Εμφαση στη συγκέντρωση, διασταύρωση και αξιοποίηση πρωτογενών στοιχείων που αφορούν στον πολιτιστικό τομέα, έτσι ώστε να βοηθηθεί και επιταχυνθεί η «συνεργασία» αστικού κράτους - κεφαλαίου για την πλήρη εμπορευματοποίηση του πολιτισμού, καθώς και την ενεργότερη συμμετοχή του κεφαλαίου απευθείας στη χάραξη πολιτιστικής πολιτικής περιλαμβάνουν τα συμπεράσματα του Συμβουλίου των υπουργών Πολιτισμού της ΕΕ, που ολοκληρώθηκε χτες στις Βρυξέλλες.

Οι υπουργοί επαναβεβαίωσαν την προσήλωσή τους στη μετατροπή του πολιτισμού σε μία από τις βασικές «διεξόδους» του κεφαλαίου από την κρίση του, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «ο πολιτισμός με τα εγγενή στοιχεία της δημιουργικότητας και της καινοτομίας είναι μια αξία από μόνη του», άρα, «έχει μια σημαντική, δημόσια αξία και συμβάλλει στην επίτευξη έξυπνης, βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, όπως ορίζεται στη στρατηγική "Ευρώπη 2020" και των εμβληματικών πρωτοβουλιών της». Θυμίζουμε ότι η στρατηγική «Ευρώπη 2020» είναι το «ευαγγέλιο» του συνόλου των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και της επίθεσης στους λαούς.

Η ΕΕ θέλει «να προωθήσει τη συνεργασία και τη δικτύωση μεταξύ των πολιτιστικών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, ερευνητικών κέντρων και πολιτιστικών και δημιουργικών επιχειρήσεων, προκειμένου να συλλέγουν και να επεξεργάζονται τα αποτελέσματα της έρευνας» και να τα «μοιράζονται» με τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής.

Το συμβούλιο «υπογραμμίζει τη σημασία της ενίσχυσης της συμμετοχής των σχετικών φορέων της κοινωνίας των πολιτών, προκειμένου να καταστήσει την πολιτιστική διακυβέρνηση πιο ανοιχτή, συμμετοχική, αποτελεσματική και συνεκτική». Με τον όρο «κοινωνία των πολιτών», το αστικό πολιτικό προσωπικό εννοεί ουσιαστικά την «αγορά» με διάφορες μορφές («Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» π.χ.).

Επίσης «ενθαρρύνει» τις τοπικές και περιφερειακές αρχές, «στο πλαίσιο των τοπικών και περιφερειακών πολιτικών ανάπτυξης, να ενσωματώσουν τον πολιτιστικό και δημιουργικό τομέα στις στρατηγικές έξυπνης εξειδίκευσής τους και να θεσπίσουν για το σκοπό αυτό, αποτελεσματική εταιρική σχέση μεταξύ της κοινωνίας των πολιτών, των επιχειρήσεων και των δημόσιων αρχών». Να θυμίσουμε ότι ακριβώς αυτή η πολιτική εξυπηρετείται με τον «Καλλικράτη».

«Ενθαρρύνει» τις «κοινές επιχειρήσεις μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών φορέων για την αειφορία των επενδύσεων σε πολιτιστικό και δημιουργικό τομέα, ενώ ευνοεί μια καλύτερη σύνθεση σκληρών (υποδομές) και μαλακών (ανθρώπινο κεφάλαιο) επενδύσεων».

Ζητά και την «προώθηση μιας συμμετοχικής προσέγγισης της πολιτιστικής χάραξης πολιτικής με την ενίσχυση των εταιρικών σχέσεων μεταξύ δημόσιων πολιτιστικών ιδρυμάτων και της κοινωνίας των πολιτών και από την ενθάρρυνση της συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών μέσω διαλόγου και διαβούλευσης».