Στην ΕΥΔΑΠ, για παράδειγμα, η παράταξη που στηρίζει Συμμετοχικό Ενωτικό Κίνημα Εργαζομένων καλεί εργαζόμενους και κατοίκους της Αττικής σε συγκέντρωση για να διαμαρτυρηθούν «για την κατάργηση της ελάχιστης συμμετοχής (51%) του Δημοσίου στις δημόσιες επιχειρήσεις ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, ΟΛΘ, ΟΛΠ, ΕΛΤΑ κλπ». Δηλαδή, καλεί το λαό να αγωνιστεί για να διαφυλαχτεί μια ΕΥΔΑΠ που λειτουργεί ήδη με όρους επικίνδυνους για τα λαϊκά συμφέροντα.

Σ' αυτό το πλαίσιο, κινείται γενικά η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για τις πρώην ΔΕΚΟ. Εμφανίζεται - δήθεν - ενάντιος στις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά μιλά για «επιχειρηματικές συμπράξεις και αναπτυξιακές κοινοπραξίες» με το κράτος. Γιατί, η πρότασή του σε απλά Ελληνικά σημαίνει συνεργασία του κράτους των καπιταλιστών με τους καπιταλιστές, θέση την οποία προβάλλουν εδώ και 20 χρόνια οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για να φθάσουμε εδώ που φθάσαμε σήμερα: Στις ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων και την απελευθέρωση στρατηγικών τομέων της οικονομίας, προκειμένου το εξασφαλιστούν για το κεφάλαιο νέοι τομείς κερδοφόρας δράσης.

Να τι εννοούν όταν μιλάνε για παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, χωρίς φυσικά να θίγουν την εξουσία των μονοπωλίων. Για άλλη μια φορά, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ πλασάρουν εαυτούς ως καλύτερους διαχειριστές του καπιταλιστικού συστήματος, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ισχυριζόμενοι με περίσσευμα υποκρισίας ότι αυτό μπορεί να είναι σε όφελος των εργαζομένων.