Στα «νύχια» της καπιταλιστικής αγοραίας «ζούγκλας» ρίχνονται, μέσω του κρατικού Προϋπολογισμού, οι επιχορηγούμενοι πολιτιστικοί φορείς, που πλέον θα μετατραπούν σε «ζητιάνους» των «χορηγών», ή «θυγατρικές» των μονοπωλίων του «ελεύθερου χρόνου»... ή να εξαφανιστούν.

Στην Εισηγητική Εκθεση του Προϋπολογισμού, στους τομείς της Παιδείας, του Πολιτισμού και Αθλητισμού, εκτός της «σφαγής» στις δαπάνες και της μεταφοράς του κόστους στο λαό (π.χ., με το κόστος των σχολικών βιβλίων), αναφέρεται: «Η μείωση της κρατικής επιχορήγησης στους κρατικούς και μη κρατικούς φορείς, όπως ομοσπονδίες, Αθλητικά Κέντρα, Θέατρα, Μουσεία, Φεστιβάλ, και η δαπάνη μισθοδοσίας προσωπικού θα καλύπτεται από κρατική επιχορήγηση, ενώ οι μη λειτουργικές δαπάνες θα καλύπτονται από άλλες προσόδους των ίδιων των φορέων» (σ.σ. η υπογράμμιση δική μας)!

Αυτό σημαίνει ότι όλη η σύγχρονη πολιτιστική δημιουργία, αλλά και το «φιλέτο» της πολιτιστικής κληρονομιάς - τα μουσεία, στο εξής, θα «υπάρχουν» μόνο στο βαθμό που θα βρίσκουν χρήματα από οπουδήποτε αλλού - και προφανώς με οποιονδήποτε τρόπο - εκτός από το κράτος!

Είναι το αναμενόμενο αποτέλεσμα μιας διαδικασίας που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1990, με στόχο τη σταδιακή «αποχώρηση» του κράτους από τη στήριξη του πολιτισμού, με το τεχνητά δημιουργημένο κενό να καλύπτει η «αγορά», δηλαδή το κεφάλαιο.

Πρόκειται για επικίνδυνη εξέλιξη, αφού μπροστά στην αδυναμία συντήρησης των συλλογών ή κάλυψης των αντικειμενικά μεγάλων οικονομικών αναγκών τους, τα μουσεία θα είναι ευάλωττα στις «ορέξεις» των επιχειρήσεων και των κάθε λογής «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων», που αποτελούν τον «πυρήνα» της αγοραίας επέλασης στον Πολιτισμό.