύνθεση του μουσικού έργου από τον Μίκη Θεοδωράκη και 33 χρόνια μετά την απονομή στον Οδυσσέα Ελύτη του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας.

«Στο "Αξιον Εστί" ο λόγος του ποιητή είναι ο λόγος του λαού. Η μνήμη του δική του μνήμη. Ο ίδιος ο λαός είναι ο δημιουργός των γεγονότων που εμπνέουν τον ποιητή. Τα πάθη του, δικά του πάθη. Και τα δοξαστικά δικά του! Το ποιητικό κείμενο κυκλοφορεί στις φλέβες αυτού του λαού γιατί είναι βγαλμένο μέσα από αυτές τις ίδιες φλέβες». Με αυτά τα λόγια ο Μίκης Θεοδωράκης μιλούσε για το κορυφαίο ποιητικό έργο του Οδυσσέα Ελύτη.

Ο συνθέτης επισήμανε ότι «θεωρώ τόσο τους ύμνους "Τότε είπε", "Τα θεμέλιά μου" και "Ναοί στο σχήμα τ' ουρανού" όσο και το Γ' μέρος του έργου σαν τα πιο ολοκληρωμένα βήματά μου προς την περιοχή της μετασυμφωνικής μουσικής. Στα μέρη αυτά επιδίωξα βασικά να δημιουργήσω ένα καθαρά νεοελληνικό μουσικό κλίμα πέρα από την περιοχή του λαϊκού τραγουδιού. Θέλησα οι ήχοι να μας αφορούν σαν νεοέλληνες, δηλαδή να μας δένουν σφικτά με συναισθηματικές - ψυχικές και νοητικές καταστάσεις και περιοχές γνώριμες και οικείες. Μιμούμενος τον ποιητή προσπάθησα από την πλευρά μου να βρω την "κοινή φλέβα"».

Γέννημα-θρέμμα της επαφής του ποιητή με το λαό στις πιο κορυφαίες και δραματικές στιγμές της σύγχρονης ιστορίας μας, το «Αξιον Εστί» είναι ένα κορυφαίο ποιητικό έργο, το οποίο, εμβαπτισμένο στην εξαίσια μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, συγκινεί, αναπτερώνει και ανοίγει δρόμους στο λογισμό και τ' όνειρο.

Επιπλέον το «Αξιον Εστί» και η μουσική του αποτελούν υπόδειγμα του «έργου μαζών», καθώς ο Μίκης δεν μπορούσε να φανταστεί γνήσιο νεοελληνικό μουσικό έργο έξω από ποιητικό κείμενο: «Οι μάζες θέλουν ακόμα να "κατανοούν", όχι μόνο αισθητικά, αισθησιακά και αφηρημένα, αλλά λογικά και συγκεκριμένα. Δηλαδή θέλουν να υπάρχει συγκεκριμένο περιεχόμενο και ιδέες που να τις αφορούν και που να το κατανοούν απολύτως, ώστε να μπορούν να ταυτίζονται μαζί του απολύτως. Μέσα σ' αυτό το έργο ο Λόγος ολοκληρώνεται με την υπερ-λογική συνεισφορά της μουσικής. Ενα τέλειο αισθητικό οικοδόμημα δημιουργείται. Το μετασυμφωνικό έργο».