«Σήμερα που η κρίση οξύνεται ολοένα και περισσότερο, και το κεφάλαιο εξαπολύει λυσσαλέα επίθεση (...) δε δικαιολογείται κανένας εφησυχασμός (...) Δεν έχουν τα μέτρα καμία σχέση ούτε με τα χρέη ούτε με τα ελλείμματα. Μόνο με την ανάκαμψη της κερδοφορίας (...) έχουν σχέση. Και για να γίνει αυτό πρέπει να τσακίσουν εμάς (...) με στοχοπροσήλωση στην όλο και μεγαλύτερη οργάνωση και μαζικοποίηση στα Συνδικάτα, στις Επιτροπές Ανέργων, στις Λαϊκές Επιτροπές, να ετοιμαστούμε να δώσουμε τη μάχη σε κάθε χώρο δουλειάς. Σε κάθε Εργοστάσιο, σε κάθε Λιμάνι, σε κάθε γιαπί... Δίνουμε τη μάχη να μην περάσουν τα μέτρα. Αυτά τα μέτρα, αυτές οι πολιτικές δεν ανατρέπονται από τα πάνω. Οσο στην οικονομία θα κυριαρχούν τα μονοπώλια και η οργάνωσή τους, η ΕΕ, η επίθεση θα είναι αμείλικτη και διαρκής. Δε φτάνει να καταγγέλλεις τα μέτρα και την κυβέρνηση, χωρίς να τα βάζεις με τα συμφέροντα που κρύβονται από πίσω, χωρίς να τα βάζεις με τα μονοπώλια.

(...) Αγώνας μέσα από τις γραμμές του ταξικού εργατικού κινήματος, αγώνας κάτω από τις σημαίες του ΠΑΜΕ, σημαίνει αγώνας κάτω από τις δικές μας σημαίες. Σημαίνει αγώνας με βάση τα συμφέροντα της δικής μας τάξης. Αγώνας με βάση τα γενικά συμφέροντα της εργατικής τάξης, του λαού συνολικά (...) Η εργατική τάξη να διώξει από πάνω της τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό που για χρόνια ολόκληρα κατατρώει τα συνδικάτα, οδηγεί τους εργαζόμενους σε υποχωρήσεις, σε συμβιβασμό, σε ήττα. Χρειάζεται αλλαγή συσχετισμού δύναμης με απεγκλωβισμό από την επιρροή της κυρίαρχης ιδεολογίας, από την επιρροή της εργοδοσίας, του κράτους, νέων δυνάμεων που σήμερα είναι μακριά από τα συνδικάτα, χωρίς οργάνωση.

Ειδικά για τους ανέργους (...) απαιτείται επιθετικό κίνημα για την προστασία τους, που να είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένο με την οργάνωση στους χώρους δουλειάς για το δυνάμωμα της ταξικής πάλης (...) Καλούμε κάθε άνεργο να σηκώσει το ανάστημά του, να πάει στο συνδικάτο του και να αναζητήσει το συνάδελφο με τα ίδια προβλήματα, να πάρει και να δώσει θάρρος, να απλώσει το χέρι, όχι για ελεημοσύνη όπως τον θέλουν οι διάφορες ΜΚΟ και άλλοι δήθεν φιλάνθρωποι, πίσω από τους οποίους κρύβεται συχνά ο ΣΥΡΙΖΑ. Να απλώσει το χέρι για να τραβήξει άλλους στη μάχη και να τον τραβήξουν άλλοι μπροστά. Να βοηθήσει και να βοηθηθεί. Αυτή είναι η γνήσια ταξική αγωνιστική αλληλεγγύη. ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!» (από την ομιλία στην κεντρική απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Ομόνοια προχτές / ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ).